DOQ

Subsidie voor het afluisteren van ongeboren longen

Onderzoekers van het Radboudumc hebben een Open Mind subsidie ontvangen voor de ontwikkeling van een akoestische test die de rijpheid van longen van ongeboren kinderen kan vaststellen. Die kennis maakt een betere afweging mogelijk van de risico’s van moeder en ongeboren kind bij het timen en de plaats van de geboorte.

Gynaecoloog Freke Wilmink en fysicus Gert Weijers van het Radboudumc gaan met ultrageluid de rijpheid van longen in ongeboren kinderen proberen te voorspellen.

Uniek geluid
“Elk weefsel heeft een eigen, uniek geluidspatroon”, zegt Weijers. “Van die eigenschap hebben we bij de afdeling Radiologie al eerder gebruik gemaakt om de vervetting van de lever te meten. Een gezonde lever klinkt anders dan een vervette lever. Op die manier krijg je informatie over het binnenste van het lichaam zonder het te openen.”
De techniek gaat hij met Wilmink nu ook gebruiken om de longrijpheid bij ongeboren baby’s in de baarmoeder te voorspellen. De longen van te vroeg geboren baby’s zijn vaak onvoldoende rijp, waardoor ze niet zelfstandig kunnen ademen. Zo’n situatie leidt – ook met beademing – vaak tot (blijvende) schade, waardoor artsen deze meest voorkomende complicatie bij te vroeg geboren baby’s graag willen voorkomen.

Betrouwbaar en niet invasief
“Het is daarom van groot belang dat we de longrijpheid kunnen vaststellen voordat een baby wordt geboren”, zegt Wilmink. “Daardoor kunnen we een betere afweging maken tussen de risico’s van de moeder bij een gecompliceerde zwangerschap en de risico’s voor het kind bij een vroeggeboorte. Zo nodig kunnen we de baby behandelen via de moeder met corticosteroïden die de longrijping bevorderen. Daarnaast kunnen zwangere vrouwen tijdig worden doorverwezen naar een ziekenhuis met een Neonatale Intensive Care Unit waar extra zorg aanwezig is.”
Op dit moment kan er meestal geen test worden verricht voor de longrijpheid. Als het wel kan, moet dit via een vruchtwaterpunctie. Wilmink: “Dit is een invasieve test, die niet overal beschikbaar is en bovendien niet altijd betrouwbaar is. Het zou een enorme stap vooruit zijn als we de rijpheid met een betrouwbare, niet-invasieve test kunnen vaststellen.”

Akoestische vingerafdruk
Voor de ontwikkeling van zo’n test hebben de onderzoekers een Open Mind subsidie ontvangen van NWO-STW. Weijers: “Met deze subsidie gaan we de longen van foetussen in beeld brengen met echografie en de textuur hiervan analyseren met Non-Invasive Quantitative Ultrasound image analysis, kortweg met NIQU. Zo kunnen we een soort akoestische vingerafdruk opstellen van de verschillende ontwikkelfases van de foetale longen, langzaam oplopend van onrijp naar rijp. Die akoestische vingerafdrukken toetsen we aan de feitelijke longrijpheid bij de geboorte, zodat we echt weten wat we meten.”
Zo’n test biedt volgens Wilmink grote voordelen: “Er is een betere selectie mogelijk van baby’s die al geboren kunnen worden en baby’s die sterk kunnen profiteren van een verlenging van de zwangerschap, onnodige toediening van corticosteroïden kan vaker worden voorkomen en we verwachten dat er minder vaak noodsituaties ontstaan waardoor vervoer naar een ziekenhuis met een NICU noodzakelijk is. De zorg voor te vroeg geboren kinderen kunnen we zo op diverse punten verder verbeteren.”

Bron: RadboudUMC

 

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”

Ons zorgsysteem loopt vast: geef prioriteit aan mensen die écht zorg nodig hebben

Juist kwetsbare patiënten vallen vaak tussen wal en schip in ons zorgsysteem. Huisarts Danka Stuijver stipt dit en andere problemen aan in haar boek Dit kost ons de zorg, dat recent uitkwam. “Als maatschappij moeten we goed nadenken over wat we willen met de zorg.”

Iedereen die overlijdt heeft recht op zorgvuldig onderzoek

Als forensisch arts en beroepsduiker heeft Karen van den Hondel zich ontwikkeld tot dé specialist op het gebied van overlijdensgevallen in en onder water. “Het verbaasde me dat het water niet altijd als plaats delict wordt gezien. Terwijl sporen juist onder water snel verloren gaan.”

Casus: vrouw met pijn en rode vlekken in de blaas

Een 38-jarige vrouw klaagt over hevige pijn onderin de buik, die erger wordt naarmate de blaas voller raakt. Ook moet zij heel vaak plassen. Bij cystoscopie ziet u opvallend veel bloedvaatjes en rode vlekken. Wat is uw diagnose?

Onderwijs voor co-assistenten: ‘De dokters van morgen’

Toen ze zag dat er geen gestructureerd onderwijs was voor coassistenten, nam Valeria Bernal López initiatief. “Ik denk dat er binnen ieder ziekenhuis mensen zijn die onderwijs willen geven. Je moet ze alleen vinden.”