DOQ

Screening van fecesdonoren in tijden van COVID-19

Het risico op overdracht van SARS-CoV-2 door een fecestransplantatie is mogelijk hoger dan door de transplantatie van weefsels. Gezien de COVID-19-pandemie vindt een internationale groep experts het nodig om de aanbevelingen over de screening van fecesdonoren, in ieder geval tijdelijk, te herzien. In The Lancet. Gastroenterology & Hepatology doen ze enkele suggesties.

Fecestransplantatie is een nieuwe behandeling die in korte tijd een grote rol heeft bij de behandeling van recidiverende Clostridium difficile-infectie. Fecestransplantatie wordt wereldwijd steeds vaker gebruikt en gestandaardiseerd. Vorig jaar heeft een internationaal expertpanel aanbevelingen gedaan over de manier waarop donoren van fecestransplantaties gescreend moeten worden.

(Foto: Pixabay)

Virus in feces

SARS-CoV-2 is gevonden in de feces. Bovendien kunnen fecesmonsters, zelfs als het niet langer detecteerbaar is in de luchtwegen, positief voor het virus blijven. Dat suggereert de mogelijkheid van een feco-orale transmissieroute. Dit concept wordt ondersteund door de aanwezigheid van gastro-intestinale symptomen bij sommige COVID-19-patiënten.

Diverse regelgeving

Fecestransplantaties worden wereldwijd niet op dezelfde manier geclassificeerd. De regelgeving in sommigen landen stelt dat deze transplantaties een medicijn zijn (bijv. Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk en Frankrijk), in andere landen wordt feces gezien als een weefsel (bijv. Italië) en weer andere landen hebben geen specifieke regelgeving hierover (bijv. Australië). Door deze variantie ontstaat verwarring. Sommige landen zullen regels toepassen voor menselijke cellen, weefsels of daarop gebaseerde producten, terwijl andere landen dat niet doen. Dat zou kunnen bijdragen aan de verspreiding van deze infectie.

Meer alarmerend is dat patiënten zelf ongecontroleerd fecestransplantaties maken. Dat gebeurt veel door patiënten die een fecestransplantatie willen proberen voor de behandeling voor indicaties buiten de klinische richtlijnen of klinische trials.

Aanvullende adviezen

Om de overdracht van SARS-CoV-2 te voorkomen, adviseren de auteurs van het gerefereerde artikel enkele aanvullende maatregelen op het huidige beleid van donorscreening. Om te beginnen moet voorafgaand aan de donatie vastgesteld worden of de donor tijdens de voorafgaande dertig dagen:

  • typische klachten van COVID-19, zoals koorts, vermoeidheid, droge hoest, spierpijn, kortademigheid en hoofdpijn, heeft gehad; en
  • in regio’s met een bekende COVID-19-uitbraak is geweest of nauw contact met personen met een bewezen of vermoedelijke SARS-CoV-2-infectie heeft gehad.

Indien een van deze twee items positief is, moet de potentiële donor afgewezen worden voor donatie of middels RT-PCR-assay getest worden op SARS-CoV-2. In endemische landen moet overwogen worden om alle donoren middels RT-PCR-assay te testen, zelfs als ze asymptomatisch zijn of geen voorgeschiedenis hebben van reizen naar een hoogrisicogebied of contact met een hoogrisicopersoon.

Een alternatief is dat de donorfeces gedurende dertig dagen wordt bewaard en alleen vrijgegeven, indien de donor geen symptomen krijgt.

Fecesbanken

Fecesbanken moeten met terugwerkende kracht de gezondheidsstatus van donoren controleren, voordat ze bevroren feces gaan gebruiken, om verdere verspreiding van SARS-CoV-2 te voorkomen. Deze suggesties moeten afgestemd worden op lokale gezondheidszorg en moeten herzien worden op basis van nieuwe inzichten in COVID-19 en SARS-CoV-2.


Ianiro G, Mullish BH, Kelly CR, et al. Screening of faecal microbiota transplant donors during the COVID-19 outbreak: suggestions for urgent updates from an international expert panel. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2020;5:430-432. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Screening+of+faecal+microbiota+transplant+donors+during+the+COVID-19+outbreak%3A+suggestions+for+urgent+updates+from+an+international+expert+panel.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx