DOQ

Zeldzame kanker vraagt om actievere begeleiding

Patiënten met een zeldzame vorm van kanker voelen vaak de noodzaak om het heft in eigen handen te nemen. Dat blijkt uit promotieonderzoek van epidemioloog Eline de Heus. Artsen zouden deze patiënten actiever kunnen betrekken bij de zoektocht naar diagnose en behandeling. 

De term doet anders vermoeden, maar zeldzame kankers komen best vaak voor. “Een op de vijf gestelde kankerdiagnoses betreft een zeldzame vorm van kanker,” vertelt Eline de Heus, epidemioloog en onderzoeker bij het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL). Ze is begin dit jaar gepromoveerd op de zorg voor patiënten met zeldzame kanker. Kortste conclusie: die kan beter.

“De huisarts is cruciaal voor juiste doorverwijzing voor verder onderzoek”

Epidemioloog Eline de Heus

Vertraging

De Heus concludeert op basis van haar onderzoek dat patiënten met een zeldzame kanker een complex traject kunnen hebben. En soms onnodig lang. Vertraging is het woord dat regelmatig opdoemt rondom de diagnose. “De groep patiënten is niet alleen groot, maar ook heel heterogeen”, vertelt ze. “Daar zit het probleem. Er zijn 223 vormen van zeldzame kankers bekend. Daar zitten de relatief veelvoorkomende zeldzame kankers bij, zoals schildklierkanker. Maar ook ultra zeldzame kankers die minder dan tien keer per jaar worden vastgesteld, zoals sommige neuro-endocriene tumoren of sarcomen.”

Van eerste klacht naar diagnose kan dan even duren. “De vertraging begint al bij de huisarts, die klachten niet altijd direct herkent als een symptoom van kanker. De huisarts is cruciaal voor juiste doorverwijzing voor verder onderzoek. Maar een huisarts krijgt misschien maar heel af en toe iemand met een zeldzame kanker op het spreekuur.”

“Patiënten zouden ervan profiteren als ze sneller worden doorgestuurd naar een expertisecentrum”

Expertisecentrum

Vergeleken met patiënten met veel voorkomende kankersoorten zijn patiënten met zeldzame kanker op allerlei gebieden minder goed af, blijkt uit het promotieonderzoek. De Heus somt op: “Vertraagde diagnostiek, maar ook minder behandelopties en een lagere kwaliteit van leven door gebrek aan ondersteuning tijdens het ziektetraject.”
Bij verwijzing komen patiënten meestal initieel in een regionaal ziekenhuis. “De clinici daar hebben ook niet veel ervaring met zeldzame kankers. Maar artsen denken toch vaak ‘deze patiënt kan ik wel zelf behandelen’. Patiënten zouden ervan profiteren als ze sneller worden doorgestuurd naar een expertisecentrum. Passende zorg is essentieel. Patiënten kunnen hun behandeling ver weg krijgen als het moet en dichterbij als dat kan. Bijvoorbeeld de operatie in een expertisecentrum en de nazorg in het ziekenhuis in de buurt. Met een vast aanspreekpunt zijn deze patiënten ook geholpen en die hebben ze nu niet altijd.”

“Patiënten met een zeldzame kanker voelen de noodzaak om het heft in eigen handen te nemen”

Heft in handen

De stem van de patiënten zelf is ook meegenomen in het onderzoek. De Heus heeft onder meer via focusgroepen geluisterd naar de ervaringen van patiënten. “Wat echt opviel is dat patiënten met een zeldzame kanker de noodzaak voelen om het heft in eigen handen te nemen. Ze vragen hun dossier op, ze zoeken contact met specialisten in het buitenland.” Patiënten  proberen zelf specialist worden op het gebied van hun zeldzame kanker en de beste behandeling voor zichzelf te regelen. “Maar natuurlijk hebben niet alle patiënten de juiste capaciteiten hiervoor, niet iedereen kan goed Engels lezen of is assertief genoeg. Daarom zouden oncologen een patiënt met een zeldzame kanker actiever kunnen betrekken bij hun zoektocht naar de juiste diagnose en de beste behandeling. De patiënten zouden iets meer aan de hand meegenomen moeten worden, juist ook als ze in meerdere ziekenhuizen behandeld worden.”     

Meer aandacht

Onderzoeker De Heus is toch ook positief. Ze merkte dat haar onderwerp tijdens haar promotietraject steeds meer aandacht kreeg. “Toen ik begon stond het onderzoek naar zeldzame kankers nog in de kinderschoenen. De laatste jaren is er een mooie ontwikkeling, er is binnen de zorg meer bewustzijn dat het om een grote groep gaat. KWF Kankerbestrijding heeft zeldzame kankers en moeilijk behandelbare kankers tot speerpunt gemaakt. Ook is het Dutch Rare Cancer Platform opgericht. En er wordt veel aandacht gegenereerd vanuit het Patiëntenplatform Zeldzame Kankers.”
De Heus hoopt dat de toegenomen aandacht ook leidt tot meer geld voor innovatief onderzoek naar zeldzame kankers.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?