DOQ

Meer aandacht voor serrated po­liepen kan het risico op darm­kanker ver­lagen

Het risico op metachrone darmkanker bij mensen met hoogrisico serrated poliepen is hoger dan verwacht. Dat concludeert arts-onderzoeker David van Toledo van het Amsterdam UMC op basis van data uit het Nederlandse bevolkingsonderzoek darmkanker. Hij analyseerde het risico op metachrone darmkanker voor verschillende soorten poliepen, waaronder hoogrisico adenomen, hoogrisico serrated poliepen en combinaties van beide. “Door meer aandacht te besteden aan serrated poliepen kunnen we het risico op darmkanker mogelijk verkleinen.”

David van Toledo bestudeerde de data van 253.833 mensen die tussen 2014 en 2020 een screeningscoloscopie ondergingen in het kader van het Nederlandse bevolkingsonderzoek darmkanker. Dit deed hij onder leiding van MDL-artsen Evelien Dekker en Joep IJspeert. Hij onderzocht het risico op metachrone darmkanker.1 Dat wil zeggen kanker die ontstaat nádat de poliepen tijdens de screeningscoloscopie verwijderd zijn. “Het is bekend dat, als iemand eenmaal een poliep heeft gehad, er makkelijk nieuwe poliepen kunnen ontstaan. Die kunnen op termijn weer leiden tot kanker. Ook kan er, als een poliep tijdens de screeningscoloscopie niet volledig verwijderd is, uit het achtergebleven weefsel alsnog kanker ontstaan.”

“De bijdrage van hoogrisico serrated poliepen aan metachrone darmkanker is groter dan verwacht.”

Arts-onderzoeker David van Toledo

Bijdrage groter dan verwacht

Van Toledo liet zien dat het risico op metachrone darmkanker het hoogst was bij mensen die, ten tijde van de screeningscoloscopie, een of meerdere hoogrisico serrated poliepen in de dikke darm hadden, al dan niet in combinatie met hoogrisico adenomen. De aanwezigheid van hoogrisico adenomen zónder hoogrisico serrated poliepen leidde niet tot een significant hoger risico op metachrone darmkanker. Ook deelnemers met enkel laagrisico poliepen hadden geen hoger risico op metachrone darmkanker dan deelnemers zonder poliepen.

“De bijdrage van hoogrisico serrated poliepen aan het ontstaan van metachrone darmkanker is groter dan we van tevoren hadden verwacht”, aldus Toledo. “Van hoogrisico adenomen is al heel lang bekend dat het hebben daarvan het risico op darmkanker verhoogt. Voor serrated poliepen werd lange tijd gedacht dat ze niet leidden tot darmkanker. Enkele decennia geleden verschenen de eerste studies die lieten zien dat ook deze poliepen een verhoogd risico geven. Maar tot nu toe zijn er nog maar weinig studies geweest die corrigeerden voor de aanwezigheid van verschillende soorten poliepen tegelijkertijd. Als je tijdens de screeningscoloscopie zowel hoogrisico adenomen als hoogrisico serrated poliepen vindt, moet je hier wel rekening mee houden bij je analyse. Je kunt het risico op darmkanker dan niet zomaar aan een van beide soorten toeschrijven.”

“Door artsen te trainen in het opsporen van serrated poliepen kun je het risico op metachrone darmkanker verlagen”

Zuivere inschatting

Van Toledo’s studie is een van de eerste die rekening houdt met verschillende soorten poliepen binnen één persoon. “Binnen het Nederlandse bevolkingsonderzoek darmkanker hebben we kwalitatief goede data om dit te onderzoeken. Dit komt allereerst doordat we alle poliepen die tijdens de screeningscoloscopie verwijderd worden nauwkeurig pathologisch onderzoeken en documenteren. Hierdoor weten we precies wat voor soort poliepen er bij een deelnemer zijn aangetroffen. Daarnaast moeten de MDL-artsen die deze screeningscoloscopieën uitvoeren voldoen aan strenge criteria. Zo moeten ze voldoen aan bepaalde eisen om de accreditatie te krijgen. Een van die eisen is bijvoorbeeld hoe goed zij in staat zijn om adenomen op te sporen. Dit meten we met behulp van hun adenoma detection rate (ADR). Hierdoor zijn ook de coloscopieën van hoge kwaliteit. Door de kwalitatief goede data in ons bevolkingsonderzoek kunnen we het risico op darmkanker voor de verschillende subtypen poliepen relatief zuiver inschatten.”

Meer aandacht voor serrated poliepen

Toledo en zijn collega’s vinden het belangrijk dat er meer aandacht komt voor serrated poliepen. Van Toledo: “Serrated poliepen zijn moeilijker te detecteren dan adenomen. Daarnaast zijn ze, mede doordat ze minder goed detecteerbaar zijn, ook lastiger te verwijderen. Tot slot is er minder kennis over dit soort poliepen dan over adenomen. Alles bij elkaar is meer onderzoek naar dit soort poliepen nodig én meer training van artsen in het opsporen en verwijderen ervan.”

“Dat een betere opsporing van serrated poliepen loont, blijkt uit een andere studie van onze onderzoeksgroep. Daarin laten we, ook op basis van data uit het bevolkingsonderzoek, zien dat MDL-artsen die heel goed zijn in het opsporen van serrated poliepen een lagere kans hebben dat bij de deelnemers die zij onderzochten, in de periode tussen de screening en de surveillance coloscopie, darmkanker ontdekt wordt.2 Het is dus zeker relevant om artsen hierin te trainen. Uiteindelijk verlaag je daarmee het risico van mensen om darmkanker te ontwikkelen.”

“Ik verwacht dat hoogrisico adenomen na langere periode ook een verhoogd risico zullen geven”

Ook adenomen goed blijven opvolgen

Van Toledo vond in zijn huidige onderzoek geen verhoogd risico op metachrone darmkanker bij deelnemers die alleen hoogrisico adenomen hadden, zonder hoogrisico serrated poliepen. Dit betekent echter niet dat hoogrisico adenomen géén verhoogd risico op darmkanker geven. ”De follow-upduur in onze studie was gemiddeld drie jaar na de screeningscoloscopie. Om een conclusie te trekken over het risico van hoogrisico adenomen op het ontstaan van metachrone darmkanker willen we de analyses herhalen na een periode van tien jaar follow-up. Ik verwacht dat hoogrisico adenomen, na die langere periode, ook een verhoogd risico zullen geven. Het is en blijft dus belangrijk om ook mensen met dit soort poliepen goed op te volgen.”

Referenties:

1. Van Toledo DEFWM, IJspeert JEG, Spaander MCW, et al. Colorectal cancer risk after removal of polyps in fecal immunochemical test based screening. EClinicalMedicine. 2023 Jul 5;61:102066.
2. Van Toledo DEFWM, IJspeert JEG, Bossuyt PMM, et al. Serrated polyp detection and risk of interval post-colonoscopy colorectal cancer: a population-based study. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2022;7(8):747-754.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Hoe dramaseries artsen kunnen helpen bij morele keuzes

Drie afleveringen van House M.D. of Dexter op een avond kijken, puur voor de ontspanning? Voor zorgprofessionals kan het ook leerzaam zijn. Mediawetenschapper Merel van Ommen onderzocht hoe dramaseries artsen kunnen helpen om beter om te gaan met moreel ingewikkelde situaties.

Onderliggend denkpatroon stuurt voorschrijver bij keuze voor geneesmiddel

Het voorschrijven van geneesmiddelen is een afweging tussen richtlijnen, ervaring en patiëntkenmerken. Indeling in vier voorschrijversprofielen geeft inzicht in de eigen afwegingen. “En het helpt te begrijpen waarom een collega een andere beslissing neemt.”

‘Medicatiebeleid in de laatste levensfase kan beter’

6 op de 10 patiënten in de palliatieve fase krijgt door de huisarts medicatie voorgeschreven die niet langer passend is. Dat blijkt uit een onlangs verschenen factsheet van Nivel en PZNL. “We moeten voorschrijfgewoonten kritisch onder de loep nemen”, zegt Yvonne de Man, senior onderzoeker bij Nivel.

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”