DOQ

Trastuzumab deruxtecan nuttig bij HER2-gemuteerd NSCLC

Trastuzumab deruxtecan blijkt een aanhoudende antikankeractiviteit te hebben bij patiënten met een eerder behandeld HER2-gemuteerd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC). Deze resultaten van de DESTINY-Lung01-studie verschenen onlangs in het NEJM.

Longkanker is wereldwijd de meest voorkomende oorzaak van kankergerelateerde sterfte. NSCLC is verantwoordelijk voor 85% van de gevallen van longkanker en betreft een heterogene ziekte die wordt veroorzaakt door een breed spectrum van moleculaire veranderingen. Doelgerichte therapieën tegen specifieke moleculaire afwijkingen, zoals EGFR- en BRAF-mutaties en ALK- en ROS1-herschikkingen, hebben de prognose en kwaliteit van leven van deze patiënten aanzienlijk verbeterd. Ze zijn tegenwoordig een standaardbehandeling voor patiënten met een oncogen-gedreven NSCLC.

HER2: mutaties en effecten

Het humane epidermale groeifactor 2-receptor (HER2)-gen, ook bekend als ErbB2, is een bekend proto-oncogen dat zich op de lange arm van chromosoom 17 (17q21) bevindt. Terwijl ErbB2 verwijst naar het gen voor zowel menselijke als knaagdiersoorten, verwijst HER2 naar het menselijke gen en genproduct. De term Neu verwijst naar zijn tegenhangers bij knaagdieren. Het eerste bewijs voor de rol van HER2 bij kanker is namelijk afkomstig van de connectie met zijn rattenortholoog Neu. Dit is een gemuteerd gen dat is geïdentificeerd in het carcinogeen-geïnduceerde neuroblastoom.
HER2-mutaties en amplificaties zijn in verband gebracht met vrouwelijk geslacht, Aziatische afkomst, niet-rokersstatus en matige tot slecht gedifferentieerde histologie van een adenocarcinoom. Pleurale invasie wordt vaak gezien bij HER2-geamplificeerd NSCLC en tumoren met HER2-overexpressie. Terwijl betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel (CZS) is gemeld bij tot 47% van de patiënten met een HER2-gemuteerd NSCLC.
Hoewel in verschillende studies is gevonden dat HER2-overexpressie gepaard gaat met slechte uitkomsten van patiënten met een NSCLC, blijft de prognostische waarde van de HER2-mutatie en amplificatie onduidelijk.

Trastuzumab deruxtecan

HER2-amplificatie wordt erkend als een frequente moleculaire afwijking en therapeutisch doelwit bij borst- en maagkanker. De ontwikkeling van HER2-remming voor de behandeling van longkanker werd geïnspireerd door de succesvolle doelgerichte aanpak van HER2-amplificatie bij borstkanker. Overigens zijn HER2-gerichte therapieën niet goedgekeurd voor patiënten met NSCLC.

Trastuzumab deruxtecan (T-DXd) is een nieuw antilichaam-geneesmiddelconjugaat dat bestaat uit een anti-HER2-antilichaam, een splitsbare tetrapeptide-gebaseerde linker en een topoisomerase I-remmer. In een eerdere fase I-studie hadden patiënten met HER2-gemuteerd NSCLC bij behandeling met T-DXd een bevestigd objectief responspercentage  (ORR) van 72,7%.

Huidige fase II-studie

In de huidige internationale fase II-studie is T-DXd (6,4 mg per kilogram lichaamsgewicht) toegediend aan 91 patiënten met een gemetastaseerd HER2-gemuteerd NSCLC dat refractair was voor de standaardbehandeling.  
Na een mediane follow-up van 13,1 maanden was een centraal bevestigde objectieve respons opgetreden bij 55% van de patiënten. De mediane responsduur was 9,3 maanden, de mediane progressievrije overleving 8,2 maanden en de mediane algehele overleving 17,8 maanden. Responsen werden waargenomen bij verschillende subtypes van HER2-mutaties, evenals bij patiënten zonder detecteerbare HER2-expressie of met een HER2-amplificatie.
Het veiligheidsprofiel was over het algemeen in overeenstemming met dat uit eerdere studies. Bijwerkingen van graad 3 of hoger traden op bij 46% van de patiënten. De meest voorkomende bijwerking was neutropenie (bij 19%). Een aan het geneesmiddel gerelateerde interstitiële longziekte trad op bij 26% van de patiënten en 2 patiënten overleden hieraan.

Referentie: Li BT, Smit EF, Goto Y, et al. Trastuzumab Deruxtecan in HER2-Mutant Non-Small-Cell Lung Cancer. N Engl J Med. 2022;386:241-251. ,

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Zorg dat de digitale weg niet de enige ingang naar de maatschap­pij wordt’

Steeds vaker gaat zorg via de digitale weg. Nicole Goedhart onderzoekt de toegankelijkheid van de (online) samenleving en geeft tips hoe de zorgverlener de zorg toegankelijk voor iedereen houdt. “Een afstand tot de online wereld kan gezondheidsverschillen vergroten.”

Protocol brengt veelbelovende ‘orphan drugs’ sneller bij patiënt

Behandelaren en zorgverzekeraars slaan de handen ineen om geneesmiddelen tegen zeldzame ziekten sneller beschikbaar te krijgen, vertelt Niels Reijnhout. “Met het ODAP krijgen patiënten zo snel mogelijk na goedkeuring door het EMA al toegang tot het middel.”

Reanimatie bespreken? Alleen als het past

Artsen vragen op de spoedeisende hulp vaak routinematig naar reanimatievoorkeuren, maar volgens Yvo Smulders is het tijd om deze standaardpraktijk eens kritisch te bekijken. “Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat je die vraag zomaar stelt bij een routine-opname.”

Casus: man met klachten na penisvergroting

Een 38-jarige patiënt is net een week terug uit Turkije, waar hij in een kliniek een penisvergroting heeft ondergaan. Hij kan u niet precies vertellen wat er gebeurd is en klaagt vooral over pijn, roodheid en zwelling van de penis. Wat is uw diagnose?

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”