DOQ

Vaker postpartumdepressie bij moeders met polycysteus ovariumsyndroom

Vrouwen met een polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) ontwikkelen na een zwangerschap vaker postpartum depressieve klachten dan vrouwen zonder PCOS. Dit is naar voren gekomen uit een populatie-gebaseerde steekproef, waarin ook moeders met een hoog risico geïncludeerd waren. De resultaten verschenen in het American Journal of Obstetrics & Gynecology.

Een postnatale depressie is een invaliderende aandoening die een aanzienlijke impact kan hebben op de gezondheid en het welzijn van de vrouw, haar kind en haar familie. Naar schatting 10 tot 20% van de moeders in westerse landen wordt getroffen door een postnatale depressie, hoewel dit waarschijnlijk een onderschatting is.

(Foto: Pixabay)

PCOS en depressie

Vrouwen met PCOS zijn vatbaarder voor depressie en angst, ook voor een postnatale depressie. Dit kan te wijten zijn aan hun verstoorde hormonale en metabole profielen of aan angst die wordt veroorzaakt door PCOS-symptomen en de behandeling daarvan.

Bovendien hebben vrouwen met PCOS vaak moeite om zwanger te worden en ontwikkelen ze tijdens de zwangerschap vaak complicaties die kunnen bijdragen aan stress en ontevredenheid en daardoor aan het ontstaan van een postnatale depressie. Zo hebben vrouwen met PCOS een verhoogd risico op een miskraam, zwangerschapsdiabetes, zwangerschap-geïnduceerde hypertensie en pre-eclampsie.

Vanwege hun verminderde vruchtbaarheid gaan veel vrouwen met PCOS naar een vruchtbaarheidskliniek, wat extra stress kan veroorzaken. Tijdens zwangerschappen die met medische hulp tot stand zijn gebracht, treden vaker complicaties op. Ten slotte hebben vrouwen met PCOS relatief vaak pasgeborenen die te vroeg of klein zijn voor de zwangerschapsduur.
Vrouwen met PCOS hebben dan ook verschillende risicofactoren voor een postnatale depressie, waaronder een voorgeschiedenis van depressieve symptomen, ervaring met een miskraam en obstetrische en perinatale complicaties.

Populatie-gebaseerde steekproef

In deze populatie-gebaseerde steekproef participeerden bijna 4000 vrouwen die 2 tot 6 maanden postpartum waren. 8,2% van de vrouwen rapporteerde klinische PCOS. Daarnaast rapporteerde 19,1% onregelmatige menstruatie en acne, 6,2% onregelmatige menstruatie en hirsutisme en 4,4% alle drie de symptomen.

Prenatale depressie werd gerapporteerd door 17,7% en prenatale angst door 23,5%. Postpartum depressieve stemming werd gerapporteerd door 9,5% en postpartum anhedonie door 10,2%. Klinische PCOS ging gepaard met een 1,76 keer hogere gecorrigeerde prevalentieratio (aPR) voor postpartum depressieve stemming of anhedonie. Daarbij werd rekening gehouden met leeftijd, body mass index (BMI) voorafgaand aan de zwangerschap, ras/etniciteit, opleiding en burgerlijke staat.

Een vergelijkbare hogere prevalentie van postpartum depressieve stemming of anhedonie werd gevonden bij vrouwen met onregelmatige menstruatie en acne (aPR 1,65), met een onregelmatige menstruatie en hirsutisme (aPR 1,40) en met alledrie de symptomen (aPR 1,75). Prenatale depressie en angst waren verantwoordelijk voor respectievelijk 20 en 32% van het effect van klinische PCOS op postpartum depressieve stemming en anhedonie.

Prenataal psychologische screening

De auteurs adviseren om vrouwen met PCOS prenataal psychologisch te screenen. Een bijkomende belangrijke bevinding is dat bij bijna 20% van de vrouwen die ten minste twee PCOS-symptomen meldden, de diagnose PCOS werd gesteld.


Referenties: Koric A, Singh B, Vanderslice JA, et al. Polycystic Ovary Syndrome and Postpartum Depression Symptoms: A Population-Based Cohort Study. Am J Obstet Gynecol. 2021;S0002-9378(20)32632-6. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33412131/
https://www.ajog.org/article/S0002-9378(20)32632-6/fulltext

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”

Ons zorgsysteem loopt vast: geef prioriteit aan mensen die écht zorg nodig hebben

Juist kwetsbare patiënten vallen vaak tussen wal en schip in ons zorgsysteem. Huisarts Danka Stuijver stipt dit en andere problemen aan in haar boek Dit kost ons de zorg, dat recent uitkwam. “Als maatschappij moeten we goed nadenken over wat we willen met de zorg.”

Iedereen die overlijdt heeft recht op zorgvuldig onderzoek

Als forensisch arts en beroepsduiker heeft Karen van den Hondel zich ontwikkeld tot dé specialist op het gebied van overlijdensgevallen in en onder water. “Het verbaasde me dat het water niet altijd als plaats delict wordt gezien. Terwijl sporen juist onder water snel verloren gaan.”

Casus: vrouw met pijn en rode vlekken in de blaas

Een 38-jarige vrouw klaagt over hevige pijn onderin de buik, die erger wordt naarmate de blaas voller raakt. Ook moet zij heel vaak plassen. Bij cystoscopie ziet u opvallend veel bloedvaatjes en rode vlekken. Wat is uw diagnose?

Onderwijs voor co-assistenten: ‘De dokters van morgen’

Toen ze zag dat er geen gestructureerd onderwijs was voor coassistenten, nam Valeria Bernal López initiatief. “Ik denk dat er binnen ieder ziekenhuis mensen zijn die onderwijs willen geven. Je moet ze alleen vinden.”