DOQ

Stichting Eardrop zet zich in voor oorzorg in Afrika

Stichting Eardrop zet zich al vier decennia in voor oorzorg in Kenia en vanaf 2007 ook in Ethiopië. Medische KNO-teams en audiologische teams brengen kennis en kunde over aan lokale collega’s. Zij opereren samen, screenen kinderen op doofheid en slechthorendheid en voorzien hen zo nodig van hoortoestellen. Bas Roukema, KNO-arts in Tergooi ziekenhuis in de regio Hilversum, is sinds 2009 betrokken bij de stichting.

In sommige Oost-Afrikaanse landen is slechthorendheid een maatschappelijk probleem: dove of slechthorende kinderen worden vaak nog gezien als ‘geestelijk niet in orde’. Daardoor raken deze kinderen snel geïsoleerd en hebben zij weinig toekomst. De situatie is wel al beter dan voorheen, weet Bas Roukema. “Door onderwijs weten zorgmedewerkers in de lokale gezondheidszorg dat slechthorendheid komt door bijvoorbeeld een chronische en verwaarloosde middenoorontsteking. In Nederland geven we zo’n kind oordruppels waarmee de ontsteking binnen een paar dagen tot een week voorbij is. In Afrika houdt de ontsteking aan waardoor het hele trommelvlies kan verdwijnen. Met als gevolg sterk gehoorverlies, minder taal-spraakontwikkeling en minder goed kunnen meekomen met leeftijdgenoten.”

“Er is nu een volwaardige KNO-opleiding in het universiteitsziekenhuis in Nairobi”

KNO-arts Bas Roukema

Volwaardige KNO-opleiding

Stichting Eardrop vraagt aandacht voor dit probleem. Bij de start in 1983 haalde de stichting enkele kinderen naar Nederland om hier te opereren. “Maar dat was niet efficiënt,” vertelt Roukema, die als zoon van een tropenarts is geboren in Nigeria en daardoor een speciale band heeft met Afrika. “We gingen in Nairobi zorgpersoneel opleiden tot KNO-arts. Met name in de oorchirurgie, maar ook in het afnemen van hoortesten, het screenen van jonge dove kinderen en het tijdig aanmeten van hoortoestellen. Er is nu een volwaardige KNO-opleiding in het universiteitsziekenhuis in Nairobi. Die draait goed en lokaal zijn er inmiddels veel KNO-artsen.”

Het belangrijkste doel van Eardrop ligt nu bij scholing in ooroperaties. Roukema: “We gaan twee keer per jaar een week naar Nairobi voor onderwijs aan KNO-artsen in opleiding, samen met lokale docenten en KNO-artsen. In een soort boorlab leren de aankomende artsen de techniek van een ooroperatie. Daarnaast is er een orencursus, waar KNO-artsen uit andere Afrikaanse landen naartoe komen en de kennis mee terugnemen naar hun eigen ziekenhuis. Er is nu ook een boorlab in Zambia, opgezet door een arts die is opgeleid in Nairobi. Zo verspreidt de kennis en kunde zich grotendeels door de lokale zorgmedewerkers zelf.”

“In Nederland zijn veel zaken goed geregeld, maar daar moet je je aanpassen en veel improviseren”

Gespecialiseerde verpleegkundigen

Dat laatste is de basis van het werk van Eardrop: samenwerken als gelijkwaardige partners. Roukema heeft tijdens zijn eigen KNO-opleiding in Nederland geholpen om het onderwijs voor Clinical Officers in Kenia op te zetten. Hij legt uit: “Clinical Officers zijn als het ware de huisartsen in Afrikaanse landen. Het zijn geen artsen maar zeer gespecialiseerde verpleegkundigen die actief zijn in de plattelandsgebieden. Zij herkennen en behandelen ziektes en verwijzen patiënten eventueel door. Als je hen goed onderwijs geeft, heeft dat veel bereik. We leren hen om oorontsteking te herkennen en te behandelen of patiënten door te verwijzen naar een KNO-arts. Dit wordt gedaan in samenwerking met onze KNO-artsen in opleiding en Afrikaanse KNO-artsen.”

Roukema gaat zelf elk jaar naar Afrika. In april a.s. gaat hij met een collega ruim een week naar Nairobi om in het Kenyatta universiteitsziekenhuis lokale KNO-artsen te helpen met de orencursus en voor de begeleiding bij operaties. Voor regionale en internationale KNO-artsen is er bovendien een cursus in samenwerking met het bedrijf Zeiss, dat oormicroscopen levert om operaties te kunnen verrichten. “Zo’n cursus wordt ook in Nijmegen gegeven aan KNO-artsen. Een aantal van die microscopen, die nog zo goed als nieuw zijn, kan Eardrop overnemen. Die sturen we ook naar Addis Abeba in Ethiopië, waar we bezig zijn om eveneens een boorlab op te zetten voor onderwijs.”

Lokaal zorg verlenen

Waar vroeger lokale artsen na hun opleiding nogal eens vertrokken om elders te gaan werken, ziet Roukema nu een grote motivatie om te blijven en lokaal zorg te verlenen. “De samenwerking is heel plezierig en geeft iedereen veel energie. De zorg daar is interessant en leerzaam voor ons. In Nederland zijn veel zaken goed geregeld, maar daar moet je je aanpassen en veel improviseren. En de oorontstekingen die we daar zien, zijn veel meer vergevorderd dan in Westerse landen. Hier starten we al snel met oordruppels en antibiotica. Maar daar blijven mensen met een ontsteking lopen omdat primaire zorg voor velen minder beschikbaar is. We zien bijvoorbeeld hersenabcessen als gevolg van chronische middenoorontsteking. Ook doofheid komt in die landen veel vaker voor.”

“Dokter zijn is een internationaal vak, en het is mooi om in andere landen ervaring op te doen”

Dankbaar

Roukema vindt het werk in Afrika heel dankbaar: “Onze kennis en kunde wordt goed overgenomen. Er is enorm veel potentie voor verbetering van de zorg. De basiszorg is op veel plekken al goed op orde. Daardoor is nu veel behoefte aan gespecialiseerde vakgebieden zoals de oorheelkunde. Het aanpakken van doof- en slechthorendheid zorgt ervoor dat mensen beter kunnen participeren in de maatschappij. Dat levert ook economische winst op. Het werk geeft veel voldoening. Ook in het Tergooi ziekenhuis proberen we jonge KNO-artsen te stimuleren om over de grenzen heen te kijken. Dokter zijn is een internationaal vak, en het is mooi om in andere landen ervaring op te doen.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?