DOQ

Subtypering diabetes type 2 in opkomst

“Even wat positiviteit recht in je bakkes!”, met deze woorden begint huisarts Sebastiaan van Beek zijn presentatie van een casus op LinkedIn.1 Positief is deze beschrijving van de enorme gezondheidsverbetering van een diabetespatiënt zeker. In amper drie maanden tijd daalt het HbA1c van 121 naar 46 en normaliseert de niet-nuchtere bloedglucosewaarde van 30 naar 5,8.

Wat is hier aan de hand? De betreffende patiënt gooide radicaal het roer om en ging zwemmen, gestructureerd eten en flink wandelen. Voor DOQ.nl reageert Jaap Kroon, stafarts diabetes bij eerstelijnszorgorganisatie PoZoB in Veldhoven, op deze casus: “Ik vroeg me meteen af of ik deze enorme verbetering kan verklaren vanuit de oorzaak van diabetes type 2. Ik verwacht dat deze patiënt een te hoge BMI en buikomvang had. Bij deze mensen is insulineresistentie meestal een van de belangrijkste factoren die een rol spelen. Als je dan abrupt je overmatige intake van koolhydraten, bijvoorbeeld via frisdranken, sterk vermindert, dan kun je zo’n sterke daling van je glucosegehalte in het bloed halen.”

“De discussie gaat er vooral over of je de patiënten bij diagnose in vijf groepen moet indelen of dat een indeling in de twee belangrijkste volstaat”

Stafarts diabetes Jaap Kroon

Subtypes

Kroon maakt zich sterk voor subtypering van diabetes, niet elke patiënt heeft de ziekte immers om dezelfde reden. Klassiek is het verschil tussen diabetes type 1 en type 2. In 2018 publiceerde een groep Scandinavische onderzoekers hun analyse van een cohort nieuw gediagnosticeerde patiënten.2

Ze ontdekten vijf clusters in deze groep:

  1. Ernstige auto-immuun diabetes
    Mensen met type 1 diabetes of latente auto-immuun diabetes in adult (LADA). (Ongeveer 6% van de mensen met de diagnose diabetes type 2 valt bij nader inzien toch in dit cluster).
  2. Ernstige insuline-afhankelijke diabetes
    Mensen met een hoog HbA1c, verstoorde insuline secretie, matige insuline resistentie en de hoogste incidentie van retinopathie.
  3. Ernstige insulineresistente diabetes
    Mensen gekenmerkt door obesitas, ernstige insulineresistentie en de hoogste incidentie van nefropathie.
  4. Milde obesitas-gerelateerde diabetes
    Obese patiënten die op relatief jonge leeftijd diabetes krijgen.
  5. Milde leeftijd-gerelateerde diabetes
    Gekenmerkt door de hogere leeftijd bij diagnose.

Deze Scandinavische indeling krijgt sinds de publicatie veel aandacht. Kroon: “Ook onderzoekers in andere landen vinden deze clusters in hun patiëntenpopulatie terug. De discussie gaat er vooral over of je de patiënten bij diagnose inderdaad in vijf groepen moet indelen of dat een indeling in de twee belangrijkste volstaat: diabetes met insulinedeficiëntie of insulineresistentie.”

Diagnostisch schema

Kroon en zijn collega’s werken aan een diagnostisch schema dat helpt bij het differentiëren tussen de belangrijkste groepen. “We stellen voor om dit te doen op basis van een combinatie van gegevens: de nuchtere insuline/C-peptide en glucosewaarde, het HbA1c, de BMI, de buikomvang en bij mensen met een BMI <25/27 de bepaling van antistoffen die op diabetes type 1 wijzen. Met deze gegevens kun je een aardige inschatting maken van wat er aan de hand is, welke factoren een oorzakelijke rol spelen en wat je vervolgens voor de patiënt kunt doen.”

“Gewicht verlies je vooral met gezonde voeding met minder calorieën dan je nodig hebt. Op gewicht blijven bereik je door voldoende te bewegen”

Insulinedeficiëntie

Mensen die in de categorie insulinedeficiëntie vallen, hebben vaak van begin af aan baat bij insulinetherapie. “Zowel artsen als patiënten zien insuline nog als laatste redmiddel, maar met de nieuwe indeling kun je inzichtelijk maken dat er een tekort aan insuline is en dat insulinetherapie dus de beste keuze is.”
Terug naar de casus. Kroon vermoedt dat de patiënt in de groep met insulineresistente mensen valt. Voor alle mensen met diabetes geldt dat een goede leefstijl helpt, maar de insulineresistente groep heeft er het meeste baat bij. “Een enkele patiënt lukt het om zelfstandig de leefstijl te verbeteren, maar de meeste mensen hebben hier hulp bij nodig, bijvoorbeeld via een leefstijlprogramma.” Kroon heeft hierbij nog enkele tips die volgen uit wetenschappelijk onderzoek: “Gewicht verlies je vooral met gezonde voeding met minder calorieën dan je nodig hebt. Op gewicht blijven bereik je door voldoende te bewegen. Van de mensen die 15 kg afvallen, raakt 90% de diabetes kwijt. Van hen die op gewicht blijven, krijgt vrijwel niemand de ziekte terug.”

Referenties:

  1. www.linkedin.com/posts/sebastiaan-van-beek-99181b224_huisartsen-praktijkondersteuners-diabetes-activity-7039987625692135425-NbL3/
  2. Ahlqvist E, Storm P, Käräjämäki A, et al. Novel subgroups of adult-onset diabetes and their association with outcomes: a data-driven cluster analysis of six variables. Lancet Diabetes Endocrinol. 2018 May;6(5):361-369. 
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”