DOQ

Spoedzorg­keten: de com­mu­nicatie kan beter

In het ziekenhuis wordt alles gedaan om patiënten met een ernstige infectie of sepsis te redden. Maar hoe vergaat het de patiënt voordat deze op de eerste hulp komt? SEH-arts en promovendus Gideon Latten laat zien dat er in de spoedketen, van huisarts via ambulance tot SEH, informatie verloren gaat, dat het tellen van de ademfrequentie lastig is en dat huisartsen bijzonder goed inschatten wie ze moeten verwijzen.

“Mensen worden niet ziek op het moment dat ze het ziekenhuis binnenkomen en toch richt het onderzoek naar ernstige infecties en sepsis zich vooral op de zorg in het ziekenhuis”, zegt Gideon Latten, SEH-arts van het Zuyderland ziekenhuis in Heerlen. “We wilden weten wat er aan het bezoek aan de SEH voorafging.”

“Zorgverleners schrijven niet altijd iets over de urgentie in de status en ze zijn het niet altijd met elkaar eens”

SEH-arts Gideon Latten

Meningsverschillen

Bij maar 5% van alle patiënten die met een mogelijke sepsis op de SEH komen, vinden Latten en collega’s een vermelding van urgentie of sepsis in alle drie de statussen; die van de huisarts, de ambulanceverpleegkundige en de arts op de SEH. Latten: “Zorgverleners schrijven niet altijd iets over de urgentie in de status. En nog vervelender: ze zijn het niet altijd met elkaar eens.”
Het verschil van mening tussen hulpverleners is verklaarbaar, zo illustreert de SEH-arts aan de hand van een voorbeeld. “Een patiënt met koorts krijgt van de huisarts of in de ambulance paracetamol waardoor de temperatuur daalt. Op de SEH meten we vervolgens eenmalig de temperatuur en is de conclusie dat de patiënt geen koorts heeft. Dat is niet terecht, de koorts is immers eerder in het zorgtraject wel degelijk gemeten en dus had de patiënt koorts.”

“Het viel op dat een kleine afwijking van de werkelijke ademfrequentie al tot een andere sepsis-score leidt”

Ademfrequentie meten

De koorts kan door paracetamol dalen. Maar hoe zit het met de rest van de vitale functies?  De artsen volgden patiënten met de diagnose sepsis gedurende het verblijf op de SEH en zagen de diagnose, op basis van vitale waarden, fluctueren. Dan weer wel, dan weer geen sepsis. Hoe kan dit, vroeg Latten zich af. Worden vitale functies bijvoorbeeld niet goed gemeten?
De onderzoekers lieten 448 zorgverleners de ademfrequentie bepalen aan de hand van enkele filmpjes waarop een proefpersoon met verschillende frequenties ademt. Een kwart van de zorgverleners kwam tot verkeerde waarden. “Het viel op dat een kleine afwijking van de werkelijke ademfrequentie al tot een andere sepsis-score leidt. We pleiten er daarom voor de ademfrequentie met bijvoorbeeld een timer of klokje te meten.”*

“De huisarts schat op de HAP goed in wie spoedzorg in het ziekenhuis nodig heeft en wie niet”

Inschatting huisarts

Uit het onderzoek van Latten blijkt dat in 80% van de gevallen de huisarts de patiënt met de verdenking op een ernstige infectie, al dan niet per ambulance (60%), naar de SEH stuurt. De patiënt is dan al drie dagen ziek en een derde van hen kreeg al antibiotica. “Ik zou niet graag in de schoenen van de huisarts staan, want deze verwijst naar de SEH op basis van weinig gegevens: een paar vitale waarden, het verhaal van de patiënt en een niet-pluisgevoel”, zegt Latten.
Op de HAP in Heerlen en Maastricht keken Latten en zijn collega’s naar de zorg voor 108 patiënten die zich met koorts meldden. De dienstdoende huisarts stuurde 40% van deze patiënten naar de SEH. Het ziekenhuis nam 90% van de verwezen patiënten op. Van de 60% van patiënten die de huisarts niet doorstuurde, kwam binnen een week 1 op de 7 alsnog in het ziekenhuis terecht. “Bij deze laatste groep mensen zagen we geen sterfte”, zegt hij. “De huisarts schat op de HAP dus goed in wie spoedzorg in het ziekenhuis nodig heeft en wie niet.”

Keten verbeteren

Latten’s onderzoek komt voort uit een samenwerking tussen SEH-artsen, huisartsen en acute internisten in de regio Zuid-Limburg. De onderzoekers zijn nog niet klaar met hun werk. Latten: “We inventariseerden wat er gebeurt in de acute zorgketen, nu willen we weten waarom het gebeurt en hoe we de keten kunnen verbeteren. Dat is belangrijk gelet op de aanstaande reorganisatie van de Nederlandse acute zorg keten.”

* video’s ademhalingsfrequentie: Zelf ervaren of je de ademfrequentie goed telt? De filmpjes zijn via deze link te vinden.

Referentie: Latten, GHP. Infection and sepsis in the Dutch acute care chain. 2022; proefschrift Universiteit Maastricht.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Help patiënten te stoppen met roken: ‘Minder zenden en meer interacteren’

Marieke Helmus combineert kunst en innovatie om het gesprek over stoppen met roken te starten. Met tools zoals een ‘Chat met je sigaret’-chatbot en humoristische ansichtkaarten helpt ze moeilijk bereikbare groepen om na te denken over hun rookgedrag.

Is er een dokter aan boord?

Wat doe je als er in een vliegtuig om een arts wordt gevraagd? Huisarts en luchtvaartgeneeskundige Peter Nijhof legt uit hoe medische noodgevallen in de lucht worden aangepakt, van de rol van artsen en cabinepersoneel tot het gebruik van medische kits en noodlandingen.

‘Stress verdient centrale plek in het consult’

Chronische stress, vaak gekoppeld aan sociale problemen, kan gezondheidsklachten veroorzaken. Feia Hemke pleit voor meer aandacht hiervoor in de spreekkamer en ontwikkelde tools om dit bespreekbaar te maken. “Hierdoor voorkom je onnodige medicalisering.”

Casus: man met een afwijking aan de eikel

Een 63-jarige man heeft sinds enige maanden een rode plek op de eikel, die ontstaan lijkt na een besnijdenis vanwege te nauwe voorhuid. De roodheid met wat witte plekjes zit niet echt op de plek van de wond en breidt zich ook wat uit. Wat is uw diagnose?

Gezondheidsschade door anabole steroïden: ‘Dit is geen hype die overwaait’

Het recreatief gebruik van anabole steroïden neemt toe, met grote gezondheidsrisico’s als gevolg, waarschuwt Pim de Ronde. Hij pleit voor betere voorlichting en onderzoekt interventies om het gebruik te verminderen en de schade te beperken.

Menselijkheid in de zorg: de spreek­kamer als tuin vol mogelijk­heden

Gynaecoloog, schrijver en theatermaker Mieke Kerkhof vertelt over het belang van kleine gebaren, het zien van de mens achter de patiënt en hoe haar creatieve kant haar werkplezier voedt. “Mijn generatie werkte keihard, soms ten koste van alles.”

‘Achter een gezondheidsklacht kan een negatieve ervaring uit het verleden schuilgaan’

Seksueel misbruik kan via chronische stress leiden tot gezondheidsklachten, vertelt Janneke van ’t Hooft. Ze pleit voor meer bewustzijn bij zorgverleners om deze klachten beter te herkennen en behandelen. “Een ‘tweesporenbeleid’ kan helpend zijn.”

‘Ik ben een beetje klaar met de vraag hoe veilig AI is’

Daan Geijs onderzoekt hoe AI kan helpen bij het beoordelen van huidkanker en zo veel routinematig werk uit handen kan nemen. Hij ziet AI als cruciaal om de zorg efficiënter te maken. “Nederland heeft het in zich om koploper te zijn bij AI-toepassingen in de zorg.”

Van overleven naar regie: werkplezier terugvinden als arts

Angelique van Dam, voormalig huisarts, begeleidt zorgprofessionals naar meer werkplezier en regie in hun leven. “Iedere arts kan bewust kiezen om in leiderschap te stappen, los van functie of positie.”

Casus: man met laesie ter hoogte van de borst

Een 47-jarige man komt met een laesie ter hoogte van de linkerborst die al aanwezig is sinds de geboorte. Hij heeft geen voorgeschiedenis van huidkanker en heeft een huidtype 3. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx