DOQ

‘Extra ogen die over je schouder meekijken’

Een algoritme laten ‘meekijken’ met de scopist bij colonoscopie leidt tot detectie van wel 40% meer poliepen dan zonder assistentie van het algoritme, blijkt uit een recente studie. “Het is alsof iemand over je schouder meekijkt en je voortdurend bij de les houdt”, stelt Michiel Maas, arts-onderzoeker aan het Radboudumc en eerste auteur van de publicatie.

Colonoscopie is de gouden standaard voor het tijdig opsporen (en meteen verwijderen) van premaligne darmpoliepen (adenomen). Maar zelfs de meest kundige en ervaren scopist ziet nog wel eens een poliep over het hoofd. Circa één op de vier poliepen wordt tijdens de procedure gemist, blijkt uit een meta-analyse. “Sommige poliepen liggen zodanig in een plooi in de darm dat ze tijdens de scopie niet goed of maar heel even in beeld komen. Je kunt zo’n poliep gemakkelijk over het hoofd zien, vooral als je je aandacht net richt op een andere structuur in het beeld of even bent afgeleid”, weet Maas.

“Het is alsof er iemand over je schouder meekijkt en steeds vraagt: ‘Heb je dat gezien?’”

Arts-onderzoeker Michiel Maas

Vierkantje in beeld

Om in de toekomst minder poliepen te ‘missen’, zijn de afgelopen jaren met behulp van AI diverse algoritmen ontwikkeld die de scopist kunnen ondersteunen. Deze algoritmen zijn getraind om poliepen te herkennen op de beelden die tijdens de endoscopie te zien zijn. Maas: “Als je gebruik maakt van zo’n algoritme zie je ‘real time’ een vierkantje in het beeld geprojecteerd bij iedere structuur die het algoritme herkent als een poliep. Zo’n vierkantje trekt natuurlijk onmiddellijk je aandacht, mocht je dat plekje zelf nog niet hebben opgemerkt. Het is alsof er iemand over je schouder meekijkt en steeds vraagt: ‘Heb je dat gezien?’ De scopist beslist vervolgens of het inderdaad een poliep is en – zo ja – of deze verwijderd zou moeten worden.”

Internationale studie

Om na te gaan wat in de dagelijkse praktijk de meerwaarde is van zo’n algoritme voerde Maas, samen met collega’s uit Duitsland, de VS en Israël, een studie uit bij ruim 900 mensen die in aanmerking kwamen voor colonoscopie. “Dit waren mensen die onder controle stonden nadat al eerder een poliep was verwijderd en mensen die een screeningcolonoscopie op eigen verzoek ondergingen. Het uitvoeren van dergelijke opportunistische colonoscopieën gebeurt veel in de VS als gevolg van het ontbreken van een bevolkingsonderzoek naar darmkanker daar.’ De helft van alle deelnemers aan de studie onderging een conventionele colonoscopie, bij de andere helft keek het algoritme in real-time mee.

“Het gebruik van het algoritme leidt niet tot overbehandeling”

Geen overbehandeling

In die laatstgenoemde groep spoorden de scopisten bijna 40% meer poliepen op (gemiddeld 0,70 per scopie tegenover 0,51 per scopie). Maas: ‘Om na te gaan of het algoritme niet te kritisch kijkt en we dus weefsel wegnemen dat uiteindelijk geen adenoom blijkt te zijn, hebben we ook het aantal adenomen per extractie vergeleken. Daarin zagen we geen significant verschil. Met andere woorden: het gebruik van het algoritme leidt niet tot overbehandeling.’

Minder darmkanker

Kortom, het algoritme houdt de scopist beter bij de les wat leidt tot een grotere opbrengst. Meteen overal invoeren dus? “Ik zie dat nog niet direct gebeuren”, stelt Maas. “Wat we bijvoorbeeld nog niet weten is of de hogere opbrengst ook leidt tot minder mensen met darmkanker. Het algoritme ziet namelijk vooral meer poliepen die kleiner zijn dan 10 mm, zagen we in de studie. Dat zijn doorgaans niet de poliepen die op korte termijn uitgroeien tot een tumor. Of het weghalen van deze poliepen dus veel bijdraagt aan het verlagen van de incidentie van darmkanker weten we nog niet.”

“Het gebruik van het algoritme kost geen extra tijd, inspanning, mensen of overige ondersteunde apparatuur”

Bevolkingsonderzoek

Een ander punt is dat in Nederland een deel van de colonoscopieën wordt uitgevoerd bij mensen met een positieve test bij het bevolkingsonderzoek. “Bij hen is de a priori kans op de aanwezigheid van grote poliepen al verhoogd. Die grote poliepen ziet de scopist meestal wel. Anderzijds kost het gebruik van het algoritme – na de aanschaf en implementatie ervan –  geen extra tijd, inspanning, mensen of overige ondersteunde apparatuur. Dus als je de techniek in huis hebt, zou je kunnen onderzoeken of deze ook in de setting van het bevolkingsonderzoek meerwaarde heeft.”

Referentie: Maas MJ, et al. A computer-aided polyp detection system in screening and surveillance colonoscopy: an international, multicentre, randomised, tandem trial. Lancet Digit Health. 2024; 6: e157-e165.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?