DOQ

Wakkere buikligging nuttig bij COVID-19 met respiratoir falen

Patiënten met acuut hypoxemisch respiratoir falen als gevolg van COVID-19 hebben bij behandeling in wakkere buikligging minder kans op therapiefalen en hoeven minder vaak geïntubeerd te worden. Deze resultaten van een open-label meta-trial van zes studies verschenen in The Lancet Respiratory Medicine.

Een groot aantal patiënten met COVID-19 heeft een ernstig ziektebeloop, gekenmerkt door progressief hypoxemisch respiratoir falen, waarvoor invasieve mechanische beademing nodig is. Bij patiënten die zijn geïntubeerd en matig tot ernstig acuut respiratoir distress syndroom (ARDS) hebben, is buikligging een effectieve manier om de oxygenatie te verbeteren en het overlijdensrisico te verminderen.

Observationele en kleine pilotstudies

In observationele studies van niet-geïntubeerde patiënten met ARDS blijkt een wakkere buikligging gepaard te gaan met een verbeterde oxygenatie. Dit verband is ook gevonden bij patiënten met ernstige COVID-19. Twee kleine pilotstudies onderzochten de haalbaarheid van wakkere buikligging bij niet-geïntubeerde patiënten, maar waren niet krachtig genoeg om een verbetering van de oxygenatie, escalatie van de ademhalingsondersteuning of sterfte aan te tonen. Ondanks een gebrek aan grootschalig gerandomiseerd gecontroleerd bewijs voor een effect op de uitkomsten van patiënten is er steeds meer interesse voor wakkere buikligging.

Respiratoir

De Awake Prone Positioning Meta-Trial Group wilde vaststellen of een wakkere buikligging de kans op therapiefalen vermindert, gedefinieerd als overlijden of intubatie, bij patiënten met ernstige COVID-19 acuut hypoxemisch respiratoir falen, waarvoor ademhalingsondersteuning met een high-flow neuscanule nodig was. De onderzoekers hebben een meta-trial ontworpen, een nieuwe multicenter studie-opzet bestaande uit een prospectieve, a priori opgezette en gedefinieerde meta-analyse van de gegevens van de patiënten die deelnamen aan zes gerandomiseerde gecontroleerde open-label superioriteitsstudies.

De 1126 deelnemende patiënten werden willekeurig toegewezen aan wakkere buikligging of standaardzorg. Ziekenhuizen uit zes landen waren betrokken: Canada, Frankrijk, Ierland, Mexico, VS, Spanje. De patiënten en hun zorgverleners werden niet gemaskeerd voor de toegewezen behandeling. Vijf patiënten trokken zich terug uit de studie; 1121 patiënten werden opgenomen in de intention-to-treat-analyse.

Minder therapiefalen

Het primaire samengestelde eindpunt was therapiefalen, gedefinieerd als het percentage patiënten dat binnen 28 dagen na inschrijving werd geïntubeerd of overleed. Therapiefalen trad op bij 40% van de patiënten die waren toegewezen aan wakkere buikligging en bij 46% van de patiënten die waren toegewezen aan de standaardzorg (relatief risico 0,86).

De hazard ratio (HR) voor intubatie was 0,75 en de HR voor overlijden was 0,87 bij wakkere buikligging in vergelijking met de standaardzorg binnen 28 dagen na de inschrijving. De incidentie van vooraf gespecificeerde bijwerkingen was laag en vergelijkbaar in de twee groepen.

Ondersteuning voor buikligging

In recente retrospectieve en observationele studies is gevonden dat wakkere buikligging de oxygenatie van patiënten met COVID-19 verbetert. Onduidelijk was of hiermee de uitkomsten van de patiënt verbeteren. De huidige resultaten ondersteunen om COVID-19-patiënten die respiratoire ondersteuning met een high-flow neuscanule nodig hebben, in wakkere buikligging te behandelen.

Referentie: Ehrmann S, Li J, Ibarra-Estrada M, et al. Awake prone positioning for COVID-19 acute hypoxaemic respiratory failure: a randomised, controlled, multinational, open-label meta-trial. Lancet Respir Med. 2021:S2213-2600(21)00356-8.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?