Slechtere overleving bij meerdere primaire melanomen vs. solitaire tumor

Patiënten met meerdere primaire melanomen hadden een slechtere overleving dan patiënten met een solitair primair melanoom. Dit is naar voren gekomen uit een systematische review en meta-analyse die onlangs in JAAD werd gepubliceerd.  

Na een eerste primair melanoom hebben patiënten een verhoogd risico op een volgend primair invasief melanoom. Een recente studie uit Australië rapporteerde een meer dan vijf keer hogere incidentie in vergelijking met de algemene bevolking.  

Uiteenlopende overlevingscijfers 

Een aanzienlijk deel van de patiënten ontwikkelt meerdere, niet-synchrone, primaire melanomen. Er is discussie over de prognose van patiënten met meerdere invasieve melanomen. Weliswaar is er veel literatuur over de risicofactoren voor het ontwikkelen van meerdere primaire melanomen, maar studies naar de overleving zijn schaars.  
In enkele grote studies is alleen van patiënten met een solitair dik melanoom de overleving vastgesteld, waarbij de effecten van andere tumoren bij dezelfde patiënt buiten beschouwing zijn gelaten. In andere studies waarin specifiek de impact van meerdere primaire melanomen is geëvalueerd, zijn uiteenlopende overlevingscijfers gevonden. Bovendien werden deze studies beperkt door statistische problemen en bias. De gerapporteerde overlevingsresultaten bij patiënten met meerdere primaire melanomen worden sterk beïnvloed door de gebruikte statistische analyse.  

Systematische review en meta-analyse 

In de huidige systematische review en meta-analyse is het gepubliceerde bewijs met betrekking tot de overleving van patiënten met meerdere melanomen geïnventariseerd en vergeleken met de overleving van patiënten met een solitair primair melanoom. Daarbij is specifiek gekeken naar de methodologie van de geanalyseerde studies. Vervolgens vond een kwantitatieve analyse van die studies plaats, waarin op de juiste manier rekening is gehouden met overlevingsbias. 
In deze systematische review en meta-analyse kwamen 14 studies voor een nadere analyse in aanmerking. De conclusies over de overleving varieerden aanzienlijk, afhankelijk van de gebruikte statistische methode.  

Aanzienlijke heterogeniteit 

Vier studies waarin de overlevingsbias werd verklaard door de overlevingstijd te verdelen, werden opgenomen in een kwantitatieve analyse.  
Drie van deze studies rapporteerden een overlevingsnadeel voor meerdere primaire melanomen, terwijl de vierde studie geen verschil in overleving liet zien. De gepoolde hazard ratio was 1,39 (95%-betrouwbaarheidsinterval 1,07-1,81). Daarbij was echter sprake van een significante heterogeniteit (I₂ = 96,8%, p-waarde voor heterogeniteit was < 0,001).  
De aanzienlijke heterogeniteit in methodologie van de onderzochte studies is een beperking van deze systematische review en meta-analyse. 

Conclusie 

De literatuur over de overleving van patiënten met meerdere primaire melanomen levert variabele en tegengestelde bevindingen op en wordt beperkt door statistische beperkingen. In systematische review en meta-analyse zijn de beschikbare gegevens geanalyseerd met behulp van robuuste statistische methoden. Daarbij kwam naar voren dat patiënten met meerdere primaire melanomen een slechtere overleving hadden dan patiënten met een solitair primair melanoom. 

---

Referentie: Peek G, Olsen CM, Baade P, et al. Survival in patients with multiple primary melanomas: Systematic review and meta-analysis. J Am Acad Dermatol. 2020;83:1406-1414. https://www.jaad.org/article/S0190-9622(20)30499-0/fulltext , https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32246965/ 

Lees meer over: