Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Onderzoek: Eiwitten remmen celdeling kwaadaardige hoofd-halskankercellen
Anna van Harten deed onderzoek naar aangrijpingspunten voor de behandeling van hoofd-halskanker. Zij keek hierbij naar de remming van eiwitten bij de celcyclus van hoofd-halskankercellen. De celcyclus, het proces waarbij een moedercel deelt in twee dochtercellen, is in hoofd-halskankercellen aangedaan door functieverlies van belangrijke kankergenen zoals TP53 en CDKN2A.
Hoofd-halskanker kent een slechte prognose ondanks intensieve behandeling met chirurgie, radiotherapie en chemotherapie. Door remming van verschillende eiwitten (Chk1, Wee1, RRM1 en RRM2) die betrokken zijn bij de celcyclusfase waarin het DNA gekopieerd wordt, treedt DNA-schade op. Dit leidt uiteindelijk tot celdood in hoofd-halskankercellen, maar niet in gezonde slijmvliescellen.
DNA-schade
In het geval van Chk1-remming bleken niet alle cellen even gevoelig voor de behandeling, wat te herleiden was naar het celdoodmechanisme. Gevoelige cellen ondergingen geprogrammeerde celdood tijdens of net na het kopiëren van het DNA. Minder gevoelige cellen bereikten de laatste fase van de celcyclus, maar konden vervolgens niet delen in twee dochtercellen door de opgelopen DNA-schade.
“Wee1-remming kan ook voorlopercellen van hoofd-halskanker doden, waardoor deze niet verder ontwikkelen tot nieuwe tumoren”
Wee1-remming
Voor Wee1-remming, een behandeling die momenteel klinisch wordt getest in patiënten, liet Van Harten zien dat deze behandeling ook voorlopercellen van hoofd-halskanker kan doden, waardoor deze niet verder ontwikkelen tot nieuwe tumoren. Daarmee kan Wee1-remming werken als chemopreventie en mogelijk hoofd-halskanker voorkomen. Naast deze direct toepasbare bevindingen, geeft de studie inzicht in de veranderingen van hoofd-halskankercellen en hoe die in de toekomst beter te gebruiken zijn voor de behandeling van hoofd-halskankerpatiënten.