DOQ

Stichting Eardrop zet zich in voor oorzorg in Afrika

Stichting Eardrop zet zich al vier decennia in voor oorzorg in Kenia en vanaf 2007 ook in Ethiopië. Medische KNO-teams en audiologische teams brengen kennis en kunde over aan lokale collega’s. Zij opereren samen, screenen kinderen op doofheid en slechthorendheid en voorzien hen zo nodig van hoortoestellen. Bas Roukema, KNO-arts in Tergooi ziekenhuis in de regio Hilversum, is sinds 2009 betrokken bij de stichting.

In sommige Oost-Afrikaanse landen is slechthorendheid een maatschappelijk probleem: dove of slechthorende kinderen worden vaak nog gezien als ‘geestelijk niet in orde’. Daardoor raken deze kinderen snel geïsoleerd en hebben zij weinig toekomst. De situatie is wel al beter dan voorheen, weet Bas Roukema. “Door onderwijs weten zorgmedewerkers in de lokale gezondheidszorg dat slechthorendheid komt door bijvoorbeeld een chronische en verwaarloosde middenoorontsteking. In Nederland geven we zo’n kind oordruppels waarmee de ontsteking binnen een paar dagen tot een week voorbij is. In Afrika houdt de ontsteking aan waardoor het hele trommelvlies kan verdwijnen. Met als gevolg sterk gehoorverlies, minder taal-spraakontwikkeling en minder goed kunnen meekomen met leeftijdgenoten.”

“Er is nu een volwaardige KNO-opleiding in het universiteitsziekenhuis in Nairobi”

KNO-arts Bas Roukema

Volwaardige KNO-opleiding

Stichting Eardrop vraagt aandacht voor dit probleem. Bij de start in 1983 haalde de stichting enkele kinderen naar Nederland om hier te opereren. “Maar dat was niet efficiënt,” vertelt Roukema, die als zoon van een tropenarts is geboren in Nigeria en daardoor een speciale band heeft met Afrika. “We gingen in Nairobi zorgpersoneel opleiden tot KNO-arts. Met name in de oorchirurgie, maar ook in het afnemen van hoortesten, het screenen van jonge dove kinderen en het tijdig aanmeten van hoortoestellen. Er is nu een volwaardige KNO-opleiding in het universiteitsziekenhuis in Nairobi. Die draait goed en lokaal zijn er inmiddels veel KNO-artsen.”

Het belangrijkste doel van Eardrop ligt nu bij scholing in ooroperaties. Roukema: “We gaan twee keer per jaar een week naar Nairobi voor onderwijs aan KNO-artsen in opleiding, samen met lokale docenten en KNO-artsen. In een soort boorlab leren de aankomende artsen de techniek van een ooroperatie. Daarnaast is er een orencursus, waar KNO-artsen uit andere Afrikaanse landen naartoe komen en de kennis mee terugnemen naar hun eigen ziekenhuis. Er is nu ook een boorlab in Zambia, opgezet door een arts die is opgeleid in Nairobi. Zo verspreidt de kennis en kunde zich grotendeels door de lokale zorgmedewerkers zelf.”

“In Nederland zijn veel zaken goed geregeld, maar daar moet je je aanpassen en veel improviseren”

Gespecialiseerde verpleegkundigen

Dat laatste is de basis van het werk van Eardrop: samenwerken als gelijkwaardige partners. Roukema heeft tijdens zijn eigen KNO-opleiding in Nederland geholpen om het onderwijs voor Clinical Officers in Kenia op te zetten. Hij legt uit: “Clinical Officers zijn als het ware de huisartsen in Afrikaanse landen. Het zijn geen artsen maar zeer gespecialiseerde verpleegkundigen die actief zijn in de plattelandsgebieden. Zij herkennen en behandelen ziektes en verwijzen patiënten eventueel door. Als je hen goed onderwijs geeft, heeft dat veel bereik. We leren hen om oorontsteking te herkennen en te behandelen of patiënten door te verwijzen naar een KNO-arts. Dit wordt gedaan in samenwerking met onze KNO-artsen in opleiding en Afrikaanse KNO-artsen.”

Roukema gaat zelf elk jaar naar Afrika. In april a.s. gaat hij met een collega ruim een week naar Nairobi om in het Kenyatta universiteitsziekenhuis lokale KNO-artsen te helpen met de orencursus en voor de begeleiding bij operaties. Voor regionale en internationale KNO-artsen is er bovendien een cursus in samenwerking met het bedrijf Zeiss, dat oormicroscopen levert om operaties te kunnen verrichten. “Zo’n cursus wordt ook in Nijmegen gegeven aan KNO-artsen. Een aantal van die microscopen, die nog zo goed als nieuw zijn, kan Eardrop overnemen. Die sturen we ook naar Addis Abeba in Ethiopië, waar we bezig zijn om eveneens een boorlab op te zetten voor onderwijs.”

Lokaal zorg verlenen

Waar vroeger lokale artsen na hun opleiding nogal eens vertrokken om elders te gaan werken, ziet Roukema nu een grote motivatie om te blijven en lokaal zorg te verlenen. “De samenwerking is heel plezierig en geeft iedereen veel energie. De zorg daar is interessant en leerzaam voor ons. In Nederland zijn veel zaken goed geregeld, maar daar moet je je aanpassen en veel improviseren. En de oorontstekingen die we daar zien, zijn veel meer vergevorderd dan in Westerse landen. Hier starten we al snel met oordruppels en antibiotica. Maar daar blijven mensen met een ontsteking lopen omdat primaire zorg voor velen minder beschikbaar is. We zien bijvoorbeeld hersenabcessen als gevolg van chronische middenoorontsteking. Ook doofheid komt in die landen veel vaker voor.”

“Dokter zijn is een internationaal vak, en het is mooi om in andere landen ervaring op te doen”

Dankbaar

Roukema vindt het werk in Afrika heel dankbaar: “Onze kennis en kunde wordt goed overgenomen. Er is enorm veel potentie voor verbetering van de zorg. De basiszorg is op veel plekken al goed op orde. Daardoor is nu veel behoefte aan gespecialiseerde vakgebieden zoals de oorheelkunde. Het aanpakken van doof- en slechthorendheid zorgt ervoor dat mensen beter kunnen participeren in de maatschappij. Dat levert ook economische winst op. Het werk geeft veel voldoening. Ook in het Tergooi ziekenhuis proberen we jonge KNO-artsen te stimuleren om over de grenzen heen te kijken. Dokter zijn is een internationaal vak, en het is mooi om in andere landen ervaring op te doen.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”