DOQ

Snel duidelijkheid over BRCA-mutatie met nieuwe test

Een nieuwe DNA-test in de tumor spoort bij vrouwen met eierstokkanker bijna twee keer zoveel BRCA-mutaties op als de gangbare test in bloed. Dit schrijven onderzoekers van het Radboudumc deze week in Journal of the National Cancer Institute. Door deze test kunnen patiënten sneller profiteren van nieuwe medicijnen en is er snel duidelijkheid of er aanleg voor de ontwikkeling van kanker in de familie zit. Ziekenhuizen in Oost-Nederland maken al gebruik van de nieuwe test.

Naar schatting heeft 10 tot 20 procent van de vrouwen met eierstokkanker een mutatie in een BRCA-gen. Dragers van deze genmutaties kunnen baat hebben bij de nieuwe PARPi-behandeling (zie kader). Om deze behandeling in te kunnen zetten, is opsporing van de BRCA-mutaties nodig. Momenteel kunnen alle vrouwen met eierstokkanker verwezen worden voor een bloedtest naar BRCA-mutaties, alleen pikken de huidige bloedtests alleen de erfelijke variant hiervan op. Deze erfelijke mutaties worden van ouder op kind doorgegeven en zijn in het hele lichaam terug te vinden. Verworven mutaties, die alleen in de tumor zelf aanwezig zijn en dus niet erfelijk zijn, blijven buiten beeld. Naar schatting geldt dit voor een kwart tot de helft van de gevallen.

Nieuwe test

Om de lacune efficiënt te vullen, ontwikkelden onderzoekers van het Radboudumc onder leiding van hoogleraar Moleculaire Tumorgenetica Marjolijn Ligtenberg een nieuwe test. Deze test analyseert het DNA in de tumorcellen die worden afgenomen bij de diagnose van kanker. Door gebruik te maken van deze test kon hoogleraar Erfelijke Kanker Nicoline Hoogerbrugge het voortouw nemen voor een nieuw diagnostisch traject, waarin eierstokkanker direct na diagnose getest wordt op BRCA-mutaties.

Draai het om

Als er met de bloedtest geen erfelijke mutaties worden gevonden, is nog een tweede test nodig om verworven mutaties in de tumor op te sporen. ‘Dubbel testen is zonde. Draai het nou om,’ bepleit Hoogerbrugge. ‘Met de nieuwe test zijn zowel de erfelijke als de verworven mutaties in het BRCA-gen op te sporen. Als er BRCA-mutaties aanwezig zijn, vind je deze namelijk altijd in de tumor. Je weet dan direct of de patiënt in aanmerking komt voor de PARPi-behandeling. Als je geen mutatie in de tumor vindt, weet je ook gelijk dat er geen erfelijke BRCA-mutatie is.’
Om na het vinden van een mutatie in de tumor te weten of deze ook erfelijk is, is nog wel een tweede test nodig. ‘Maar we weten dat de ziekte in de meeste gevallen niet erfelijk is. Zo’n 80 procent van de patiënten blijft daardoor een bloedtest en een vervelende periode van onzekerheid bespaard,’ aldus Hoogerbrugge.

Verdubbeling

De onderzoekers pasten hun werkwijze toe bij patiënten met eierstokkanker in alle zeven ziekenhuizen in Zuidoost-Nederland die eierstokkanker opereren. Zo’n 80 procent van de eierstokkankers werden getest op BRCA-mutaties. Met de oude werkwijze zouden veel minder patiënten getest zijn. Een hele verbetering, aldus Hoogerbrugge: ‘Zo kunnen meer patiënten op tijd profiteren van de PARPi-behandeling en wordt bij meer patiënten een erfelijke aanleg gevonden. Hierdoor levert het meer informatie op over het risico en de preventie van borst- en eierstokkanker bij familieleden. Deze aanpak is inmiddels standaard praktijk in de deelnemende ziekenhuizen. We zijn nu bezig om deze aanpak in heel Nederland ingevoerd te krijgen, zodat patiënten overal kunnen rekenen op dezelfde zorg.’

Hoe werkt de PARPi-behandeling?

Ons DNA is voortdurend onderhevig aan verval. Gelukkig hebben onze cellen gereedschap voor DNA-reparatie ingebouwd. Als door een mutatie een van de BRCA-genen niet goed meer werkt, hapert de reparatie van DNA schade, wat kan leiden tot verschillende vormen van kanker. Als de genen te zwaar beschadigd zijn, blijft er zoveel DNA ongerepareerd dat de cel sterft. Van dit mechanisme maakt de PARPi-behandeling gebruik. Remming van het PARP-eiwit leidt tot specifieke beschadigingen van het DNA. In cellen met een mutatie in een BRCA-gen kan DNA schade niet worden gerepareerd. De overmaat aan DNA-schade wordt de kankercel dan fataal.

Bron: RadboudUMC
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven Routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx