DOQ

Boek over veilige sedatie toepassen op de SEH moet angst wegnemen

Maar liefst 300 pagina’s telt het boek dat vier SEH-artsen schreven over sedatie op de SEH. Welke middelen zijn er en hoe werken ze? Welke bijwerkingen kunnen optreden en wat moet je dan doen? Dit zijn enkele onderwerpen die aan bod komen. Het boek is bedoeld als naslagwerk en als cursusmateriaal, vertelt SEH-arts en auteur Mischa Veen van het Haaglanden MC. “Uniek is dat de informatie in het boek ook gericht is op het voorkomen van traumatische ervaringen voor patiënten.”

Samen met HMC-collega Daniëlle van Winden, Douwe Rijpsma (Rijnstate Ziekenhuis) en Rebekka Veugelers (Admiraal de Ruyter Ziekenhuis) deed Mischa Veen literatuuronderzoek en bundelde de kennis en ervaringen die de afgelopen jaren met sedatie op de SEH zijn opgedaan. “Ruim tien jaar geleden kwam de laatste richtlijn uit”, vertelt hij. “Er zou toen veel gehandhaafd worden door de inspectie. Daarom is vanuit de branchevereniging NVSHA een cursus ontwikkeld over hoe je die richtlijn goed kunt toepassen. Later hebben we vanuit de sectie Procedurele Sedatie en Analgesie, waar wij alle vier inzitten, een cursus specifiek over sedatie bij kinderen gemaakt. Die twee zijn nu samengevoegd in één cursus. Die is in Nederland inmiddels verplicht in de opleiding tot SEH-arts.”

Hoewel ze dus al jaren lesgeven over sedatie op de SEH, was de informatie niet op één plek te vinden, stelt Van Winden. “Daarom hebben we dit handboek gemaakt. Sedatie op de SEH is iets heel anders dan anesthesie zoals dat bij reguliere operaties kan worden toegepast. Het zijn andere patiënten, andere omstandigheden en een andere dosering. We gaan in op de bij sedatie gebruikte middelen, de bijwerkingen ervan enzovoorts.”

“Het besef is er meer en meer dat het niet altijd goed is hoe vroeger met sedatie om werd gegaan”

SEH-arts Mischa Veen

Angst en trauma

Het boek is gericht op medische professionals. Maar volgens Veen is het unieke eraan dat het ook gericht is op het voorkomen van traumatische ervaringen bij patiënten. “Het besef is er meer en meer dat het niet altijd goed is hoe vroeger met sedatie om werd gegaan. Toen werd gedacht dat de pijn van bijvoorbeeld een schouder terugzetten in de kom maar zo kort duurde, dat je daar beter even doorheen kon dan verdoving toe te passen. Maar een behandeling op de SEH kan voor een patiënt heel pijnlijk of beangstigend zijn. Even een kort slaapmiddel toedienen kan dan traumatische ervaringen voorkomen.” De angst voor het ene trauma (de pijn van de handeling) wordt dan afgewogen tegen de angst voor het andere trauma (bijvoorbeeld de pijn van de naald van het infuus om de sedatie toe te passen). Bij mensen met erge angst, kinderen of mensen met een beperking kunnen eventueel nog iets als neusspray, verdovende zalf of pijnstillende pleisters worden gebruikt om de pijn van de naald te verminderen. Veen: “Er zijn ondersteunende middelen die tegen sedatie aanhangen. Dat is ook goed om te weten, je wil mensen immers zonder dwang behandelen.”

“Sommige artsen werken niet veel met sedatie en kunnen nu snel een hoofdstuk erbij pakken over een bepaald middel”

SEH-arts Daniëlle van Winden

Training

Daarom leert de cursus ook om in te schatten of patiënten in aanmerking komen voor sedatie en te screenen op risico’s. Voor een patiënt die een langdurige behandeling moet ondergaan, is sedatie op de SEH met de daar gebruikte dosering bijvoorbeeld niet geschikt. Ook wordt er gekeken naar de risico’s op bijwerkingen. “Doordat kennis ontbrak was er bij sommige SEH-artsen angst om sedatie toe te passen. Sommige artsen werken niet veel met sedatie en kunnen nu snel een hoofdstuk erbij pakken over een bepaald middel en zich zo goed voorbereiden”, zegt Van Winden. “In de trainingsscenario’s kunnen de SEH-artsen daarmee oefenen, dan moet een patiënt bijvoorbeeld overgeven of hij stopt met ademhalen. In het boek staat hoe je dat moet oplossen en in de cursus oefenen we daarmee”, vult Veen aan.

“Het is zo geschreven dat zoveel mogelijk info blijft hangen”

SEH-arts Mischa Veen

Ezelsbruggetjes

Een naslagwerk én cursusmateriaal dus. “Dat laatste is een beetje geëscaleerd, het is 300 pagina’s geworden”, grinnikt Veen. Maar het boek bevat volgens SEH-arts Van Winden veel plaatjes en is heel begrijpelijk geschreven. “Daarmee is het niet enorm pittig cursusmateriaal.” Elk hoofdstuk begint met een dilemma of een casus en aan het einde wordt er een oplossing gegeven. Ook zijn er meerkeuzevragen. Veen: “Het is zo geschreven dat zoveel mogelijk info blijft hangen. We hebben de afgelopen tien jaar veel ezelsbruggetjes ontwikkeld om bepaalde stappen of procedures te onthouden. Die worden nu in veel SEH’s gebruikt. Neem die unieke illustratie op de voorkant van het boek, van een soort Mexicaanse één. Dat verwijst naar ‘el uno’, een ezelsbruggetje om de luchtweg te screenen. Zo staan er meer bijzondere illustraties en handige ezelsbruggetjes in het boek.”

De auteurs streven ernaar dat er overal op dezelfde manier gewerkt wordt bij het benaderen van de patiënt, bij het inrichten van de ruimte, gebruik van ontslagcriteria, enzovoorts. “Op SEH’s worden nu verschillende middelen gebruikt. Het is goed om een breed palet te hebben en ook te oefenen met dat middel dat in jouw SEH niet vaak wordt gebruikt. Ons boek leert wat wanneer het beste kan worden toegepast. We hebben er met onze co-auteurs en vele meelezers hard aan gewerkt om te zorgen dat er door dit cursusmateriaal structuur komt als het gaat om de toepassing van sedatie op SEH’s.”

Meer weten? ‘A practical guide to safe procedural sedation and analgesia in the emergency department’ is te bestellen via spoedzorg.onderwijs@icloud.com

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx