DOQ

Reumatoloog prof. dr. Van Vollenhoven ‘Ustekinumab welkome aanvulling bij behandeling van zeer ernstige vorm van SLE’

Het medicijn ustekinumab laat goede resultaten zien bij patiënten met de auto-immuunziekte SLE. Dat blijkt uit onderzoek van reumatoloog prof. dr. Ronald van Vollenhoven, hoofd van de afdeling Reumatologie en Klinische Immunologie van Amsterdam UMC. In het Britse medische tijdschrift The Lancet verschenen recent de resultaten van zijn onderzoek naar de werkzaamheid en veiligheid van ustekinumab bij SLE.

De ziekte SLE (Systemische Lupus Erythematosus), ook wel Lupus genoemd, is een chronische ontstekingsziekte en een auto-immuunziekte. Het lichaam produceert antistoffen tegen onderdelen van het eigen lichaam. Zodoende beschermt het afweersysteem het lichaam niet meer zoals bij gezonde mensen. Bij mensen met SLE valt het afweersysteem het eigen lichaam aan. Door de antistoffen die worden aangemaakt, kunnen er ontstekingen ontstaan in alle organen van het lichaam. Er kunnen zelfs ernstige beschadigingen van de inwendige organen optreden.

Pijn en stijfheid

Naar schatting zijn er tussen de vijf- en tienduizend mensen met deze ziekte in Nederland. De ziekte heeft veel verschillende symptomen. Bij deze studie ging het vooral om mensen met gewrichtsontstekingen en of ontstekingsreactie in de huid, en verschillende afwijkingen in het bloedbeeld. De ontstekingen gaan vaak gepaard met flinke pijnklachten. Zo hebben patiënten last van pijn en stijfheid van de spieren, pijn in de borst, en irritatie als gevolg van huiduitslag.

Veel patiënten worden nu behandeld met prednison. Dit helpt tijdelijk, maar veroorzaakt op de langere duur helaas bijwerkingen. “Laboratoriumonderzoek heeft aangetoond dat de eiwitten IL-12 en IL-23 een belangrijke rol spelen bij de ziekte SLE. En van het middel ustekinumab is bekend dat het deze eiwitten blokkeert. Vandaar dat het een logische stap was te onderzoeken of dit middel bij de patiënten een positief effect kon hebben”, aldus Van Vollenhoven.

Meetmethode

Dit onderzoek is gedaan volgens het principe van een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studie. Van de 100 patiënten kregen 60 personen het geneesmiddel ustekinumab, de andere 40 kregen een placebo. De deelnemers wisten zelf niet of ze het medicijn kregen of een placebo. De toediening gebeurde de eerste keer met behulp van een infuus, daarna met injecties. De placebo zag er hetzelfde uit en werd op dezelfde wijze toegediend. Per patiënt werd gekeken of er na zes maanden behandeling verbetering te zien was. Dat gebeurde aan de hand van een exact vastgestelde meetmethode.

Duidelijke verbetering

Na een half jaar was bij 62 procent van de met ustekinumab behandelde patiënten een duidelijke verbetering waar te nemen, terwijl dat bij de controlegroep die een placebo kreeg slechts bij 33 procent het geval was. Bij een aantal mensen waren de gewrichtsontstekingen verdwenen en was de huid weer geheeld. Berekening wijst uit dat het verschil in hoge mate statistisch betrouwbaar is. Ook andere verbeteringen duiden op de effectiviteit van het middel, zoals minder opvlammingen van de ziekte tijdens deze studie en een algeheel verminderd ziektegevoel bij de behandelde patiënten.

Tweede studie gaande

De veiligheid van dit geneesmiddel was ook in deze studie goed. Het middel ustekinumab zou volgens Van Vollenhoven een zeer welkome aanvulling zijn bij de behandeling van SLE. “Dat geldt vooral voor de patiënten met een ernstige vorm van SLE. Dan gaat het in Nederland om zo’n duizend tot tweeduizend patiënten. Het middel is echter nog niet goedgekeurd voor deze indicatie. Daarvoor is een tweede, grotere studie nodig. Die grotere studie is nu gaande. Als de resultaten het beeld van de eerste studie bevestigen, dan dient de maker van het middel een aanvraag in bij de EMA, de European Medicines Authority en die kunnen dan goedkeuren dat ustekinumab ook voor dit doel gebruikt mag worden. Pas na die goedkeuring zullen verzekeraars bereid zijn het middel ook te vergoeden.”

Bron: Amsterdam UMC

 

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Zorg dat de digitale weg niet de enige ingang naar de maatschap­pij wordt’

Steeds vaker gaat zorg via de digitale weg. Nicole Goedhart onderzoekt de toegankelijkheid van de (online) samenleving en geeft tips hoe de zorgverlener de zorg toegankelijk voor iedereen houdt. “Een afstand tot de online wereld kan gezondheidsverschillen vergroten.”

Protocol brengt veelbelovende ‘orphan drugs’ sneller bij patiënt

Behandelaren en zorgverzekeraars slaan de handen ineen om geneesmiddelen tegen zeldzame ziekten sneller beschikbaar te krijgen, vertelt Niels Reijnhout. “Met het ODAP krijgen patiënten zo snel mogelijk na goedkeuring door het EMA al toegang tot het middel.”

Reanimatie bespreken? Alleen als het past

Artsen vragen op de spoedeisende hulp vaak routinematig naar reanimatievoorkeuren, maar volgens Yvo Smulders is het tijd om deze standaardpraktijk eens kritisch te bekijken. “Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat je die vraag zomaar stelt bij een routine-opname.”

Casus: man met klachten na penisvergroting

Een 38-jarige patiënt is net een week terug uit Turkije, waar hij in een kliniek een penisvergroting heeft ondergaan. Hij kan u niet precies vertellen wat er gebeurd is en klaagt vooral over pijn, roodheid en zwelling van de penis. Wat is uw diagnose?

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”