DOQ

MijnKliniek: specia­listische vaatzorg tussen 1e en 2e lijn

Behandel laagcomplexe vaatpatiënten niet in het ziekenhuis, maar op locatie bij de huisarts. Dat is de opzet van MijnKliniek in de regio Den Haag-Rotterdam. “Van alle patiënten die wij zien, verwijzen we nog maar 10% door naar het ziekenhuis. We vangen dus 90% van de verwijzingen van de huisarts op”, vertelt initiatiefnemer Paula de Ruiter. Zij is physician assistant (PA), gespecialiseerd in hart- en vaatziekten.

Ruim vijf jaar geleden begon De Ruiter met MijnKliniek, als antwoord op de grote vraagstukken in de zorg: de kosten lopen op, personeel wordt schaarser en de toestroom van patiënten neemt toe. “De verwachting is bijvoorbeeld dat hart- en vaatziekten de komende 20 jaar met 70% zullen toenemen. Daar kunnen we iets aan doen door laagcomplexe zorg anders te organiseren, namelijk met een sterke laag tussen huisarts en ziekenhuis. Dat maakt de zorg veel efficiënter.”

“Door laagcomplexe zorg anders te organiseren, met een sterke laag tussen huisarts en ziekenhuis, kunnen we veel efficiënter omgaan met personeel, tijd en budgetten”

Paula de Ruiter, initiatiefnemer van MijnKliniek

Breder doel

Met MijnKliniek heeft De Ruiter zo’n tussenlaag ingericht voor specialistische vaatzorg. Niet alleen als buffer tussen eerste en tweede lijn, maar ook met een breder doel: “Op deze manier kan de samenwerking tussen verschillende partijen rond de patiënt worden gecombineerd. Bijvoorbeeld partijen in het sociale domein die vanuit gemeenten betrokken zijn bij het welzijn van de patiënt. Die partijen kunnen hierin feilloos aansluiten.”

“We zijn gewoon met ons initiatief begonnen, op zaterdagochtenden bij een huisarts in Den Haag”

Steeds meer extramuraal

Voorheen werkte De Ruiter op verschillende afdelingen in een algemeen ziekenhuis. Later deed ze de masteropleiding tot physician assistant (PA) en specialiseerde zij zich in hart- en vaatziekten. Ze ervaarde destijds al dat zorg steeds meer extramuraal wordt geleverd. “Ik realiseerde me ook dat veranderingen nauwelijks mogelijk zijn binnen de bestaande zorgstructuur. We zijn gewoon met ons initiatief begonnen, op zaterdagochtenden bij een huisarts in Den Haag. Daar waren onder anderen enkele vaatchirurgen bij betrokken, die ook zagen dat we laagcomplexe zorg voor mensen met hart- en vaatziekten zo veel beter kunnen invullen. In het ziekenhuis kunnen zij zich dan meer richten op acute en complexe patiënten. En de druk op de ziekenhuiszorg neemt af.”

“Bij ons staat de patiënt binnen een half uur weer buiten met een volledig behandelplan”

Binnen een half uur

MijnKliniek heeft inmiddels zeven locaties bij huisartsen in het gebied tussen Wassenaar en Rotterdam. Het zorgaanbod betreft etalagebenen, aneurysma, veneuze aandoeningen, diabetes en vaatlijden, en preventief vaatonderzoek. De Ruiter legt uit: “Patiënten komen bij ons binnen via een verwijzing van de huisarts vanwege vermoeden van een vaatprobleem. Wij doen het onderzoek op locatie bij een huisarts, dus dicht bij de patiënt. In een ziekenhuis kan dit traject langere tijd duren, maar bij ons staat de patiënt binnen een half uur weer buiten met een volledig behandelplan. Dus ook voor de patiënt is dit veel efficiënter. Wij verzorgen voor de meeste patiënten zelf de behandeling en follow up. We sturen alleen patiënten door naar het ziekenhuis als de behandeling echt daar moet gebeuren. Dat betreft ongeveer 10% van de mensen die wij zien. We hebben dus een belangrijke filterfunctie.”

Lagere drempel en meer tijd

Patiënten zijn erg tevreden over deze werkwijze, ervaart De Ruiter. “De drempel is lager en er is meer tijd voor de patiënt. Wijzelf kunnen de zorg aan alle patiënten goed leveren, juist omdat we efficiënt werken en zorgtrajecten snel afhandelen. Voor deze groep patiënten werkt dit heel goed.” Als knelpunt noemt De Ruiter dat zij nog geen contracten kan afsluiten met zorgverzekeraars. De vergoeding is daarom 70%, de overige 30% neemt MijnKliniek voor haar rekening. Daarnaast wordt goede samenwerking soms belemmerd door het beleid van ziekenhuizen: “Samenwerking met individuele specialisten is geen probleem, maar vanuit het ziekenhuis kan de vrees bestaan voor verlies van inkomsten doordat er minder patiënten komen. Maar aan de andere kant kunnen ziekenhuizen in de toekomst niet alle zorg blijven leveren. Dus hoe dan ook, deze zorg gaat op den duur buiten het ziekenhuis plaatsvinden.”

“Wat wij doen is mogelijk voor 70% van de ziekenhuiszorg”

Ook andere gebieden

De Ruiter zou graag zien dat beter wordt gekeken naar mogelijkheden voor dit soort samenwerkingen. Want dat heeft voordelen voor de zorg en voor patiënten. “Ook huisartsen waarderen dit. Zij willen graag met ons samenwerken. Deze zorg is ook geschikt voor bijvoorbeeld interne geneeskunde, neurologische patiënten en wondzorg. “Wat wij doen is mogelijk voor 70% van de ziekenhuiszorg. Ik kan me goed voorstellen dat we op termijn voor verschillende gebieden een nieuwe laag in de zorg inrichten. Dan kunnen we veel efficiënter omgaan met personeel, tijd en budgetten.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?

‘We willen de maatschappij met de gezond­heids­zorg verbinden’

Huisarts Bernard Leenstra wil dat álle Nederlanders goed leren handelen in levensbedreigende situaties. Met zijn initiatief Schok & Pomp biedt hij leuke en tijdbesparende cursussen in levensreddend handelen en probeert hij maatschappij en gezondheidszorg te verbinden.

Trends in brandwonden bij kinderen

Zijn er meer brandwonden bij kinderen, of worden ze sneller doorverwezen? Arts-onderzoeker Frederique Kemme en chirurg Annebeth de Vries volgden de cijfers. “Er komen meer kinderen naar het brandwondencentrum.”

Veel kanker in de toekomst door CT-scans

Een recente analyse wijst op tienduizenden toekomstige kankergevallen door CT-scans. Cardio-thoracaal radioloog Firdaus Mohamed Hoesein pleit voor zorgvuldig gebruik: “Alleen als het écht nodig is en met een zo laag mogelijke dosis.”

‘Zorg dat de digitale weg niet de enige ingang naar de maatschap­pij wordt’

Steeds vaker gaat zorg via de digitale weg. Nicole Goedhart onderzoekt de toegankelijkheid van de (online) samenleving en geeft tips hoe de zorgverlener de zorg toegankelijk voor iedereen houdt. “Een afstand tot de online wereld kan gezondheidsverschillen vergroten.”