DOQ

Timing van niervervangende therapie geen invloed op overlijdensrisico

Bij ernstig zieke patiënten met acute nierschade ging het versneld starten van de niervervangende therapie niet gepaard met een lager overlijdensrisico na 90 dagen dan een standaardstrategie. Dat is gevonden in de STARRT-AKI-studie (‘STandard Versus Accelerated Initiation of Renal Replacement Therapy in Acute Kidney Injury’) die onlangs in NEJM verscheen. 

Acute nierschade is een veelvoorkomende en verwoestende complicatie bij een kritieke zieke patiënten. De behandeling van acute nierschade is grotendeels ondersteunend. Er is geen interventie die de nierfunctie kan herstellen of de algehele overleving kan verbeteren. Niervervangende therapie, meestal in de vorm van hemodialyse, is vaak nodig om patiënten met ernstige acute nierschade te behandelen. Meer dan de helft van deze patiënten overlijdt in het ziekenhuis. Het vertraagd starten van niervervangende therapie zou kunnen bijdragen aan dit hoge overlijdensrisico. 

(bron foto pixabay)

Eerder starten

Een recente meta-analyse toonde dat het eerder starten van niervervangende therapie de overleving zou kunnen verbeteren. Die meta-analyse was echter gebaseerd op gegevens van observationele studies. In een recente gerandomiseerde, gecontroleerde pilotstudie is bevestigd dat het haalbaar is om patiënten toe te wijzen aan twee verschillende strategieën voor het starten van een niervervangende therapie. 

In de pilotfase van dit onderzoeksprogramma zijn de rekrutering en follow-up van de patiënten en de veiligheid van deze interventies succesvol aangetoond. Onduidelijk is echter wat het optimale moment is om de niervervangende therapie te starten.

STARRT-AKI-studie

In de internationale, gerandomiseerde, gecontroleerde STARRT-AKI-studie werden ernstig zieke patiënten met ernstige acute nierschade willekeurig verdeeld in twee groepen:

  • een versneld -strategie, waarbij de niervervangende therapie werd gestart binnen 12 uur nadat de patiënt had voldaan aan de inclusiecriteria; en
  • een standaardstrategie, waarbij de niervervangende therapie werd ontmoedigd, tenzij daarvoor een conventionele indicatie zich voordeed of de acute nierschade > 72 uur aanhield. 

Van de 3019 gerandomiseerde patiënten werden 2927 patiënten (97,0%) geïncludeerd in de aangepaste intention-to-treat-analyse (1465 in de versnelde-strategie-groep en 1462 in de standard-strategie-groep). Van deze patiënten werd niervervangende therapie uitgevoerd bij 1418 patiënten (96,8%) in de versnelde-strategiegroep en bij 903 patiënten (61,8%) in de standaardstrategiegroep. 

Zelfde overlijdensrisico

Na 90 dagen waren 643 patiënten (43,9%) in de versnelde-strategiegroep en 639 patiënten (43,7%) in de standaard-strategiegroep overleden (relatief risico 1,00; p = 0,92). Onder degenen die na 90 dagen nog in leven waren, werd een aanhoudende afhankelijkheid van niervervangende therapie bevestigd bij 10,4% van de patiënten in de versnelde-strategiegroep en bij 6,0% in de standaard-strategiegroep (relatief risico 1,74). 

Meer adverse events

Adverse events traden op bij 23,0% van de patiënten in de versnelde-strategiegroep en bij 16,5% van de patiënten in de standaard-strategiegroep (p < 0,001).


Bagshaw SM, Wald R, Adhikari NKJ, et al. Timing of Initiation of Renal-Replacement Therapy in Acute Kidney Injury. N Engl J Med. 2020;383:240-251. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32668114/

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”

Ons zorgsysteem loopt vast: geef prioriteit aan mensen die écht zorg nodig hebben

Juist kwetsbare patiënten vallen vaak tussen wal en schip in ons zorgsysteem. Huisarts Danka Stuijver stipt dit en andere problemen aan in haar boek Dit kost ons de zorg, dat recent uitkwam. “Als maatschappij moeten we goed nadenken over wat we willen met de zorg.”

Iedereen die overlijdt heeft recht op zorgvuldig onderzoek

Als forensisch arts en beroepsduiker heeft Karen van den Hondel zich ontwikkeld tot dé specialist op het gebied van overlijdensgevallen in en onder water. “Het verbaasde me dat het water niet altijd als plaats delict wordt gezien. Terwijl sporen juist onder water snel verloren gaan.”

Casus: vrouw met pijn en rode vlekken in de blaas

Een 38-jarige vrouw klaagt over hevige pijn onderin de buik, die erger wordt naarmate de blaas voller raakt. Ook moet zij heel vaak plassen. Bij cystoscopie ziet u opvallend veel bloedvaatjes en rode vlekken. Wat is uw diagnose?