DOQ

Zo waarborgt Noordwest Ziekenhuis­groep de acute zorg

Sinds 2020 is de acute zorg van Noordwest Ziekenhuisgroep locatie Den Helder gebundeld op één plek: de afdeling acute zorg. Deze afdeling bestaat uit een medium care (MC), observatorium en de spoedeisende hulp. Binnenkort opent het spoedplein waar spoedeisende hulp (SEH) en huisartsenpost (HAP) volledig geïntegreerd zijn. SEH-arts José van Dijke geeft een inkijkje in het onderliggende harmonicamodel. “Met elkaar hebben we veilige, acute zorg in Den Helder kunnen waarborgen.”

De afdeling acute zorg is geboren uit nood. Door concentratie van zorg verschoof de hoogcomplexe acute zorg de afgelopen jaren steeds meer naar locatie Alkmaar. Daarnaast liep het personeelstekort steeds verder op. Ook in praktische zin was de situatie niet ideaal: de intensive care (IC) en acute opname-afdeling bevonden zich op de vierde verdieping, de SEH op de begane grond. Met als gevolg dat de samenwerking tussen deze acute zorg-afdelingen niet optimaal kon plaatsvinden.

“Op het spoedplein vindt de triage plaats via één triagist, waarna patiënten direct doorgaan naar de juiste zorgverlener: een huisarts of SEH-arts”

SEH-arts José van Dijke

Harmonica

Het ziekenhuis moest ingrijpen en richtte in 2017 een werkgroep op zodat medewerkers konden meedenken over opties en mogelijkheden. Van Dijke boog zich als vertegenwoordiger van de SEH-artsen over de plannen die in 2020 leidden tot de opening van de afdeling acute zorg. “Als straks het spoedplein open gaat vormen de SEH, HAP, MC en het observatorium  – voorheen de acute opname-afdeling – een geïntegreerd geheel. Op het spoedplein vindt de triage plaats via één triagist, waarna patiënten direct doorgaan naar de juiste zorgverlener: een huisarts of SEH-arts.” De integrale afdeling werkt volgens een harmonicamodel: intensieve samenwerking en flexibel inspringen bij elkaars piekmomenten, legt Van Dijke uit. “De verpleegkundigen zijn bijvoorbeeld zo geschoold dat ze overal op de afdeling acute zorg kunnen meehelpen, waarbij iedereen zijn eigen expertise houdt.”

“Door de nauwe samenwerking is het werkplezier ook groter geworden”

Werkplezier

Maar ook de artsen vangen elkaar op. “Is de huisarts visites rijden en er komt een kind binnen met acute ademhalingsproblemen, dan neem ik dat op me. Heeft de intensivist het rustig terwijl ik een heup moet reponeren, dan zou hij de sedatie kunnen doen.” Door de nauwe samenwerking is het werkplezier ook groter geworden, vindt Van Dijke, onder andere door de grotere variatie aan patiënten.

Personele bezetting

De personele bezetting is dus volledig afgestemd op wat nodig is. De SEH-arts is 24/7 aanwezig, de intensivist is er overdag. In de avond, nacht en weekend is de intensivist er binnen een uur of, als er een IC-patiënt is opgenomen, binnen 15 minuten. Daarnaast zijn op de afdeling altijd een IC-verpleegkundige voor de eventuele opvang van een IC-patiënt, MC-verpleegkundigen, SEH-verpleegkundigen, arts-assistenten en algemeen verpleegkundigen aanwezig.

“Officieel is er geen IC, maar een IC-patiënt kan wel gestabiliseerd worden”

Flexibele verdeling bedden

De bedden zijn flexibel te verdelen. Zijn alle acht SEH-bedden bezet, dan kan een laagcomplexe patiënt terecht in het observatorium en een hoogcomplexe patiënt naar de medium care. Officieel is er geen IC, maar een IC-patiënt kan wel gestabiliseerd worden en gaat, indien nodig, binnen 12 uur met de Medium Care Unit of het eigen IC-transport van Noordwest Den Helder naar de IC-unit in Alkmaar.  

” Wordt een patiënt overgeplaatst van de SEH naar het observatorium, dan gaat deze simpelweg naar een naastgelegen kamer”

Werkprocessen


Behalve over de inhoud van zorg, heeft Van Dijke meegedacht met de werkprocessen en mogelijke scenario’s. “Voor allerlei vragen moesten we een antwoord bedenken: wie verlaat de afdeling als er een IC-patiënt ligt terwijl iemand in het ziekenhuis gereanimeerd moet worden? Of hoe leg je een advies aan de huisarts vast, en wie is waarvoor verantwoordelijk?”
Behalve een eigentijdse omgeving waar flexibel gebruik wordt gemaakt van ruimtes en middelen en personeel, kent de afdeling acute zorg een soepele doorstroming van de patiënten. Als iemand wordt overgeplaatst van de SEH naar het observatorium, gaat de patiënt simpelweg naar een naastgelegen kamer. Van het veranderproces heeft Van Dijke veel geleerd. “Het doel moet helder zijn, en daar moet je niet vanaf wijken. Uiteindelijk hebben we met elkaar een veilige, nabije acute zorg in Den Helder kunnen waarborgen.“

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”