DOQ

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen. Dat is de overtuiging van Tineke Abma, hoogleraar aan de Leiden Universiteit en directeur-bestuurder van Leyden Academy on Vitality and Ageing. In een onlangs verschenen whitepaper pleit ze, samen met 200 medestanders, voor integratie van kunst in de zorg.

“Mijn vader heeft dementie”, vertelt Tineke Abma. “Dat doet veel met zijn zelfvertrouwen, want hij wordt continu geconfronteerd met wat hij niet meer kan. Bij alles heeft hij instructie nodig en hij heeft voortdurend het gevoel dat hij faalt. Sinds kort neemt mijn zwager hem mee naar een regulier shantykoor. De groep heeft hem goed opgenomen en hij blijkt nog prima te kunnen zingen. Sindsdien zit hij veel beter in zijn vel. Na een repetitie zit hij vol verhalen en energie. Dat is ook heel fijn voor mijn moeder, die hem anders alleen maar apathisch in zijn stoel ziet zitten. Dankzij het koor houden ze het samen langer vol.”

(Foto: Michel ter Wolbeek)

“Kunst is de katalysator voor zorgvernieuwing en een middel tot transformatie”

Hoogleraar Tineke Abma

Katalysator voor zorgvernieuwing

Met dit voorbeeld uit haar eigen leven illustreert Abma hoe kunst kan bijdragen aan positieve gezondheid. Het gaat dan niet om kunst met een grote K, maar om creatieve expressie en zintuigelijke ervaringen. “Kunstactiviteiten zijn gericht op wat mensen nog wél kunnen en op hun behoefte zich te blijven ontwikkelen”, aldus Abma. “Ze brengen mensen in contact met het gezonde deel in zichzelf. Daardoor hebben ze pas later zorg nodig of hoeven ze minder lang in het ziekenhuis te blijven. Kunst is de katalysator voor zorgvernieuwing en een middel tot transformatie.”

Muziek aan bed

Onderzoek bevestigt haar uitspraken. Neem het recente promotieonderzoek van Hanneke van der Wal.¹ In het UMCG ontwikkelde zij op enkele chirurgieafdelingen een interventie, waarbij twee musici aan het bed van ouderen kwamen. Abma legt uit: “De musici zochten echte verbinding. Niet met een zieke maar met de mens die een ziekte heeft. Naar aanleiding daarvan improviseerden ze muziek, speciaal voor de oudere. Dat had een positieve uitwerking op de lichamelijke en mentale gezondheid. De ouderen hadden aantoonbaar minder last van pijn en stress en herstelden sneller. Als bijkomend effect werd het contact tussen de patiënt en de verpleegkundige intensiever. Door samen naar de muziek te luisteren, ontstond er verbinding.” Ook een systematische review² laat zien dat kunst bijdraagt aan de fysieke, sociale en mentale gezondheid van mensen.

“In de ouderenzorg zijn er initiatieven voor onder andere spoken word, theater en zingen”

Veel initiatieven

Afgelopen decennium is in Nederland de belangstelling voor programmering van kunst in de zorg gegroeid. “In ziekenhuizen hangt bijvoorbeeld kunst die betekenis heeft voor patiënten”, zegt Abma. “In de ouderenzorg zijn er initiatieven voor onder andere spoken word, theater en zingen.³ Een heel mooi programma vind ik Dance for Health. Daarin worden dansmethodes ontwikkeld voor mensen met de Ziekte van Parkinson, reuma en MS. Zij ervaren zo dat hun lichaam meer kan dan zij denken en overwinnen hun angst om te bewegen. Dit draagt bij aan hun persoonlijke transformatie.”⁴

Whitepaper

Ondanks de mooie initiatieven ontbreken structuren om kunst in de zorg systematisch te ondersteunen, professionals hiervoor op te leiden en onderzoek en beleidsontwikkeling in dit vakgebied aan te moedigen. Dat moet veranderen, vindt Abma. Ze schreef daarom de whitepaper ‘Arts in health in Nederland: een nationale agenda⁵’. Dat deed ze samen met stuurgroepleden van de Vrije Universiteit Amsterdam, Rijksuniversiteit Groningen, het UMCG, Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst en Arts in Health. Tweehonderd onderzoekers, bestuurders, beleidsmakers, zorgmedewerkers, kunstenaars en docenten ondersteunen de whitepaper.

“Over 10 jaar is kunst een integraal onderdeel van de zorg”

Doelen

In de whitepaper formuleren we vier doelen voor de komende tien jaar”, vertelt Abma. “Ook stippelen we het pad uit om ze te bereiken. Ons belangrijkste doel is: een structureel beleid voor kunst in de zorg. Daarnaast willen we duurzame programma’s van bewezen interventies, vergoed door de zorgverzekeraar of vanuit de Wmo. Ons derde doel is dat zorgprofessionals en kunstenaars worden opgeleid om kunst in de zorg te realiseren. Ten slotte pleiten we voor aanvullend wetenschappelijk onderzoek.”

En over tien jaar? “Dan is kunst een integraal onderdeel van de zorg”, klinkt het stellig. “Het bewijs dat kunst bijdraagt aan de lichamelijke en psychische gezondheid van mensen, ligt op de plank. Nu is het tijd om er écht werk van te maken.”

Artsen die zich willen inzetten voor de structurele integratie van kunst in de zorg, worden uitgenodigd contact op te nemen met Tineke Abma: t.a.abma@lumc.nl.

Referenties:

  1. van der Wal-Huisman H. Adding value to care through live bedside music. [Groningen]: University of Groningen, 2024. 161p.
  2. Fancourt D, Finn S. What is the Evidence on the Role of the Arts in Improving Health and Well-Being? A Scoping Review. World Health Organization Regional Office for Europe. ISBN 9789289054553. https://www.who.int/publications/i/item/what-is-the-evidence-on-the-role-of-the-arts-in-improving-health-and-well-being-a-scoping-review
  3. Groot, Barbara, Lieke de Kock, Yosheng Liu, et al. “The Value of Active Arts Engagement on Health and Well-Being of Older Adults: A Nation-Wide Participatory Study International Journal of Environmental Research and Public Health 18, no. 15: 8222, 2021.
  4. Carapellotti, Anna M. Hannie (J.E.M.) Meijerink, et al. Escape, expand, embrace: the transformational lived experience of rediscovering the self and the other while dancing with Parkinson’s or Multiple Sclerosis, International Journal of Qualitative Studies on Health and Wellbeing, 18:1, 2023.
  5. Arts in Health in Nederland: Een nationale agenda. Whitepaper, 2024.
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Zorg dat de digitale weg niet de enige ingang naar de maatschap­pij wordt’

Steeds vaker gaat zorg via de digitale weg. Nicole Goedhart onderzoekt de toegankelijkheid van de (online) samenleving en geeft tips hoe de zorgverlener de zorg toegankelijk voor iedereen houdt. “Een afstand tot de online wereld kan gezondheidsverschillen vergroten.”

Protocol brengt veelbelovende ‘orphan drugs’ sneller bij patiënt

Behandelaren en zorgverzekeraars slaan de handen ineen om geneesmiddelen tegen zeldzame ziekten sneller beschikbaar te krijgen, vertelt Niels Reijnhout. “Met het ODAP krijgen patiënten zo snel mogelijk na goedkeuring door het EMA al toegang tot het middel.”

Reanimatie bespreken? Alleen als het past

Artsen vragen op de spoedeisende hulp vaak routinematig naar reanimatievoorkeuren, maar volgens Yvo Smulders is het tijd om deze standaardpraktijk eens kritisch te bekijken. “Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat je die vraag zomaar stelt bij een routine-opname.”

Casus: man met klachten na penisvergroting

Een 38-jarige patiënt is net een week terug uit Turkije, waar hij in een kliniek een penisvergroting heeft ondergaan. Hij kan u niet precies vertellen wat er gebeurd is en klaagt vooral over pijn, roodheid en zwelling van de penis. Wat is uw diagnose?

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”