DOQ

‘Sterilisatie duurt vijf minuten, het herstellen ruim een uur’

Jaarlijks laten zo’n 20.000 mannen zich steriliseren. Een knip en twee knoopjes in de zaadleider en klaar is Kees. Een deel krijgt echter spijt van die ingreep. En daar komt uroloog Erich Taubert om de hoek kijken. Hij werkt in het Doetinchemse Slingeland ziekenhuis bij de Vasovasokliniek en is inmiddels zeer bedreven in vasovasostomie, waardoor de sterilisatie ongedaan gemaakt wordt. “We krijgen nog steeds regelmatig geboortekaartjes.”

Voordat Erich Taubert bij het Slingeland ziekenhuis ging werken, deed hij urologische ervaring op in Engeland en Tanzania. Daar deed hij de liefde voor reconstructieve chirurgie op, en dan met name in de urologie. “Vasovasostomie is daar een belangrijk onderdeel van. Ik kan nu herstellen wat ooit kapot is gemaakt. Daar ligt echt mijn passie. In Afrika kwam ik veel in aanraking met trauma aan het genitaal en ik werd er op die manier steeds bedrevener in. Het is geen raketwetenschap. Met simpele gereedschappen zoals een micropincet en vergrootglas kun je al een heel eind komen.”

“Momenteel voeren we jaarlijks zo’n 100 tot 150 ingrepen uit voor refertilisatie”

Uroloog Erich Taubert

Balletje gaat rollen

In 2004 lieten Taubert en zijn collega Arno Geboers tijdens een open dag van het Slingeland zien hoe ze kapotte zaadleiders van muizen weer aan elkaar knoopten. “Die hersteloperatie sloeg enorm aan bij het publiek. We gaven aan dat we dit ook bij mensen deden, alleen destijds nog maar een enkele keer per jaar. Toen is het balletje gaan rollen. We zetten de kliniek op, maakten een effectieve website en in combinatie met de mond-tot-mondreclame kwamen er steeds meer mensen naar ons toe. Momenteel voeren we jaarlijks zo’n 100 tot 150 ingrepen uit voor refertilisatie. Ook urologen Esther Remijn en Ilse van den Dungen helpen mee met dit grote aantal hersteloperaties.”

“Door veel oefenen hebben we de duur van de ingreep al kunnen halveren”

De ingreep

De vasovasostomie is een operatie waarbij de doorgeknipte zaadleiders opnieuw worden verbonden. De uroloog gebruikt hierbij een loepbril met 3,5 maal vergroting. De ingreep begint vaak met het verwijderen van littekenweefsel of een zaadophoping. Zodra het zaad weer vrij kan stromen, worden de zaadleiders zorgvuldig aan elkaar gehecht. “Sterilisatie duurt ongeveer vijf minuten, maar het herstellen dus ruim een uur. In het begin was dat zelfs twee uur, maar door veel oefenen hebben we dat al kunnen halveren.” Na de operatie krijgt de patiënt pijnstilling die acht uur werkt. Na een korte observatie en instructies van de verpleegkundige mag hij naar huis. Voorheen verbleven patiënten langer in het ziekenhuis, maar dit is niet meer nodig. Een week rust wordt aanbevolen. Na twee maanden wordt gecontroleerd of er zaadcellen in het sperma zitten. De kans op een zwangerschap hangt vervolgens af van de kwaliteit van de aansluiting, de leeftijd en vruchtbaarheid van de vrouw en vooral hoe lang geleden de sterilisatie was. “Hoe langer het geleden is, hoe kleiner de kans op succes.”

“Het is best prijzig als je niet een deel vergoed krijgt”

Massa-effect

De Vasovasokliniek is inmiddels de grootste van Nederland voor refertilisatie. “In het hele land voeren urologen de ingreep zo’n 300 keer per jaar uit. Ruim een derde daarvan verrichten wij. Door die specialisatie worden we steeds beter, met als gevolg een succespercentage van 85%. Elders ligt dat een stuk lager, op 60%. Dat komt door simpelweg vaak de ingreep uitvoeren. Want zoals ik al zei, het is geen hele moeilijke ingreep als je hem eenmaal onder de knie hebt. Maar toch word je beter door het veel te doen. We doen niks anders dan andere urologen. Alleen sneller, vaker en daardoor uiteindelijk beter. Dat is het massa-effect, wat op veel plekken in de gezondheidszorg zichtbaar is: een hoog volume leidt tot een hoger succespercentage. Daar komt bij dat we elkaar opleiden. Uit cijfers blijkt dan ook dat we allemaal ongeveer even goed zijn. We zijn even snel, het succespercentage is vrijwel gelijk.”

Vergoeding

De kliniek is tot dusver erg succesvol. “We krijgen nog steeds regelmatig geboortekaartjes”, lacht Taubert. Maar hij vreest wel dat door het terugtrekken van vergoeding voor de ingreep, de bezoekersaantallen wat lager zullen worden. “Hoe dat verder in de toekomst gaat weet ik niet. Maar het is best prijzig als je niet een deel vergoed krijgt.”

Meer informatie? www.vasovasokliniek.nl

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?