Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Verpleegzorg als oplossing voor personeelstekort
Project MAV (Medisch Assistent Verpleegzorg) presenteert zich als innovatieve oplossing voor het personeelstekort in de ouderenzorg. Studenten geneeskunde en gediplomeerde artsen uit het buitenland krijgen een training waarmee ze binnen zes weken taken op het niveau van een verzorgende IG kunnen uitvoeren. Hierna kunnen deze MAV’ers complementair aan de verpleging en verzorgenden werken binnen de ouderenzorg. Daarnaast pakken ze medische projecten op, zoals een polyfarmacie-casus of een verbeteronderzoek.
Brechje Brouwer is ziekenhuisarts in opleiding en sinds oktober 2021 projectleider bij project MAV. Haar collega, huisarts Bernard Leenstra, richtte het project in 2020 samen met twee uitzend- en detacheringsexperts op om het personeelsprobleem in de ouderenzorg aan te pakken. De oplossing vonden ze in de wens van veel geneeskundestudenten en coassistenten om, naast de studie of in afwachting van coschappen, praktische ervaring op te doen. Ook buitenlandse, gevluchte artsen willen graag hun handen uit de mouwen steken. Hun registratie om in Nederland als arts te mogen werken, kan soms jaren in beslag nemen. De nieuwe functie MAV’er tackelt deze knelpunten in één klap.

“We besteden veel aandacht aan de vraag: waar komt iemand tot zijn recht?”
ziekenhuisarts en projectleider MAV, Brechje Brouwer
Compacte training
De training tot MAV’er is compact, intensief, en praktijkgericht, vertelt Brouwer. Een deelnemer start met een e-learning en een afsluitende theorietoets. Dan volgt een praktijktraining in de ADL-zorg (Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen) met aansluitend een betaalde stage van twee á drie weken. Tot slot krijgt de deelnemer praktijktrainingen in technische handelingen, zoals het geven van een insuline-injectie, het plaatsen van een blaaskatheter en het zwachtelen of behandelen van wonden. Deze specifieke handelingen moet de MAV’er na de training nog drie keer in de praktijk onder supervisie uitvoeren en laten aftekenen. Iedere zorginstelling heeft een dedicated persoon die op de werkvloer de praktijktraining begeleidt en supervisie doet.
Geslaagde pilot
De eerste pilot van de training ging in 2021 van start met drie geneeskunde studenten, een coassistent en een buitenlandse arts. Brouwer en de deelnemers, ook de zorginstelling, kijken terug op een geslaagde, zinvolle pilot. “Omgaan met mensen met dementie en moeilijk gedrag, is een onderwerp dat we tijdens de training nog meer accent gaan geven. Verder is iedereen erg enthousiast. De opgeleide MAV’ers krijgen het loon dat vergelijkbaar is met een verzorgende IG, plus iets extra vanwege de medische projecten die ze naast hun werk doen.”
“Coassistenten die in hun wachttijd voor coschappen als MAV’er werken, worden straks niet in het diepe gegooid”
Klinische blik
Die medische projecten zijn divers. Een MAV’er die zich buigt over ingewikkelde polyfarmacie- casussen of statussen van een patiënt, ontlast de specialist ouderengeneeskunde en doet veel ervaring op. Dat geldt ook voor het meelopen van de visite of het doen van onderzoek. “Coassistenten die in hun wachttijd voor coschappen als MAV’er werken, worden straks niet in het diepe gegooid. Afgezien van alle praktische handelingen hebben ze dan al gesprekstechnieken geleerd en een klinische blik ontwikkeld. ”
Maatwerk
Brouwer regelt op de achtergrond alles om het project soepel te laten lopen. Ze onderhoudt het contact met de zorginstellingen, coördineert de training, begeleidt de deelnemers en houdt met hen wekelijks intervisiegesprekken. “We besteden veel aandacht aan de vraag waar iemand tot zijn recht komt. Een goede match is maatwerk, dus ook de opleiding stemmen we daarop af. Iemand die op een revalidatieafdeling gaat werken, krijgt ook andere bijscholingen dan iemand op een psychogeriatrische afdeling.”
Op dit moment lopen de voorbereidingen voor de tweede pilot die in augustus/september zal starten. Brouwer werft samen met haar team 15 MAV-kandidaten en voert de sollicitatiegesprekken. Daarnaast overlegt ze met de drie deelnemende zorginstellingen in Noord- en Zuid-Holland en de Utrechtse instelling die ook met de eerste pilot meedeed.
“We doen dit omdat de ouderenzorg meer aandacht verdient. En omdat we het belangrijk vinden dat zorgverleners meer ruimte en tijd krijgen”
Meer mogelijkheden voor de MAV’er
Net als alle collega’s van het projectbureau, verdient Brouwer nog niets aan dit werk. “We hopen op termijn wel onze onkosten te dekken. Maar de kosten willen we zo laag mogelijk houden. In ieder geval onder de bedragen die zorginstellingen nu kwijt zijn aan het aantrekken van ZZP’ers voor dezelfde functies. We doen dit omdat de ouderenzorg meer aandacht verdient. En omdat we het belangrijk vinden dat zorgverleners meer ruimte en tijd krijgen. Ze zitten echt in de knel.” Brouwer voorziet dat de MAV-functie ook goed tot zijn recht kan komen in andere medische sectoren. “Met wat aanpassingen is de training heel goed toe te spitsen op het ondersteunen van de verpleging in de ziekenhuiszorg.”