Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Anuskwartet: ’Mag ik van jou van de Peri-anale abcessen het hoefijzerabces?’
Anale klachten zijn nog altijd taboe. Niet alleen onder patiënten maar ook onder zorgverleners. Dat leidt tot veel (verborgen) leed, dat ook nog eens vaak te voorkomen was geweest. Met het Anuskwartet hoopt chirurg en proctoloog Charlotte Molenaar de basiskennis van zorgverleners rond aandoeningen van anus, endeldarm en bekkenbodem te verbeteren.
‘Mag ik van jou van de Hemorroïden de skintag? En van de Peri-anale abcessen het hoefijzerabces?’ Ter geruststelling: het Anuskwartet is niét bedoeld als gezelschapsspel voor de familie tijdens de kerstdagen, maar als serious game voor zorgverleners. Onlangs nog kwam er een bestelling binnen van een ziekenhuis dat het kwartet als kerstcadeau had bedacht voor de assistenten, vertelt Charlotte Molenaar, chirurg, proctoloog en oprichter van de Proctos Kliniek in Bilthoven. “We hebben er snel een aantal moeten laten bijmaken, want de oplage is beperkt. Er zit geen verdienmodel achter. We wilden op een ludieke manier de basiskennis over aandoeningen van anus, endeldarm en bekkenbodem verbeteren – en daarmee de zorg voor patiënten.”
Basiskennis
Die basiskennis is namelijk ondermaats, zowel in de ziekenhuizen als in de eerstelijnszorg, weet zij. “Slechts 10 à 20 procent van de ziekenhuizen beschikt over een speciale proctopoli. Je moet, ook als arts in opleiding, maar net het geluk hebben dat je een specialist treft die er interesse in heeft. “Dat terwijl het om aandoeningen gaat die ontzettend veel voorkomen, en waar je veel voor een patiënt kunt betekenen, zegt ze. “Je zou willen dat iedere dokter die te maken krijgt met een patiënt met anale klachten in elk geval de basisregels kent.”
“Tegen een huisarts die meent bijna nooit iemand te zien met anale klachten, zeg ik: dan vraag je er te weinig naar. Ook na een bevalling wordt het onderwerp aambeien vaak alleen terloops besproken”
Vicieuze cirkel
Dat ook dat lang niet altijd het geval is, horen ze in de Proctos Kliniek terug van MDL-assistenten die er in het kader van een motiliteitsstage meelopen met de bekkenfysiotherapeut of verpleegkundige. “Die AIOS zeggen vaak: er gaat een wereld voor me open. Maar we merken het natuurlijk vooral aan onze patiënten. Zij lijden vaak lang pijn. Vanwege die pijn zijn ze in een vicieuze cirkel geraakt van niet meer naar de wc durven om te poepen, omdat hun kringspier als gevolg van die pijn te gespannen is, met nieuwe klachten tot gevolg, tot uiteindelijk niet meer durven eten. Dat ze er al zo lang mee rondlopen heeft ook te maken met het taboe dat nog altijd op anale klachten rust. Mensen gaan eerst vaak thuisdokteren met zalfjes. Het duurt zo een maand voor ze bij de huisarts komen. Als ik nascholingen geef, druk ik artsen op het hart altijd lichamelijk onderzoek te doen als iemand anale klachten heeft. En tegen een huisarts die meent bijna nooit iemand te zien met anale klachten, zeg ik: dan vraag je er te weinig naar. Ook na een bevalling wordt het onderwerp aambeien vaak alleen terloops besproken.”
“Aambeien zijn haast synoniem geworden voor anale klachten. Terwijl bij anale pijn veel vaker sprake is van een fissuur. Maar als die diagnose wordt gemist, zit je dus niet op het juiste spoor”
Gemiste diagnoses
Met het Anuskwartet, dat verdeeld is over diagnoses, aandoeningen en bijbehorende klachten hoopt Molenaar dit ook onder zorgverleners hardnekkige taboe te doorbreken en daarnaast het aantal gemiste diagnoses terug te brengen. Wat veel voorkomt, is dat een anale fissuur ten onrechte wordt aangezien voor aambeien. Molenaar: “Aambeien zijn haast synoniem geworden voor anale klachten. Terwijl bij anale pijn veel vaker sprake is van een fissuur.
Maar als die diagnose wordt gemist, zit je dus niet op het juiste spoor.” Wat vooral voor chirurgen nog weleens een blinde vlek kan zijn is het feit dat een endeldarmontsteking ook het gevolg kan zijn van een soa. Om die reden kregen de meest voorkomende geslachtsziekten ook een eigen kwartet-setje. Iets dat nog best een opgave was. “Alle aandoeningen moesten voor onze tekenaar in een herkenbare illustratie te vatten zijn”, zegt Molenaar, die zelf een opleiding tot prentenboekschrijfster volgde en het sierlijke logo van haar kliniek ontwierp. “Mensen zijn visueel ingesteld. Beelden blijven vaak beter hangen dan tekst. Maar hoe breng je iets in beeld dat soms niet zichtbaar is, zoals anale jeuk? Of een spier die niet meer goed functioneert? Tom van Rheenen, de tekenaar, is daar goed in geslaagd.”
“Anusklachten hebben een gigantische invloed op de kwaliteit van leven. En als arts kun je daar dus veel in betekenen”
Kwaliteit van leven
Molenaar hoopt dat het kwartet eraan bijdraagt dat MDL-artsen, huisartsen en andere zorgverleners eerder vragen naar anale klachten, zodat tijdig de juiste afslag wordt genomen. “En dan vooral ook naar pijnklachten. Op bloedverlies slaan we allemaal wel aan, maar pijn is een ongelooflijk belangrijk symptoom.” Meer aandacht voor proctologie zou ook kunnen leiden tot een verdieping van dat specialisme, met nieuwe inzichten en daaruit voortvloeiende behandelingen. “Ik heb veel patiënten met borstkanker behandeld, maar mijn kennis van borstkanker is allang verjaard. In de proctologie gaat dat helaas minder snel.” Zonde, vindt ze. “Iedereen maakt zich zorgen over incontinentie bij het ouder worden en anusklachten hebben een gigantische invloed op de kwaliteit van leven. En als arts kun je daar dus veel in betekenen. Patiënten zijn alleen al dankbaar dat ze er eindelijk over kunnen praten.”
Het Anuskwartet is door zorgverleners te bestellen via de Proctos Kliniek, zolang de voorraad strekt.
Meer informatie: www.analeklachten.online en www.proctoskliniek.nl