DOQ

‘Vergroot herken­baarheid anti­biotica’

Onderzoekers van het Radboudumc Nijmegen brachten samen met academici uit zes landen in Afrika en Azië in kaart hoe het uiterlijk van antibiotica invloed heeft op het gebruik. Een betere herkenbaarheid van antibiotica kan leiden tot verstandiger gebruik en zo helpen in de strijd tegen de wereldwijd groeiende antibioticaresistentie. Annelie Monnier – postdoconderzoeker – en hoogleraar medische microbiologie Heiman Wertheim, vertellen over het ABACUS-project.

Is het nu een pijnstiller of een antibioticum? Mensen in lage- en middeninkomenslanden weten door een gebrek aan kennis vaak niet welk geneesmiddel ze kopen, vertelt Annelie Monnier. “En ook de geneesmiddel-‘suppliers’ in die landen – variërend van straatverkopers tot ‘apothekers’ – weten niet altijd wanneer een pil een antibioticum bevat. De definitie van wat een apotheker is en het opleidingsniveau, kan per land ook sterk verschillen. Tel daarbij op dat in deze landen antibiotica ook vaak vrij verkrijgbaar zijn en het wordt duidelijk dat dit een groot probleem is met het oog op de wereldwijd groeiende antibioticaresistentie.”

“Resistentie kent geen grenzen”

Hoogleraar medische microbiologie Heiman Wertheim

ABACUS

In het ABACUS (AntiBiotic ACcess and USe)-project werken het Radboudumc en de Universiteit van Oxford samen met drie Afrikaanse landen (Zuid-Afrika, Ghana, Mozambique) en drie Aziatische landen (Thailand, Vietnam, Bangladesh) om de problematiek rond antibioticagebruik buiten het ziekenhuis in kaart te brengen. Mét als doel om te komen tot een beter antibioticagebruik. Dit project loopt sinds 2017. Wertheim licht toe: “We doen dit vanuit ons Radboudumc Centrum voor infectieziekten dat een global health-programma heeft. Het is belangrijk om onze kennis te delen met andere landen. Door de globalisering en daarmee gepaard gaande mobiliteit van grote aantallen mensen verplaatst het probleem van resistentie zich ook naar ons land. Resistentie kent geen grenzen. In Nederland varen we scherp aan de wind met een terughoudend antibioticabeleid. Daardoor hebben we wereldwijd gezien een van de laagste resistentiepercentages.”

Antibioticum of pijnstiller?

Om antibioticagebruik in lage- en middeninkomenslanden beter te kunnen beteugelen, is het allereerst belangrijk dat mensen überhaupt weten of ze een antibioticum of bijvoorbeeld een pijnstiller slikken. “Soms gebruiken vrouwen in Ghana een antibioticum tegen menstruatiepijn. Ze denken dat het een pijnstiller is. Voorlichting is daarom belangrijk. Als mensen aan het uiterlijk zouden zien dat het een antibioticum betreft en ze de risico’s zouden kennen, kan dat helpen bij de bewustwording. Er circuleren veel verkeerde opvattingen: in een land als Vietnam associëren mensen capsules met antibiotica, ongeacht het feit dat ook andere geneesmiddelen worden verkocht als capsules. In bijvoorbeeld Ghana en Mozambique worden rood-gele pillen geassocieerd met antibiotica. Maar die kleuren komen voor bij zowel tetracycline als amoxicilline, totaal verschillende typen antibiotica. Dat is verwarrend. Mensen kunnen hierdoor het verkeerde antibioticum gebruiken.”

“Er zijn diverse mogelijkheden om de herkenbaarheid van antibiotica te vergroten”

Postdoconderzoeker Annelie Monnier

Herkenbaarheid

Om de herkenbaarheid van antibiotica te vergroten, pleiten de Nijmeegse onderzoekers voor meer uniformiteit in het uiterlijk van antibiotica. Ze kaartten dit aan bij geneesmiddelautoriteiten, zoals de Amerikaanse FDA en het Europese EMA. “Ze zien het probleem en staan ervoor open. Het zal echter nog tijd kosten voordat er concrete maatregelen komen. Bovendien zijn er mogelijk ook negatieve consequenties, zoals de kosten die uniformering mee zal brengen. Ook zal er aanvankelijk verwarring zijn doordat mensen moeten wennen aan een mogelijk nieuw gestandaardiseerd uiterlijk van antibiotica, stel dat hier wereldwijd meer eenheid in gaat komen. Deze negatieve consequenties moeten tegen de mogelijke voordelen worden afgewogen”, zegt Wertheim.

Er zijn diverse mogelijkheden om de herkenbaarheid van antibiotica te vergroten, zegt Monnier. “Denk aan het aanbrengen van een QR-code op de verpakking die informatie over het geneesmiddel geeft. Tegenwoordig hebben de meeste mensen – ook in de laag- en middeninkomenslanden – een smartphone. Een andere optie is bijvoorbeeld een logo waaraan een antibioticum is te herkennen. Daarnaast is onderwijs belangrijk. Denk aan het geven van informatie aan scholieren of vrouwenbewegingen in die landen. Hoe ziet een antibioticum eruit? Wanneer slik je een antibioticum? En wanneer gebruik je een pijnstiller?” 

“Ook in Nederland is de herkenbaarheid van geneesmiddelen een probleem”

Hoogleraar medische microbiologie Heiman Wertheim

Blauw of wit pilletje

De algehele conclusie uit het ABACUS-project is dat er wereldwijd meer aandacht nodig is voor goede herkenbaarheid van geneesmiddelen, stelt Wertheim. “Ook in Nederland is de herkenbaarheid van geneesmiddelen een probleem. Hoe vaak horen artsen van hun patiënten: moet ik nu dat blauwe of dat witte pilletje nemen? Vaak weten ze de naam niet eens uit te spreken. Door de vergrijzing groeit dit probleem alleen maar verder. In feite is de herkenbaarheid van geneesmiddelen een probleem dat wereldwijd speelt en een mondiale aanpak nodig heeft. Wat betreft antibiotica gaan we daarmee verder in de volgende fase van het ABACUS-project.”

Referentie: Monnier AA, Do NTT, Asante KP, et al. ABACUS II consortium. Is this pill an antibiotic or a painkiller? Improving the identification of oral antibiotics for better use. Lancet Glob Health. 2023 Aug;11(8):e1308-e1313.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


2
0
Laat een reactie achterx