DOQ

Boek over veilige sedatie toepassen op de SEH moet angst wegnemen

Maar liefst 300 pagina’s telt het boek dat vier SEH-artsen schreven over sedatie op de SEH. Welke middelen zijn er en hoe werken ze? Welke bijwerkingen kunnen optreden en wat moet je dan doen? Dit zijn enkele onderwerpen die aan bod komen. Het boek is bedoeld als naslagwerk en als cursusmateriaal, vertelt SEH-arts en auteur Mischa Veen van het Haaglanden MC. “Uniek is dat de informatie in het boek ook gericht is op het voorkomen van traumatische ervaringen voor patiënten.”

Samen met HMC-collega Daniëlle van Winden, Douwe Rijpsma (Rijnstate Ziekenhuis) en Rebekka Veugelers (Admiraal de Ruyter Ziekenhuis) deed Mischa Veen literatuuronderzoek en bundelde de kennis en ervaringen die de afgelopen jaren met sedatie op de SEH zijn opgedaan. “Ruim tien jaar geleden kwam de laatste richtlijn uit”, vertelt hij. “Er zou toen veel gehandhaafd worden door de inspectie. Daarom is vanuit de branchevereniging NVSHA een cursus ontwikkeld over hoe je die richtlijn goed kunt toepassen. Later hebben we vanuit de sectie Procedurele Sedatie en Analgesie, waar wij alle vier inzitten, een cursus specifiek over sedatie bij kinderen gemaakt. Die twee zijn nu samengevoegd in één cursus. Die is in Nederland inmiddels verplicht in de opleiding tot SEH-arts.”

Hoewel ze dus al jaren lesgeven over sedatie op de SEH, was de informatie niet op één plek te vinden, stelt Van Winden. “Daarom hebben we dit handboek gemaakt. Sedatie op de SEH is iets heel anders dan anesthesie zoals dat bij reguliere operaties kan worden toegepast. Het zijn andere patiënten, andere omstandigheden en een andere dosering. We gaan in op de bij sedatie gebruikte middelen, de bijwerkingen ervan enzovoorts.”

“Het besef is er meer en meer dat het niet altijd goed is hoe vroeger met sedatie om werd gegaan”

SEH-arts Mischa Veen

Angst en trauma

Het boek is gericht op medische professionals. Maar volgens Veen is het unieke eraan dat het ook gericht is op het voorkomen van traumatische ervaringen bij patiënten. “Het besef is er meer en meer dat het niet altijd goed is hoe vroeger met sedatie om werd gegaan. Toen werd gedacht dat de pijn van bijvoorbeeld een schouder terugzetten in de kom maar zo kort duurde, dat je daar beter even doorheen kon dan verdoving toe te passen. Maar een behandeling op de SEH kan voor een patiënt heel pijnlijk of beangstigend zijn. Even een kort slaapmiddel toedienen kan dan traumatische ervaringen voorkomen.” De angst voor het ene trauma (de pijn van de handeling) wordt dan afgewogen tegen de angst voor het andere trauma (bijvoorbeeld de pijn van de naald van het infuus om de sedatie toe te passen). Bij mensen met erge angst, kinderen of mensen met een beperking kunnen eventueel nog iets als neusspray, verdovende zalf of pijnstillende pleisters worden gebruikt om de pijn van de naald te verminderen. Veen: “Er zijn ondersteunende middelen die tegen sedatie aanhangen. Dat is ook goed om te weten, je wil mensen immers zonder dwang behandelen.”

“Sommige artsen werken niet veel met sedatie en kunnen nu snel een hoofdstuk erbij pakken over een bepaald middel”

SEH-arts Daniëlle van Winden

Training

Daarom leert de cursus ook om in te schatten of patiënten in aanmerking komen voor sedatie en te screenen op risico’s. Voor een patiënt die een langdurige behandeling moet ondergaan, is sedatie op de SEH met de daar gebruikte dosering bijvoorbeeld niet geschikt. Ook wordt er gekeken naar de risico’s op bijwerkingen. “Doordat kennis ontbrak was er bij sommige SEH-artsen angst om sedatie toe te passen. Sommige artsen werken niet veel met sedatie en kunnen nu snel een hoofdstuk erbij pakken over een bepaald middel en zich zo goed voorbereiden”, zegt Van Winden. “In de trainingsscenario’s kunnen de SEH-artsen daarmee oefenen, dan moet een patiënt bijvoorbeeld overgeven of hij stopt met ademhalen. In het boek staat hoe je dat moet oplossen en in de cursus oefenen we daarmee”, vult Veen aan.

“Het is zo geschreven dat zoveel mogelijk info blijft hangen”

SEH-arts Mischa Veen

Ezelsbruggetjes

Een naslagwerk én cursusmateriaal dus. “Dat laatste is een beetje geëscaleerd, het is 300 pagina’s geworden”, grinnikt Veen. Maar het boek bevat volgens SEH-arts Van Winden veel plaatjes en is heel begrijpelijk geschreven. “Daarmee is het niet enorm pittig cursusmateriaal.” Elk hoofdstuk begint met een dilemma of een casus en aan het einde wordt er een oplossing gegeven. Ook zijn er meerkeuzevragen. Veen: “Het is zo geschreven dat zoveel mogelijk info blijft hangen. We hebben de afgelopen tien jaar veel ezelsbruggetjes ontwikkeld om bepaalde stappen of procedures te onthouden. Die worden nu in veel SEH’s gebruikt. Neem die unieke illustratie op de voorkant van het boek, van een soort Mexicaanse één. Dat verwijst naar ‘el uno’, een ezelsbruggetje om de luchtweg te screenen. Zo staan er meer bijzondere illustraties en handige ezelsbruggetjes in het boek.”

De auteurs streven ernaar dat er overal op dezelfde manier gewerkt wordt bij het benaderen van de patiënt, bij het inrichten van de ruimte, gebruik van ontslagcriteria, enzovoorts. “Op SEH’s worden nu verschillende middelen gebruikt. Het is goed om een breed palet te hebben en ook te oefenen met dat middel dat in jouw SEH niet vaak wordt gebruikt. Ons boek leert wat wanneer het beste kan worden toegepast. We hebben er met onze co-auteurs en vele meelezers hard aan gewerkt om te zorgen dat er door dit cursusmateriaal structuur komt als het gaat om de toepassing van sedatie op SEH’s.”

Meer weten? ‘A practical guide to safe procedural sedation and analgesia in the emergency department’ is te bestellen via spoedzorg.onderwijs@icloud.com

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”