DOQ

Vermoeid­heid bij RA-patiënten: (h)erken­ning is de eerste stap!

Hoewel patiënten met reumatoïde artritis (RA) die met biologicals worden behandeld daarmee gunstige ziekte-uitkomsten kunnen bereiken, blijkt vermoeidheid een veelvoorkomend en hardnekkig probleem te zijn. Dit zijn de resultaten van een Slowaaks-Nederlandse studie waarin bleek dat RA-patiënten vooral last hebben van algehele en fysieke vermoeidheid. Zowel zorgprofessional als patiënt hebben het hier in de spreekkamer doorgaans echter niet over. Met een geïndividualiseerde aanpak is er zeker iets aan deze vermoeidheidsklachten te doen.

Aan deze studie werkten ook onderzoekers uit Groningen mee. Mede-onderzoeker Robbert Sanderman (klinisch psycholoog, Rijksuniversiteit Groningen) legt uit waar deze connectie zijn oorsprong vond. “Begin jaren 90 hebben wij ooit deelgenomen aan EURIDISS. Dit was een internationaal reuma-onderzoek naar onder meer de rol van gezondheidszorgsystemen bij behandeling van chronische, beperkende aandoeningen zoals RA en de invloed van klinische verandering, psychologische kenmerken en sociale ondersteuning op de kwaliteit van leven van RA-patiënten. Dit onderzoek begon in Nederland, Frankrijk en Noorwegen. Later sloot Slowakije ook aan. Sindsdien is de relatie tussen onze landen en instituten blijven bestaan. Zodoende zijn wij bij dit onderzoek betrokken.”

“Zelfs jaren nadat de behandeling is afgerond, kunnen (ex)-patiënten vermoeidheidsklachten ervaren”

Klinisch psycholoog Robbert Sanderman

Onderzoek

Het doel van dit onderzoek was om de verschillende gradaties van diverse vermoeidheidsdimensies bij met biologicals behandelde RA-patiënten in kaart te brengen. Daarbij werden de verbanden tussen pijn, slaapkwaliteit, angst, depressie en andere dimensies van vermoeidheid (gecorrigeerd voor sociodemografische en klinische variabelen) bestudeerd.
146 volwassen patiënten met RA werden geïncludeerd, die tussen april 2019 en februari 2020 met biologicals behandeld werden en afkomstig zijn uit één centrum in Košice in Slowakije. De gemiddelde ziekteduur was 19,6 jaar en 90,4% gaf aan een of meer vormen van co-morbiditeit te hebben. 67,4% was in remissie en 52,5% ervoer matige tot ernstige functionele beperkingen.
De onderzochte patiënten gaven aan het meest last te hebben van algemene vermoeidheid, gevolgd door fysieke vermoeidheid. Pijn en beperkingen waren significant geassocieerd met fysieke vermoeidheid en met verminderde activiteit. Angst bleek significant geassocieerd met mentale vermoeidheid en verminderde motivatie.

Extra aandacht

Opvallend is dat – ofschoon vermoeidheidsklachten bij RA veelvuldig voorkomen – er eigenlijk weinig onderzoek naar is gedaan. Sanderman deelt die mening ook. Hij heeft daar geen verklaring voor. “Vermoeidheid is natuurlijk een ongelooflijk frequent voorkomende klacht. Bij andere ziektes zoals kanker speelt het ook een grote rol. Zelfs jaren nadat de behandeling is afgerond, kunnen (ex)-patiënten vermoeidheidsklachten ervaren. Vaak gaat er in studieverband begrijpelijkerwijs veel aandacht uit naar zaken zoals angst, depressie en algemeen welbevinden. Wij vonden het daarom de moeite waard onder deze groep patiënten extra aandacht te besteden aan de klacht vermoeidheid.”

“We kregen enorm veel reacties van mensen die graag mee wilden doen”

(H)erkenning belangrijk voor patiënt

Volgens Sanderman willen patiënten zowel erkenning als herkenning voor hun vermoeidheidsklachten. Hij refereert hierbij aan zijn ervaringen met Untire, een app bedoeld voor mensen die last hebben van vermoeidheid bij kanker. “Bij het uitzetten van het wetenschappelijk onderzoek via internet kregen we enorm veel reacties van mensen die graag mee wilden doen. De uitleg van waar de app voor is bedoeld en het aanbod van een interventie die hen kan helpen bij de klacht, leidde bij veel patiënten tot herkenning en erkenning.” Tegelijkertijd merkt hij op – omdat er vanuit medisch oogpunt eigenlijk geen behandeling voor vermoeidheid bestaat (‘wel met een psychologische en/of fysieke insteek’) – dat het niet vreemd is dat behandelaars er meestal niet zo op gespitst zijn.

Psychosociale aspecten

Sanderman stelt: “RA wordt behandeld, en dat gaat tegenwoordig best goed. Zelfs zo goed, dat het succes van de medische behandeling zijn weerslag lijkt te hebben op aandacht voor de psychosociale kant van de ziekte. Met de komst van de biologicals is bijvoorbeeld een groot deel van de reuma-revalidatiefaciliteiten verdwenen.” Hij vindt dat zonde. “Het past niet (meer) in het medisch vergoedingssysteem. Maar is het – kort door de bocht gezegd – wel slim om op één paard – de biologicals – te wedden?” Sanderman pleit dan ook voor meer aandacht voor vermoeidheid bij RA. “Mensen hebben klachten van vermoeidheid die aandacht verdienen. Ze kunnen daardoor behoorlijk beperkt worden. Hun sociale interactie en werk kunnen er flink onder lijden.”

“Wees er ook op bedacht dat vermoeidheid zowel fysiek als mentaal kan zijn”

Aanbevelingen

De studie laat duidelijk zien dat vermoeidheid heel veel voorkomt bij RA-patiënten. Wat kan een behandelaar in de dagelijkse praktijk met deze kennis? “Aandacht besteden aan vermoeidheid én daar tijd voor nemen”, denkt Sanderman. “Simpelweg vragen of men vermoeidheidsklachten heeft zal niet altijd de gewenste info geven. Patiënten kunnen gauw geneigd zijn te zeggen ‘dat valt wel mee’ en ‘het hoort nu eenmaal bij het ouder worden’. Het kan helpen om de klacht en het gesprek erover te legitimeren door aan te geven dat uit onderzoek en vanuit verhalen van andere patiënten naar voren komt dat het een veelvoorkomende klacht is die mensen behoorlijk dwars kan zitten. Wees er ook op bedacht dat vermoeidheid zowel fysiek als mentaal kan zijn. In dat laatste geval hebben mensen bijvoorbeeld geen zin iets te ondernemen, of hun hoofd zit ‘te vol’. Probeer ook te achterhalen hoeveel last iemand ervan heeft. Bij mensen die er erg veel last van hebben en daardoor beperkt worden, kan worden meegegeven dat er wat aan te doen is. Er bestaan programma’s om aan vermoeidheidsklachten te werken.”

Referentie:

  1. Husivargova A, Timkova V, Macejova Z, et al. A cross-sectional study of multidimensional fatigue in biologic-treated rheumatoid arthritis: which variables play a role? Disabil Rehabil. 2023 Sep 21:1-9.
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?


Lees ook: ‘Het heeft enorme impact om ineens chronisch patiënt te zijn’

Naar dit artikel »

Lees ook: Herken, erken en behandel chronische vermoeid­heid na kanker

Naar dit artikel »

Lees ook: Stap­pen­plan voor moeilijk te behan­delen reuma­toïde artri­tis

Naar dit artikel »