DOQ

Een pleister voor het hart

Een 3D-printer die van biologisch afbreekbaar materiaal zulke kleine vezels maakt, dat onderzoekers daarmee pleisters kunnen maken om het hart te repareren. Daaraan werkt mechanisch ingenieur Miguel Dias Castilho.

Miguel werkt als onderzoeker van het UMC Utrecht bij Regenerative Medicine Utrecht (RMU). De onderzoekers van RMU werken aan nieuwe therapieën om ons lichaam te helpen herstellen, bijvoorbeeld na een verwonding, veroudering of een ziekte zoals kanker. Nu is het lichaam voor weefselherstel afhankelijk van transplantatie of een kunstmatige vervanging. Onderzoekers van RMU werken aan oplossingen voor weefselregeneratie. Dat doen ze onder andere door structuren te printen van lichaamseigen materiaal, die lijken op weefsels van het menselijk lichaam. Mechanisch ingenieur Miguel Dias Castilho ontwikkelt de 3d-printers om dit te doen.

Printers op maat

Miguel: “Die printers hebben andere criteria dan gewone 3D-printers: ze werken niet met plastic polymeren, maar met biologisch materiaal.” Miguel probeert de technologie achter de 3d-printers zo aan te passen dat ze een polymeer, een soort draad van één soort stof, kunnen printen op een zo klein mogelijke schaal. Daarmee kunnen ze structuren ‘bouwen’ van biologisch afbreekbaar materiaal, die weefsels nabootsen. “Onze printers zijn in staat om polymeren te printen ter grootte van 1 tot 10 micrometer, net zo dik als een haar. Maar we willen nog kleiner: naar nanometers. We zijn halverwege dat proces.”

Biologische pleister

Dat die draadjes dun moeten zijn, heeft een duidelijke reden. Miguel: “Het is gelukt om met die draadjes een patch te maken die we op het hart kunnen plaatsen als een biologische pleister. Het bindweefsel fungeert als een soort steigerwerk, waarop hartspiercellen kunnen groeien in een bepaalde vorm. Uiteindelijk kan het weefsel zo herstellen en haar functie weer terugkrijgen.” Maar omdat die pleister zijn werk moet doen in een veeleisende omgeving, moet hij zo goed mogelijk lijken op hartweefsel, zegt Miguel. “Het hart beweegt altijd. Onze patch moest daarom niet te zacht zijn, maar ook niet te stijf. En wat blijkt: hoe dunner de collageenvezels, hoe beter de patch zijn werk doet.”

Bruggen bouwen

Het duurt nog even voordat de biologische pleister kan worden ingezet in de kliniek. “We hebben voorbereidende experimenten bij dieren gedaan, waarmee we de eigenschappen van de patch konden testen. Dat was veelbelovend. We plannen nu langere dierexperimenten.” Het is nog een grote stap om de patch bij patiënten te testen. “Daarvoor moet eerst de veiligheid uitgebreid worden getest, en moet hij worden goedgekeurd door regelgevende instanties. Dat kost tijd.” Toch is de klinische toepasbaarheid van zijn onderzoek voor Miguel een grote motivatie, ook voor zijn onderwijstaken. “Het huwelijk tussen ingenieurswetenschappen en de medische wereld fascineert me. Ik profiteer van de expertise van mijn medische collega’s en zij van mijn technische kennis. Zo help ik met het bouwen van bruggen tussen die twee werelden.”

Bron: UMC Utrecht
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?