DOQ

Aios neurologie dr. Herraets: ‘Zenuwecho bij chronisch inflammatoire neuropathieën even betrouwbaar als EMG’

Zenuwechografie is een betrouwbaar instrument voor de diagnose van behandelbare chronisch inflammatoire neuropathieën. Dat concludeert dr. Ingrid Herraets in haar proefschrift, dat zij eerder dit jaar verdedigde aan de Universiteit Utrecht. Volgens de promovenda doet de echo niet onder voor elektromyografisch onderzoek. Sterker, zegt Herraets: “Als je alleen een EMG doet, kun je behandelbare patiënten over het hoofd zien.”

Polyneuropathie is een veelvoorkomende neurologische aandoening, waarbij de oorzaak ofwel in het axon ofwel rond de myelineschede ligt. Bij de eerste groep is de zenuwcel zelf aangedaan door bijvoorbeeld diabetes mellitus, nierfunctiestoornissen of alcoholmisbruik. Meestal hebben demyeliniserende polyneuropathieën een erfelijke oorzaak of zijn ze het gevolg van ontstekingsziekten, zoals multifocale motorische neuropathie (MMN) en chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP).

Aios neurologie dr. Herraets

Huidige standaard

Chronisch inflammatoire polyneuropathieën zijn zeldzaam, maar behandelbaar. Daarom is een juiste diagnose van belang. Momenteel speelt het elektromyografie-onderzoek (EMG) een belangrijke rol. Dit onderzoek is voor de patiënt vaak onplezierig. Bovendien vereist de interpretatie van de resultaten veel expertise, die niet in elk ziekenhuis aanwezig is.

“De kwaliteit van echo’s is nu goed genoeg om kleine zenuwstructuren in beeld te brengen”

Een minder invasief alternatief voor EMG-onderzoek is de zenuwecho. “De kwaliteit van echo’s is nu pas genoeg doorontwikkeld om kleine zenuwstructuren in beeld te kunnen brengen”, zegt Herraets. Zij en haar collega’s onderzochten of de techniek zich met EMG kon meten op het gebied van sensitiviteit, specificiteit en belasting voor de patiënt.

Doorontwikkeld

Voor het onderzoek kregen in het UMC Utrecht honderd patiënten met een klinisch beeld passend bij chronisch inflammatoire polyneuropathie zowel een EMG als een zenuwecho. Zij werden behandeld als een van de twee wees op de aandoening en als er een hoge klinische verdenking was op CIDP en MMN. Herraets: “We vonden acht patiënten die afwijkingen hadden op de echo, maar die niet te zien waren bij de EMG, en die toch respondeerden op de behandeling. Dat betekent 21 procent extra patiënten die je kunt behandelen.” De resultaten waren herhaalbaar in andere ziekenhuizen, waar de onderzoekers zelfs kwamen tot 25 procent extra behandelbare patiënten. “De resultaten zijn dus betrouwbaar”, zegt Herraets.

“Doe een echo bij verdenking op MMN of CIDP”

Minder belastend

Een duidelijk resultaat: een zenuwecho doet niet onder voor EMG. Bovendien is het onderzoek minder belastend voor de patiënt. “Als je je houdt bij EMG, kun je behandelbare patiënten missen”, zegt Herraets. “Dat is gewoon zonde. Dankzij een behandeling kan het ziekteproces worden geremd of zelfs verbeteren.” Ze wil de boodschap dan ook overbrengen aan collega’s: “Doe een echo bij verdenking op MMN of CIDP. Je kunt niet meer zeggen dat je alleen een EMG doet, tenzij je durft te accepteren dat je een kwart van de behandelbare patiënten mist.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Tussen de spreekkamer en het schetsboek: arts met beeld als tweede taal

Aios dermatologie Loes Vos maakt naast haar werk medische illustraties. Voor collega’s, patiënten én landelijke campagnes vertaalt ze complexe informatie naar helder beeld. “Ik teken bijna bij elk consult wel iets uit.”

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”