DOQ

Kliniek brengt meer experimenteel kankeronderzoek naar regio Nijmegen

Een nieuwe kliniek en een team dat bruist van de energie moet meer onderzoek met experimentele kankermedicatie opleveren. Oncoloog en hoogleraar Carla van Herpen is blij met de schaalvergroting in het Radboudumc, ook omdat ze extra aandacht kan besteden aan patiënten met zeldzame kankers.

Nijmegen heeft de primeur van een eerste echte kliniek met Fase-I-onderzoek op het gebied van kanker buiten de Randstad. De kliniek die eind januari in het Radboudumc in Nijmegen de deuren opende, biedt experimentele kankerbehandelingen voor patiënten die elders zijn uitbehandeld.

“We hebben de mensen, we hebben de bedden en we kunnen snel schakelen”

Oncoloog en hoogleraar Carla van Herpen

Regio

Internist-oncoloog Carla van Herpen is de drijvende kracht achter de kliniek. Die neemt kankerpatiënten aan die in de palliatieve fase van de ziekte zitten, maar nog fit genoeg zijn om experimentele behandelingen aan te kunnen.
 “Het Fase-I-onderzoek, het eerste onderzoek bij mensen, gebeurde tot nu toe vooral in het westen van het land”, vertelt ze. “Met onze schaalvergroting kunnen we patiënten uit deze regio behandelingen bieden. We hebben de mensen, we hebben de bedden en we kunnen snel schakelen”, somt ze op waarbij ze benadrukt dat zij en haar team bruisen van de energie. “Als een ethische commissie het ja-woord geeft voor onderzoek, kunnen wij hier snel van start.”

“We moeten ons echt bewust worden van de inhaalslag die nodig is voor zeldzame kankers”

Zeldzame kankers

Van Herpens energie bruist ook omdat ze nu meer onderzoek hoopt te doen naar behandelingen bij zeldzame kankers. Als hoogleraar zeldzame kankers aan het Radboudumc ijvert ze al jaren voor meer aandacht voor bijvoorbeeld hoofd-halskanker. “Uit data blijkt dat de prognose van niet-zeldzame kankers in twintig jaar tijd enorm is verbeterd. De vijfjaarsoverleving is gestegen van 59 naar 72%. Maar bij de zeldzame kankers gaat het maar om een stijging van 50 naar 56%. De reden? Te weinig onderzoek en toch ook te weinig interesse van farmaceuten.”

“We moeten ons echt bewust worden van de inhaalslag die nodig is voor zeldzame kankers. Soms is het frustrerend. Zo zit er nu een nieuw middel voor borstkanker in de sluis dat ook werkt bij speekselklierkanker. De resultaten met dat middel zijn bij die zeldzame kanker veruit het best. Maar dan wordt het middel wel voor borstkanker geregistreerd en niet voor speekselklierkanker.”

“We willen weten wat patiënten belangrijk vinden, waar ze blij van worden”

Patiënten

Op de vraag of haar kliniek patiënten valse hoop biedt antwoord Van Herpen met een stellig ‘Zeker niet!’ “Patiënten die bij ons komen en meedoen krijgen palliatieve zorg, ze krijgen een consult van een palliatief team. We richten ons in onze Fase-I-unit op kwaliteit van leven. We willen weten wat patiënten belangrijk vinden, waar ze blij van worden. Het middel dat ze krijgen kan werken, maar dan is er nog een beperkte kans dat ze er zelf iets aan hebben.” 

De medewerking van patiënten is voor de ervaren internist-oncoloog na alle jaren van onderzoek allerminst een vanzelfsprekendheid. “Op Wereldkankerdag hadden we een zaal met driehonderd patiënten. Zo mooi om daarbij stil te staan, dat ieder middel dat we nu inzetten ooit is gestart met een Fase-I-studie. Zonder deelnemers hadden we de huidige middelen nooit gehad.”

Samenwerking

De blijdschap met de kliniek in het oosten van het land betekent geenszins dat de onderzoekers in Nijmegen op een eilandje werken. De oncologen en onderzoekers in Nederland die zich bezighouden met Fase-I-onderzoek weten elkaar volgens Van Herpen prima te vinden. “We kennen elkaar in het veld, we kennen elkaars studies. Maar de contacten zijn vooral informeel. Het zou mooi zijn als we ook meer formeel samenwerken en formeel bijeenkomen.”
Ook samenwerking over de grens is onmisbaar. Zo zijn Van Herpen en haar team onlangs in Londen op bezoek geweest bij The Royal Marsden, een toonaangevend ziekenhuis als het gaat om kankeronderzoek. “We hebben drie dagen meegekeken, geleerd en inspiratie opgedaan.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: man een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”

‘Delen van data is onmisbaar voor goede zorg’

Digitale data over gezondheid zijn vaak onvindbaar, van onvoldoende kwaliteit, of niet goed uit te wisselen. Ronald Cornet doet onderzoek om dit te verbeteren. “Ik denk dat we meer schade doen door het níet uitwisselen van gegevens dan door het wel uitwisselen ervan.”

Casus: jonge vrouw met langdurige hoest

Een 18-jarige vrouw bezoekt de longarts vanwege recidiverende luchtweginfecties sinds jonge leeftijd. Ze heeft een voorgeschiedenis van chronische sinusitis en neuspoliepen en ervaart regelmatig episodes van langdurige hoestbuien en benauwdheid. Wat is uw diagnose?

‘Hoe kon ik dit nou over het hoofd zien?’

Gemiste diagnoses raken niet alleen patiënten, maar ook artsen diep, vertelt Jojanneke Kant. Ze deelt hoe zulke fouten haar werk en nachtrust beïnvloeden en hoe ze er beter mee heeft leren omgaan. “Alle typische angstklachten kwamen voorbij.”

Minder administratie, beter contact

AI kan artsen ondersteunen door administratieve lasten te verlichten, ziet Juliën Rezek. Transcriptietools maken automatisch verslagen, waardoor artsen meer tijd hebben voor patiënten. “Hierdoor kunnen artsen dieper ingaan op klachten, wat resulteert in betere zorg.”


Lees ook: Peniskanker: op tijd ontdekken maakt het verschil

Naar dit artikel »

Lees ook: Mogelijk­heden voor gerich­tere en effec­tievere borstkanker­zorg

Naar dit artikel »