DOQ

Slechtere respiratoire uitkomsten van COPD door raciale segregatie

Raciale segregatie blijkt niet alleen het risico op longkanker en astma te verhogen, zoals aangetoond in eerder onderzoek, maar ook op COPD. Dat laatste is voor de eerste keer aangetoond in een Amerikaanse studie die in het blue journal verscheen. In de context van de aanhoudende segregatie in de VS vindt John Balmes (University of California, San Francisco), die in hetzelfde nummer een redactioneel commentaar schreef, deze studie actueel en indrukwekkend.

De combinatie van de opvallende raciale verschillen in de uitkomsten van COVID-19 en de tragische reeks sterfgevallen van zwarte mensen door politiegeweld tijdens de pandemie toont volgens Balmes het aanhoudende structurele racisme in de Verenigde Staten. Segregatie op basis van ras en etniciteit is een opvallend kenmerk van Amerikaanse steden. Zwart gesegregeerde buurten zijn namelijk onevenredig zwaar belast door vele ongunstige sociale, economische en ecologische factoren. Deze buurten worden vaker gekenmerkt door armoede, grotere blootstelling aan luchtvervuiling, minder groene ruimte, minder toegang tot gezond voedsel, meer slijterijen, meer misdaad en slechtere huisvesting, allemaal factoren die bijdragen aan verschillen in gezondheid.

Goed gekarakteriseerde SPIROMICS-cohort

In een subset van het goed gekarakteriseerde SPIROMICS-cohort (Subpopulations and Intermediate Outcome Measures in COPD Study) is onderzocht of zwarte mensen met COPD of een verhoogd risico daarop die in een gesegregeerde buurt wonen, een slechtere respiratoire gezondheid hebben. Raciale segregatie werd gemeten met de isolatie-index, een gevalideerde maatstaf die wordt gebruikt in studies naar de effecten van segregatie op andere gezondheidsuitkomsten, waaronder borstkanker, tuberculose en hypertensie.
Bij zwarte deelnemers gingen de meeste uitkomstmaten gepaard met het wonen in een overwegend zwart-gesegregeerde buurt (isolatie-index > 0,6) en met de aanwezigheid van COPD of een verhoogd risico daarop. Zoals verwacht was er in de gesegregeerde buurten meer armoede en werkloosheid en was het mediane gezinsinkomen lager dan in niet-gesegregeerde buurten.
De resultaten van de multivariabele regressieanalyse waren robuust voor correctie voor leeftijd, geslacht, rookstatus, pakjaren, obesitas, burgerlijke staat, beroepsmatige blootstelling en totale bevolkingsomvang van de woonwijk. De resultaten voor deelnemers met COPD kwamen grotendeels overeen met die van de gecombineerde populatie, inclusief deelnemers met een verhoogd risico op COPD. Interessant is dat ook blanke mensen die in zwart-gesegregeerde buurten woonden, meer morbiditeit door COPD hadden.

Aanvullende analyses

Omdat residentiële segregatie gepaard gaat met een lagere sociaaleconomische status, een hogere prevalentie van andere aandoeningen dan COPD, slechtere geestelijke gezondheidsresultaten en meer blootstelling aan luchtvervuiling, hebben de auteurs aanvullende analyses uitgevoerd voor deze factoren.
Na correctie voor de sociaaleconomische status, comorbiditeiten en depressie of angst, waren de associaties tussen segregatie en COPD-uitkomsten enigszins verzwakt, maar bleven over het algemeen significant. Hoewel de mate van luchtvervuiling en andere potentiële mediatoren verantwoordelijk waren voor variabele percentages van de segregatieverschillen, kon een deel van het segregatie-effect niet toegeschreven worden aan deze mediatoren. Dit wijst erop dat ook mechanismen die niet in deze studie zijn gemeten, verantwoordelijk zijn voor de slechtere respiratoire uitkomsten als gevolg van raciale segregatie.

Structureel racisme opgespoord en aangepakt

Deze bevindingen ondersteunen volgens Balmes het standpunt dat structureel racisme en rassendiscriminatie moeten worden beschouwd als risicofactoren voor slechte gezondheidsresultaten, onafhankelijk van de sociaaleconomische status.
De kans en uitdaging van dit nieuw aangetoonde verband is om degenen met het hoogste risico op COPD zo vroeg mogelijk te identificeren, om de gevolgen van raciale segregatie voor de gezondheid te verzachten.
Balmes vindt dat we jegens onze patiënten en de samenleving als geheel de verantwoordelijkheid hebben om te pleiten voor beleid om onevenredige blootstelling aan luchtvervuiling binnen en buiten te verminderen, ondermaatse huisvesting te verbeteren, de toegang tot gezond voedsel en groene ruimte te vergroten en de blootstelling aan geweld te verminderen.

Referenties:

  1. Woo H, Brigham EP, Allbright K, et al. Racial Segregation and Respiratory Outcomes among Urban Black Residents with and at Risk of Chronic Obstructive Pulmonary Disease. Am J Respir Crit Care Med. 2021;204:536-545.
  2. Balmes JR. Place Matters: Residential Racial Segregation and Chronic Obstructive Pulmonary Disease. Am J Respir Crit Care Med. 2021;204:496-498.
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Minder administratie, beter contact

AI kan artsen ondersteunen door administratieve lasten te verlichten, ziet Juliën Rezek. Transcriptietools maken automatisch verslagen, waardoor artsen meer tijd hebben voor patiënten. “Hierdoor kunnen artsen dieper ingaan op klachten, wat resulteert in betere zorg.”

‘Laten we allemaal één stapje in elkaars domein zetten’

Zorgverleners hebben nog onvoldoende oog voor het verband tussen mentale klachten, hormonale klachten en hart- en vaatziekten bij vrouwen, aldus Sandra Kooij. Meer samenwerking tussen verschillende disciplines is nodig. “Kijk bij elkaar mee. Geef elkaar advies.”

Casus: oudere patiënte met reukproblemen

Op het spreekuur komt een 70-jarige vrouw in verband met problemen met ruiken. De problemen zijn enkele jaren eerder gestart. Initieel met minder goed ruiken (hyposmie), sinds een half jaar worden geuren steeds vaker als vies ervaren (kakosmie). Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten in de bovenbuik

Een man heeft in toenemende mate klachten van pijn in de bovenbuik. De pijn is zeurend en soms stekend en zit middenin de buik. Wat is uw diagnose?

Van tropenarts naar huisarts op Texel

Josine Blanksma werkte jarenlang als tropenarts voor Artsen zonder Grenzen en is een paar jaar geleden een nieuw avontuur aangegaan: ze werkt nu als huisarts op Texel. “Mijn nieuwe carrièrepad is heus niet minder uitdagend te noemen.”

‘Ik kan niet wachten op de eerste geprinte lasagne’

Ineke Obbema werkt met 3D-geprinte maaltijden voor mensen met slikproblemen bij het Máxima MC. De herkenbare vormen en verbeterde smaak bieden een opvallend alternatief voor traditionele gemalen voeding. “Je kunt meteen proeven dat er een chef-kok achter zit.”

Klimaatimpact onderzoeken voor een heel zorgpad

Lisanne Kouwenberg doet onderzoek naar de milieu-impact van zorgpaden. Dat kan aangrijpingspunten opleveren voor het verlagen van de klimaatimpact. “De meeste studies kijken naar één behandeling. Maar daar zit een heel traject omheen dat er ook aan bijdraagt.”

Help patiënten te stoppen met roken: ‘Minder zenden en meer interacteren’

Marieke Helmus combineert kunst en innovatie om het gesprek over stoppen met roken te starten. Met tools zoals een ‘Chat met je sigaret’-chatbot en humoristische ansichtkaarten helpt ze moeilijk bereikbare groepen om na te denken over hun rookgedrag.

Is er een dokter aan boord?

Wat doe je als er in een vliegtuig om een arts wordt gevraagd? Huisarts en luchtvaartgeneeskundige Peter Nijhof legt uit hoe medische noodgevallen in de lucht worden aangepakt, van de rol van artsen en cabinepersoneel tot het gebruik van medische kits en noodlandingen.

‘Stress verdient centrale plek in het consult’

Chronische stress, vaak gekoppeld aan sociale problemen, kan gezondheidsklachten veroorzaken. Feia Hemke pleit voor meer aandacht hiervoor in de spreekkamer en ontwikkelde tools om dit bespreekbaar te maken. “Hierdoor voorkom je onnodige medicalisering.”