DOQ

Trends in brandwonden bij kinderen

Hoe staan de statistieken ervoor met brandwonden bij kinderen in Nederland? Is het bekende kopje thee nog steeds de meest voorkomende oorzaak? We spraken arts-onderzoeker Frederique Kemme en haar copromotor, chirurg Annebeth de Vries, over een langlopend onderzoek naar brandwonden bij kinderen dat liep van 2009 tot 2022. De bevindingen geven niet alleen inzicht in wie het grootste risico op brandwonden loopt, maar ook in hoe de zorg in die periode is veranderd. “Het hete kopje thee blijft de grootste boosdoener.”

Als onderdeel van haar promotieonderzoek keek Frederique Kemme, arts-onderzoeker in het Brandwondencentrum in Beverwijk, naar de landelijke trends in brandwonden bij kinderen. Ze keek daarbij onder andere naar leeftijdsgroepen, verschillen tussen jongens en meisjes, de grootte van de brandwonden, het aantal en de duur van de opnames. Dit onderzoek werd geleid door haar copromotor Anouk Pijpe, klinisch epidemioloog & hoofd onderzoek in het brandwondencentrum Beverwijk. Haar andere copromotor, Annebeth de Vries, chirurg in het Rode Kruis ziekenhuis en hoofd van het kinderbrandwondencentrum in Beverwijk was ook nauw betrokken bij deze studie.

“Een kind wordt nu al eerder in het brandwondencentrum gezien”

Arts-onderzoeker Frederique Kemme

Niet meer of ernstigere brandwonden

Uit de studie blijkt dat het aantal opnames van kinderen met brandwonden in Nederlandse brandwondencentra tussen 2009 en 2022 is toegenomen. De incidentie nam toe van 7.1 naar 9.6 per 100.000 kinderen.  Toch betekent dat volgens Kemme niet dat er ook daadwerkelijk meer of ernstigere brandwonden zijn.
“Wat we vooral zien is dat verwijzers ons beter weten te vinden”, legt ze uit. “Dit begon eigenlijk al vóór 2009, en heeft zich sindsdien voortgezet. Dit hangt onder andere samen met de versoepeling van de verwijscriteria: een kind wordt nu al eerder in het brandwondencentrum gezien. Dat kan, door centralisatie van de zorg. En mensen willen dat ook graag. Daardoor komen meer kinderen naar het brandwondencentrum, ook met minder ernstige verbrandingen.”

Jongens blijven risicogroep

Het merendeel (59%) van de kinderen die in het brandwondencentrum belanden, zijn jongens. “Jongens krijgen vaker te maken met een heetwaterverbranding dan meisjes”, vertelt De Vries. “Ik wil niet generaliseren, maar blijkbaar gaan jongens op jonge leeftijd toch wat sneller en wat vaker op onderzoek uit, waardoor het ze lukt een kopje thee van tafel te trekken. Daarnaast zien we dat de volgende groep van meestvoorkomende verbrandingen de jongens van 10 tot 14 zijn, die een fikkie stoken of vuurwerk afsteken.”

“Het is fijn dat ze geholpen worden op een plek waar iedereen gespecialiseerd is in de zorg voor brandwonden”

Chirurg Annebeth de Vries

Opnameduur korter

Samen met het aantal opnames dat toeneemt door laagdrempeliger verwijzingen, daalt ook de gemiddelde opnameduur. “We zien een verschuiving richting dagbehandeling”, zegt Kemme. “Kinderen worden tegenwoordig al met kleinere brandwonden naar een brandwondencentrum verwezen. Deze brandwonden kunnen vaak in dagbehandeling behandeld worden. Ook kunnen kinderen vaak eerder naar huis omdat we vaker verbanden gebruiken die minder vaak hoeven te worden gewisseld.” De Vries vult aan: “Daardoor worden ook de ouders minder belast.”

‘Minder ernstig’ is nog steeds ingrijpend

“We realiseren ons goed dat we in Nederland een luxepositie hebben”, zegt Kemme.
“Dat een kind met relatief kleine brandwonden terecht kan in een gespecialiseerd centrum is heel fijn. “Alhoewel dit de trend is, vinden we het ook belangrijk om te benadrukken dat we ook nog steeds grote verbrandingen zien waarbij de impact zo enorm is voor kind en gezin, op korte en lange termijn”, vult De Vries aan. “En zo realiseren we ons elke dag hoe belangrijk het is om alle betrokken disciplines met veel ervaring op dit gebied, in huis te hebben.”

“Voor ouders en kinderen kan een brandwond een traumatische ervaring zijn”, benadrukt De Vries. “Het doet pijn, veroorzaakt schuldgevoelens, verdriet en kan levenslange littekens geven. Voor hen is het dan ontzettend fijn dat ze geholpen worden op een plek waar iedereen gespecialiseerd is in de zorg voor brandwonden en dat ze op al deze aspecten gericht geholpen kunnen worden.”

“Preventie is nooit klaar”

Minder opnames tijdens de pandemie

Opvallend is dat in de studie een tijdelijke daling van het aantal langdurige opnames te zien is tijdens de coronapandemie. “We verwachtten juist een toename”, vertelt De Vries. “De heetwaterverbranding, die meestal wordt veroorzaakt door een omgetrokken kopje thee thuis, is nog altijd de meest voorkomende brandwond bij kinderen tussen de nul en drie jaar. Omdat mensen in die periode veel thuis waren, lag het voor de hand dat er juist méér van dit soort ongelukken zouden gebeuren.”

Het tegenovergestelde bleek waar. “Mogelijk zijn sommige ouders met kinderen met een brandwond niet naar de dokter gegaan”, zegt De Vries. “Dat was een trend die we zagen in de hele gezondheidszorg tijdens de pandemie: het ziekenhuis werd vaak gemeden. Zelfs mensen met een blindedarmontsteking bleven vaker thuis.”

Er is nog winst te behalen

Ondanks dat er in Nederland relatief weinig zeer ernstige brandwonden zijn onder kinderen – in vergelijking met armere landen – ben ik van mening dat er zeker nog te winnen is op het gebied van preventie. “Uit een ander onderzoek dat we doen blijkt dat kinderen uit grote gezinnen, gezinnen met een lagere sociaaleconomische status en met een migratieachtergrond meer risico lopen”, vertelt De Vries. “We gebruiken deze inzichten om de voorlichtingscampagnes nóg gerichter in te zetten.”

Daarbij wordt ook gesproken met ouders uit risicogroepen: “We willen weten hoe we hen het beste kunnen bereiken. Want preventie is nooit klaar”, zegt Kemme. “Er komt elk jaar weer een nieuwe groep jonge ouders bij die we willen informeren. Door de cijfers continu te volgen, kunnen we de effectiviteit van onze campagnes blijven meten.”

Referentie: Kemme FM, van den Berg EL, Meij-de Vries A, et al. Dutch Burn Repository Group. Trends and epidemiology of children treated in specialized burn centers in the Netherlands between 2009 and 2022. Eur J Pediatr. 2025 Jan 2;184(1):114. PMID: 39745598.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”

Ons zorgsysteem loopt vast: geef prioriteit aan mensen die écht zorg nodig hebben

Juist kwetsbare patiënten vallen vaak tussen wal en schip in ons zorgsysteem. Huisarts Danka Stuijver stipt dit en andere problemen aan in haar boek Dit kost ons de zorg, dat recent uitkwam. “Als maatschappij moeten we goed nadenken over wat we willen met de zorg.”

Iedereen die overlijdt heeft recht op zorgvuldig onderzoek

Als forensisch arts en beroepsduiker heeft Karen van den Hondel zich ontwikkeld tot dé specialist op het gebied van overlijdensgevallen in en onder water. “Het verbaasde me dat het water niet altijd als plaats delict wordt gezien. Terwijl sporen juist onder water snel verloren gaan.”

Casus: vrouw met pijn en rode vlekken in de blaas

Een 38-jarige vrouw klaagt over hevige pijn onderin de buik, die erger wordt naarmate de blaas voller raakt. Ook moet zij heel vaak plassen. Bij cystoscopie ziet u opvallend veel bloedvaatjes en rode vlekken. Wat is uw diagnose?