DOQ

Afbouwen IVIg bij niet-actieve CIDP: doe regelmatig stoppoging

Patiënten met niet-actieve CIDP kunnen baat hebben bij afbouwen van hun therapie met IVIg. Dat is de conclusie van onderzoek van onderzoekers van het Amsterdam UMC. Volgens de onderzoekers zouden behandelaars hun patiënten moeten blijven monitoren, en regelmatige stoppogingen moeten doen.

Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP) is een ontsteking van myeline rond de zenuwen, waardoor deze signalen naar spieren en hersenen niet meer worden doorgegeven. CIDP treft jaarlijks 30 tot 100 Nederlanders. Zij kunnen in de loop van twee maanden klachten ontwikkelen, die lijken op het Guillain-Barré-syndroom: ze variëren van krachtverlies en gevoelsstoornissen in de extremiteiten tot verlamming. Waar de ziekte bij de ene patiënt verergert, kan de ander spontaan herstellen. Toch zijn bijna altijd restverschijnselen merkbaar.

Uitdoving

Een van de weinige beschikbare behandelingen is een onderhoudsbehandeling met intraveneus IgG (IVIg), waarmee het immuunsysteem, en dus de chronische ontsteking, wordt onderdrukt. Deze behandeling is effectief en kan leiden tot uitdoving van de ziekte. Maar omdat IVIg bijwerkingen kan geven en kostbaar is, is de vraag of bij alle CIDP-patiënten zo’n onderhoudsbehandeling nodig is.

Wel of geen onderhoudsbehandeling?

Filip Eftimov, neuroloog in het Amsterdam UMC, en collega’s includeerden 60 patiënten onder behandeling met langdurige IVIg, die ze verdeelden in twee groepen – de ene lieten ze de behandeling afbouwen, de andere ging door. De onderzoekers maten het verschil in beperkingen tussen begin en eind van de studie, en het percentage deelnemers dat achteruitging op het gebied van spierkracht en kwaliteit van leven.

Achteruit

Bij de meeste mensen was doorbehandelen met IVIg nodig. Bij stoppen ging tijdens de studie 40 procent achteruit. Na anderhalf jaar was dat 28 procent. Tegelijkertijd bleek bij 40 procent van de patiënten sprake van overbehandeling en kon de onderhoudsbehandeling worden gestaakt. Patiënten die achteruitgingen herstelden snel naar het oude niveau na herstarten van de behandeling.

Wisselend beloop

De onderzoekers concluderen dat afbouwpogingen een essentieel onderdeel zijn van een behandeling met IVIg voor CIDP. De ziekte kent een wisselend beloop, waarop afbouwen geen invloed heeft. Tegelijkertijd blijken patiënten ook weer snel te verbeteren na een herstart met IVIg. Bij een geringe verslechtering van de conditie, zeggen de onderzoekers, is eerst monitoren van de ziekte een optie die de aandacht verdient. Zij bevelen behandelaars aan om bij de start van de behandeling de latere inzet op regelmatige stoppogingen te bespreken. Tegelijkertijd zou toekomstig onderzoek zich moeten richten op het identificeren van biomarkers voor de ziekteactiviteit, waardoor beter kan worden voorspeld welke CIDP-patiënten het meest baat hebben bij afbouwen van de therapie.

Referentie: ZonMw resultaten onderzoek, ZonMw interview Neuroloog Filip Eftimov

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx