DOQ

‘Nog lange weg naar gelijke toegang tot nieuwe kankermedicatie’

Na ontwikkeling van een nieuw kankergeneesmiddel verschilt het in Europa per land sterk hoe lang het duurt voordat patiënten dit middel ook daadwerkelijk kunnen gebruiken. Dit blijkt uit onderzoek dat Wim van Harten en collega’s uitvoerden. “Dit verschil in toegang is verontrustend.”

Recent publiceerde Wim van Harten met collega’s een onderzoek bij 19 ziekenhuizen in zes verschillende Europese landen: Hongarije, Italië, Nederland, België, Zwitserland en Frankrijk. De onderzoekers bekeken hoeveel tijd er zat tussen EMA-goedkeuring voor de markt en vergoeding door nationale autoriteiten. Dat deden ze bij zes innovatieve immuuntherapieën: olaparib, niraparib, ipilimumab, osimeritinib, nivolumab en ibritunib. Deze middelen worden gebruikt bij 20 verschillende indicaties. Gemiddeld duurde het 2,1 jaar na officiële registratie tot vergoeding. De variatie hierbij was groot: -0,9 tot 7,1 jaar. Een negatieve waarde betekent dat patiënten al vóór registratie toegang hadden. Toegang werd het snelst bereikt in Frankrijk en het laatste in Hongarije. Nederland staat met een gemiddelde van 1,7 jaar op de derde plek.

“Het verschil in toegang tussen de landen is erger dan ik dacht”

Onderzoeker bij het NKI-AVL Wim van Harten

Verontrustend

Van Harten is geschrokken van deze resultaten. “Het verschil in toegang tussen de landen is groter dan ik dacht. Verontrustend.” Hij is leider van een onderzoeksgroep van het NKI-AVL in Amsterdam die onderzoek doet naar gelijke toegang en eerlijke prijzen bij dure gen

 

Aanmelden

Meld u gratis aan om toegang te krijgen tot DOQ,
waar zorgprofessionals kennis en visie delen.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: man een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”

‘Delen van data is onmisbaar voor goede zorg’

Digitale data over gezondheid zijn vaak onvindbaar, van onvoldoende kwaliteit, of niet goed uit te wisselen. Ronald Cornet doet onderzoek om dit te verbeteren. “Ik denk dat we meer schade doen door het níet uitwisselen van gegevens dan door het wel uitwisselen ervan.”

Casus: jonge vrouw met langdurige hoest

Een 18-jarige vrouw bezoekt de longarts vanwege recidiverende luchtweginfecties sinds jonge leeftijd. Ze heeft een voorgeschiedenis van chronische sinusitis en neuspoliepen en ervaart regelmatig episodes van langdurige hoestbuien en benauwdheid. Wat is uw diagnose?

‘Hoe kon ik dit nou over het hoofd zien?’

Gemiste diagnoses raken niet alleen patiënten, maar ook artsen diep, vertelt Jojanneke Kant. Ze deelt hoe zulke fouten haar werk en nachtrust beïnvloeden en hoe ze er beter mee heeft leren omgaan. “Alle typische angstklachten kwamen voorbij.”

Minder administratie, beter contact

AI kan artsen ondersteunen door administratieve lasten te verlichten, ziet Juliën Rezek. Transcriptietools maken automatisch verslagen, waardoor artsen meer tijd hebben voor patiënten. “Hierdoor kunnen artsen dieper ingaan op klachten, wat resulteert in betere zorg.”


Lees ook: Aanmelden

Naar dit artikel »

Lees ook: Inloggen

Naar dit artikel »