DOQ

AHA-statement over preventie van complicaties op cardiale IC

De prevalentie van niet-cardiovasculaire comorbiditeit en multi-orgaanstoornissen neemt steeds verder toe op de cardiale intensive cares (IC’s). Er zijn echter weinig richtlijnen voor het beleid bij deze specifieke patiëntencategorie. Een wetenschappelijke verklaring van de Amerikaanse cardiologievereniging (AHA) biedt een leidraad om complicaties die kunnen optreden op de hedendaagse cardiale IC, te voorkomen.

Ernstig zieke patiënten zijn inherent vatbaar voor een groot aantal complicaties die gerelateerd kunnen zijn aan de ernst van de onderliggende ziekte of aan de noodzaak van IC-therapieën. Veel van deze complicaties gaan gepaard met een toegenomen morbiditeit en mortaliteit en resulteren vaak in een toegenomen zorggebruik en een langere verblijfsduur op de IC. Daarom hebben behandelaren op de cardiale IC’s behoefte aan kennis over de complicaties die specifiek van toepassing zijn op ernstig zieke cardiovasculaire patiënten.

(Foto: iStock)

Statement van AHA

De implementatie van evidence-based preventieve praktijken biedt kansen om uitkomsten van patiënten op de cardiale IC’s te verbeteren. Er is echter weinig bewijs dat richting kan geven aan de ontwikkeling van richtlijnen en protocollen die specifiek zijn voor de cardiale IC’s.
Deze wetenschappelijke verklaring van de AHA richt zich op de mogelijk te voorkomen complicaties die aangetroffen worden op de hedendaagse cardiale IC’s. Hoewel veel van deze complicaties tevens kunnen optreden op verpleegafdelingen en chirurgische IC’s, zijn sommige complicaties uniek voor de cardiale IC’s.

Gelijkenis en verschillen met algemene IC’s

De auteurs beoordeelden evidence-based praktijken die zijn verkregen van relevante kritiek zieke patiëntenpopulatie, waarbij specifiek is gekeken naar de relevantie voor de cardiale IC’s. Volgens de auteurs is deze extrapolatie van dit bewijs te rechtvaardigen, aangezien patiënten op de moderne cardiale IC’s een aanzienlijke overlap lijken te hebben wat betreft hun comorbiditeit en gebruikte therapieën in vergelijking met andere kritiek zieke patiëntenpopulatie.
Ernstig zieke hartpatiënten op de cardiale IC’s zijn echter vatbaar voor complicaties die uniek zijn voor hun onderliggende ziekte (bijvoorbeeld cardiogene shock) of therapieën (bijvoorbeeld antitrombotische regimes). Deze complicaties zijn mogelijk ondervertegenwoordigd in de studies die plaatsvonden op de algemene IC’s.

Gestandaardiseerde benaderingen en checklist

De zorg voor ernstig zieke hartpatiënten toont een aanzienlijke heterogeniteit. Dit statement beoogt om gestandaardiseerde benaderingen voor de preventieve zorg te bieden, waarbij het beste beschikbare bewijs is gebruikt. De auteurs adviseren om aan het bed van de patiënt een checklist af te werken, om zodoende bij deze unieke patiëntenpopulatie complicaties te voorkomen.

Vervolgonderzoek

Er is nader onderzoek nodig naar de epidemiologie van complicaties die ontstaan door de onderliggende kritieke ziekten bij de patiëntenpopulaties op de cardiale IC. Daarnaast is nader onderzoek gewenst naar bestaande en nieuwe therapieën, bijvoorbeeld in uitgebreide multicenter trials en grote prospectieve registerstudies. Het doel is om de kwaliteit van de zorg op de cardiale IC’s te verbeteren.


Referentie: Fordyce CB, Katz JN, Alviar CL, et al. Prevention of Complications in the Cardiac Intensive Care Unit: A Scientific Statement From the American Heart Association. Circulation. 2020;CIR0000000000000909. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33115261/, https://www.ahajournals.org/doi/abs/10.1161/CIR.0000000000000909

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?