DOQ

Boek over veilige sedatie toepassen op de SEH moet angst wegnemen

Maar liefst 300 pagina’s telt het boek dat vier SEH-artsen schreven over sedatie op de SEH. Welke middelen zijn er en hoe werken ze? Welke bijwerkingen kunnen optreden en wat moet je dan doen? Dit zijn enkele onderwerpen die aan bod komen. Het boek is bedoeld als naslagwerk en als cursusmateriaal, vertelt SEH-arts en auteur Mischa Veen van het Haaglanden MC. “Uniek is dat de informatie in het boek ook gericht is op het voorkomen van traumatische ervaringen voor patiënten.”

Samen met HMC-collega Daniëlle van Winden, Douwe Rijpsma (Rijnstate Ziekenhuis) en Rebekka Veugelers (Admiraal de Ruyter Ziekenhuis) deed Mischa Veen literatuuronderzoek en bundelde de kennis en ervaringen die de afgelopen jaren met sedatie op de SEH zijn opgedaan. “Ruim tien jaar geleden kwam de laatste richtlijn uit”, vertelt hij. “Er zou toen veel gehandhaafd worden door de inspectie. Daarom is vanuit de branchevereniging NVSHA een cursus ontwikkeld over hoe je die richtlijn goed kunt toepassen. Later hebben we vanuit de sectie Procedurele Sedatie en Analgesie, waar wij alle vier inzitten, een cursus specifiek over sedatie bij kinderen gemaakt. Die twee zijn nu samengevoegd in één cursus. Die is in Nederland inmiddels verplicht in de opleiding tot SEH-arts.”

Hoewel ze dus al jaren lesgeven over sedatie op de SEH, was de informatie niet op één plek te vinden, stelt Van Winden. “Daarom hebben we dit handboek gemaakt. Sedatie op de SEH is iets heel anders dan anesthesie zoals dat bij reguliere operaties kan worden toegepast. Het zijn andere patiënten, andere omstandigheden en een andere dosering. We gaan in op de bij sedatie gebruikte middelen, de bijwerkingen ervan enzovoorts.”

“Het besef is er meer en meer dat het niet altijd goed is hoe vroeger met sedatie om werd gegaan”

SEH-arts Mischa Veen

Angst en trauma

Het boek is gericht op medische professionals. Maar volgens Veen is het unieke eraan dat het ook gericht is op het voorkomen van traumatische ervaringen bij patiënten. “Het besef is er meer en meer dat het niet altijd goed is hoe vroeger met sedatie om werd gegaan. Toen werd gedacht dat de pijn van bijvoorbeeld een schouder terugzetten in de kom maar zo kort duurde, dat je daar beter even doorheen kon dan verdoving toe te passen. Maar een behandeling op de SEH kan voor een patiënt heel pijnlijk of beangstigend zijn. Even een kort slaapmiddel toedienen kan dan traumatische ervaringen voorkomen.” De angst voor het ene trauma (de pijn van de handeling) wordt dan afgewogen tegen de angst voor het andere trauma (bijvoorbeeld de pijn van de naald van het infuus om de sedatie toe te passen). Bij mensen met erge angst, kinderen of mensen met een beperking kunnen eventueel nog iets als neusspray, verdovende zalf of pijnstillende pleisters worden gebruikt om de pijn van de naald te verminderen. Veen: “Er zijn ondersteunende middelen die tegen sedatie aanhangen. Dat is ook goed om te weten, je wil mensen immers zonder dwang behandelen.”

“Sommige artsen werken niet veel met sedatie en kunnen nu snel een hoofdstuk erbij pakken over een bepaald middel”

SEH-arts Daniëlle van Winden

Training

Daarom leert de cursus ook om in te schatten of patiënten in aanmerking komen voor sedatie en te screenen op risico’s. Voor een patiënt die een langdurige behandeling moet ondergaan, is sedatie op de SEH met de daar gebruikte dosering bijvoorbeeld niet geschikt. Ook wordt er gekeken naar de risico’s op bijwerkingen. “Doordat kennis ontbrak was er bij sommige SEH-artsen angst om sedatie toe te passen. Sommige artsen werken niet veel met sedatie en kunnen nu snel een hoofdstuk erbij pakken over een bepaald middel en zich zo goed voorbereiden”, zegt Van Winden. “In de trainingsscenario’s kunnen de SEH-artsen daarmee oefenen, dan moet een patiënt bijvoorbeeld overgeven of hij stopt met ademhalen. In het boek staat hoe je dat moet oplossen en in de cursus oefenen we daarmee”, vult Veen aan.

“Het is zo geschreven dat zoveel mogelijk info blijft hangen”

SEH-arts Mischa Veen

Ezelsbruggetjes

Een naslagwerk én cursusmateriaal dus. “Dat laatste is een beetje geëscaleerd, het is 300 pagina’s geworden”, grinnikt Veen. Maar het boek bevat volgens SEH-arts Van Winden veel plaatjes en is heel begrijpelijk geschreven. “Daarmee is het niet enorm pittig cursusmateriaal.” Elk hoofdstuk begint met een dilemma of een casus en aan het einde wordt er een oplossing gegeven. Ook zijn er meerkeuzevragen. Veen: “Het is zo geschreven dat zoveel mogelijk info blijft hangen. We hebben de afgelopen tien jaar veel ezelsbruggetjes ontwikkeld om bepaalde stappen of procedures te onthouden. Die worden nu in veel SEH’s gebruikt. Neem die unieke illustratie op de voorkant van het boek, van een soort Mexicaanse één. Dat verwijst naar ‘el uno’, een ezelsbruggetje om de luchtweg te screenen. Zo staan er meer bijzondere illustraties en handige ezelsbruggetjes in het boek.”

De auteurs streven ernaar dat er overal op dezelfde manier gewerkt wordt bij het benaderen van de patiënt, bij het inrichten van de ruimte, gebruik van ontslagcriteria, enzovoorts. “Op SEH’s worden nu verschillende middelen gebruikt. Het is goed om een breed palet te hebben en ook te oefenen met dat middel dat in jouw SEH niet vaak wordt gebruikt. Ons boek leert wat wanneer het beste kan worden toegepast. We hebben er met onze co-auteurs en vele meelezers hard aan gewerkt om te zorgen dat er door dit cursusmateriaal structuur komt als het gaat om de toepassing van sedatie op SEH’s.”

Meer weten? ‘A practical guide to safe procedural sedation and analgesia in the emergency department’ is te bestellen via spoedzorg.onderwijs@icloud.com

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: man met koorts, malaise en huiduitslag

Een 36-jarige man heeft klachten van koorts, malaise en huiduitslag. Hij is 3 weken geleden teruggekeerd van een vakantie naar Bangkok. Wat is uw diagnose?

Spraakherkenning zorgt voor minder administratielast

Spraakherkenning leidt tot snelle, efficiënte dossiervoering voor de arts. Harm Wesseling legt uit hoe dit in de praktijk wordt gebruikt en welke winst er behaald kan worden. “Artsen kunnen eerder hun rapportage afronden. Dat hoeven ze dan niet ’s avonds nog te doen.”

Verlies­sensitief werken in de zorg

Artsen: herken en erken verlies bij de patiënten, stelt Herman de Mönnink. Hiermee kunnen leed en complicaties worden voorkomen. “Op het moment dat je ruimte neemt voor je eigen emotionele werkstress, kun je ook ruimte nemen voor de kant van de patiënt.”

Casus: patiënt met pijnlijke oorschelp en gewrichtsklachten

Dit is de tweede keer dat u deze 32-jarige patiënt ziet met dezelfde klacht. Vandaag gaat de pijnlijke rechter oorschelp ook gepaard met gewrichtsklachten. Het gehoor is goed en patiënt heeft geen neusobstructie of een inspiratoire stridor. Er is geen trauma in de anamnese. Wat is uw diagnose?

Casus: man met buikklachten en veranderd defecatiepatroon

Een man wordt gestuurd naar de polikliniek in verband met geleidelijk toenemende buikklachten met een verandering van het defecatiepatroon. Er is een normale eetlust, geen vermagering. Er is geen bloedverlies per anum. Bij lichamelijk onderzoek worden geen afwijkingen gevonden. Wat is uw diagnose?

AI-gestuurd model verbetert doorstroom

Esther Janssen ontwikkelde een AI-gestuurd model dat voor de operatie al voorspellingen doet over het ontslagmoment van een patiënt en de benodigde nazorg, en zo de doorstroom te verbeteren. “Hiermee kun je eerder schakelen, door nazorgpartners te benaderen.”

SPAT voor allergietesten

Senne Gorris bedacht de SPAT: een automatische machine die alle allergiekrasjes in een keer zet. Dit maakt de testen betrouwbaarder en sneller. “De resultaten zijn na een kwartier bekend en overal waar de SPAT wordt gebruikt zijn de testen en dus de uitslagen gelijk.”

Machte­loosheid drijft artsen tot ‘medische gas­lighting’

De uitdrukking ‘medische gaslighting’ popt steeds vaker op in discussies onder ontevreden patiënten en in de medische wereld zelf. Marlies van Hemert legt uit wat dit betekent en hoe om te gaan met de patiënt als een diagnose uitblijft. “Bescheidenheid helpt.”

Casus: patiënt met probleem bij uitsteken tong

Uw 24-jarige ietwat schuchtere patiënt 'steekt' zijn tong direct naar u uit als u vraagt wat u voor hem kan doen. Daarna vervolgt hij dat hij maar één probleem heeft... Wat is uw diagnose?

‘Toen ik weer een witte jas aan mocht, telde ik weer mee als mens’

Vluchtelingstudenten kunnen in het UMCU hun geneeskundestudie afmaken. Dit helpt hen, maar is ook zinvol voor de Nederlandse arts, vertelt Eva Stortelder. “Er is heel veel behoefte. Het gaat om honderden potentiële collega’s die toegang tot het medisch netwerk willen.”


0
Laat een reactie achterx