DOQ

Timing van niervervangende therapie geen invloed op overlijdensrisico

Bij ernstig zieke patiënten met acute nierschade ging het versneld starten van de niervervangende therapie niet gepaard met een lager overlijdensrisico na 90 dagen dan een standaardstrategie. Dat is gevonden in de STARRT-AKI-studie (‘STandard Versus Accelerated Initiation of Renal Replacement Therapy in Acute Kidney Injury’) die onlangs in NEJM verscheen. 

Acute nierschade is een veelvoorkomende en verwoestende complicatie bij een kritieke zieke patiënten. De behandeling van acute nierschade is grotendeels ondersteunend. Er is geen interventie die de nierfunctie kan herstellen of de algehele overleving kan verbeteren. Niervervangende therapie, meestal in de vorm van hemodialyse, is vaak nodig om patiënten met ernstige acute nierschade te behandelen. Meer dan de helft van deze patiënten overlijdt in het ziekenhuis. Het vertraagd starten van niervervangende therapie zou kunnen bijdragen aan dit hoge overlijdensrisico. 

(bron foto pixabay)

Eerder starten

Een recente meta-analyse toonde dat het eerder starten van niervervangende therapie de overleving zou kunnen verbeteren. Die meta-analyse was echter gebaseerd op gegevens van observationele studies. In een recente gerandomiseerde, gecontroleerde pilotstudie is bevestigd dat het haalbaar is om patiënten toe te wijzen aan twee verschillende strategieën voor het starten van een niervervangende therapie. 

In de pilotfase van dit onderzoeksprogramma zijn de rekrutering en follow-up van de patiënten en de veiligheid van deze interventies succesvol aangetoond. Onduidelijk is echter wat het optimale moment is om de niervervangende therapie te starten.

STARRT-AKI-studie

In de internationale, gerandomiseerde, gecontroleerde STARRT-AKI-studie werden ernstig zieke patiënten met ernstige acute nierschade willekeurig verdeeld in twee groepen:

  • een versneld -strategie, waarbij de niervervangende therapie werd gestart binnen 12 uur nadat de patiënt had voldaan aan de inclusiecriteria; en
  • een standaardstrategie, waarbij de niervervangende therapie werd ontmoedigd, tenzij daarvoor een conventionele indicatie zich voordeed of de acute nierschade > 72 uur aanhield. 

Van de 3019 gerandomiseerde patiënten werden 2927 patiënten (97,0%) geïncludeerd in de aangepaste intention-to-treat-analyse (1465 in de versnelde-strategie-groep en 1462 in de standard-strategie-groep). Van deze patiënten werd niervervangende therapie uitgevoerd bij 1418 patiënten (96,8%) in de versnelde-strategiegroep en bij 903 patiënten (61,8%) in de standaardstrategiegroep. 

Zelfde overlijdensrisico

Na 90 dagen waren 643 patiënten (43,9%) in de versnelde-strategiegroep en 639 patiënten (43,7%) in de standaard-strategiegroep overleden (relatief risico 1,00; p = 0,92). Onder degenen die na 90 dagen nog in leven waren, werd een aanhoudende afhankelijkheid van niervervangende therapie bevestigd bij 10,4% van de patiënten in de versnelde-strategiegroep en bij 6,0% in de standaard-strategiegroep (relatief risico 1,74). 

Meer adverse events

Adverse events traden op bij 23,0% van de patiënten in de versnelde-strategiegroep en bij 16,5% van de patiënten in de standaard-strategiegroep (p < 0,001).


Bagshaw SM, Wald R, Adhikari NKJ, et al. Timing of Initiation of Renal-Replacement Therapy in Acute Kidney Injury. N Engl J Med. 2020;383:240-251. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32668114/

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Minder administratie, beter contact

AI kan artsen ondersteunen door administratieve lasten te verlichten, ziet Juliën Rezek. Transcriptietools maken automatisch verslagen, waardoor artsen meer tijd hebben voor patiënten. “Hierdoor kunnen artsen dieper ingaan op klachten, wat resulteert in betere zorg.”

‘Laten we allemaal één stapje in elkaars domein zetten’

Zorgverleners hebben nog onvoldoende oog voor het verband tussen mentale klachten, hormonale klachten en hart- en vaatziekten bij vrouwen, aldus Sandra Kooij. Meer samenwerking tussen verschillende disciplines is nodig. “Kijk bij elkaar mee. Geef elkaar advies.”

Casus: oudere patiënte met reukproblemen

Op het spreekuur komt een 70-jarige vrouw in verband met problemen met ruiken. De problemen zijn enkele jaren eerder gestart. Initieel met minder goed ruiken (hyposmie), sinds een half jaar worden geuren steeds vaker als vies ervaren (kakosmie). Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten in de bovenbuik

Een man heeft in toenemende mate klachten van pijn in de bovenbuik. De pijn is zeurend en soms stekend en zit middenin de buik. Wat is uw diagnose?

‘Ik kan niet wachten op de eerste geprinte lasagne’

Ineke Obbema werkt met 3D-geprinte maaltijden voor mensen met slikproblemen bij het Máxima MC. De herkenbare vormen en verbeterde smaak bieden een opvallend alternatief voor traditionele gemalen voeding. “Je kunt meteen proeven dat er een chef-kok achter zit.”

Van tropenarts naar huisarts op Texel

Josine Blanksma werkte jarenlang als tropenarts voor Artsen zonder Grenzen en is een paar jaar geleden een nieuw avontuur aangegaan: ze werkt nu als huisarts op Texel. “Mijn nieuwe carrièrepad is heus niet minder uitdagend te noemen.”

Klimaatimpact onderzoeken voor een heel zorgpad

Lisanne Kouwenberg doet onderzoek naar de milieu-impact van zorgpaden. Dat kan aangrijpingspunten opleveren voor het verlagen van de klimaatimpact. “De meeste studies kijken naar één behandeling. Maar daar zit een heel traject omheen dat er ook aan bijdraagt.”

Help patiënten te stoppen met roken: ‘Minder zenden en meer interacteren’

Marieke Helmus combineert kunst en innovatie om het gesprek over stoppen met roken te starten. Met tools zoals een ‘Chat met je sigaret’-chatbot en humoristische ansichtkaarten helpt ze moeilijk bereikbare groepen om na te denken over hun rookgedrag.

Is er een dokter aan boord?

Wat doe je als er in een vliegtuig om een arts wordt gevraagd? Huisarts en luchtvaartgeneeskundige Peter Nijhof legt uit hoe medische noodgevallen in de lucht worden aangepakt, van de rol van artsen en cabinepersoneel tot het gebruik van medische kits en noodlandingen.

‘Stress verdient centrale plek in het consult’

Chronische stress, vaak gekoppeld aan sociale problemen, kan gezondheidsklachten veroorzaken. Feia Hemke pleit voor meer aandacht hiervoor in de spreekkamer en ontwikkelde tools om dit bespreekbaar te maken. “Hierdoor voorkom je onnodige medicalisering.”