DOQ

Nieuwe wet Wtza voor praktijkhouders: nauwelijks uitvoerbaar en onbetaalbaar

De nieuwe Wet toetreding zorgaanbieders aangenomen( Wtza) verplicht alle zorgaanbieders die (deels) bekostigd worden uit collectieve middelen, jaarlijks openbaar verantwoording af te leggen over hun financiële bedrijfsvoering. Stakeholders in de eerstelijnszorg vinden de eisen in de Wtza onder het onderdeel ‘jaarverantwoording’ niet in verhouding voor praktijkhouders met < 50 medewerkers en voor eenmanszaken. De wet stelt een controleverklaring verplicht. Dit jaagt zorgverleners op onnodig hoge kosten en verzwaart de administratiedruk aanzienlijk. Wat speelt er precies? 

De Eerste kamer heeft afgelopen zomer een nieuwe wet aangenomen, de Wet toetreding zorgaanbieders aangenomen (Wtza). Naar verwachting wordt de Wtza per 1 juli 2021 ingevoerd. De wet regelt het toezicht op zorgaanbieders en aan welke eisen zij moeten voldoen om zorg te mogen verlenen. Gedurende het afgelopen jaar hebben de diverse eerstelijns koepelorganisaties, waaronder LHV, KNMT en ANT, meermaals aan de bel getrokken over de gevolgen van deze wet voor de eerstelijnszorg, en dan met name voor de praktijken waar minder dan 50 personen werken. Onlangs hebben de eerstelijns koepelorganisaties nog gezamenlijk op de concept ministeriële regeling jaarverantwoording gereageerd. In deze conceptwetgeving is het onderdeel ‘jaarverantwoording’ uitgewerkt dat een onderdeel is van de nieuwe Wtza. 

(Foto: Pixabay)

Wat is er aan de hand?  

De nieuwe Wtza verplicht alle zorgaanbieders jaarlijks openbaar verantwoording af te leggen over hun financiële bedrijfsvoering, resultaat en vermogen. Het uitgangspunt is dat zorgaanbieders die (deels) met collectieve middelen worden bekostigd, aanspreekbaar moeten zijn op de professionaliteit en integriteit van hun bedrijfsvoering. Solisten, waarnemers en individuele leden van een maatschap – de (kosten)maatschap zelf wel – zijn van deze verplichting uitgezonderd. 

“De voorgeschreven manier van verantwoording is niet passend bij de huidige jaarverantwoording zoals deze gebruikelijk is bij een groot deel van de praktijkhouders” 

Niet passend bij situatie 

Alle zorgaanbieders worden op basis van deze regeling ertoe verplicht een jaarrekening op te maken op basis van voorgeschreven modellen die afgeleid zijn van titel 9 boek 2 BW.  

Echter gaat de overheid hierbij volledig voorbij aan het feit dat het landschap van eerstelijnszorg-aanbieders bestaat uit veel eenmanszaken, maatschappen en personenvennootschappen die hun jaarverantwoording niet hoeven te baseren op basis van titel 9 boek 2 BW.  

Daarnaast mogen deze jaarrekeningen, in verband met vereenvoudiging, worden opgesteld op basis van fiscale grondslagen. Vanuit de conceptwetgeving zou dit echter op basis van commerciële grondslagen moeten zijn. Conclusie is daarom dat de voorgeschreven manier van verantwoording niet passend is bij de huidige jaarverantwoording zoals deze gebruikelijk is bij een groot deel van de praktijkhouders. 

“De geëiste accountantsverklaring past totaal niet bij de gemiddelde omvang van een praktijk en is dan ook niet uitvoerbaar” 

Accountantsverklaring 

Voor alle zorgaanbieders (inclusief zzp’ers die werken vanuit een rechtspersoon) geldt dat een controleverklaring onderdeel uitmaakt van de verplichtingen. De controleverklaring is de meest zware vorm van een accountantsverklaring. In een controleverklaring doet een accountant een uitspraak over de getrouwheid van de financiële informatie. Om deze uitspraak te kunnen doen moet een accountant kunnen steunen op diverse interne controles en de administratieve organisatie van een praktijk. 

Bij zeer veel praktijkhouders zijn de diverse functiescheidingen, interne controles en een uitgebreid beschreven administratieve organisatie echter door de omvang van de organisatie vaak simpelweg niet aanwezig. Ook de geëiste accountantsverklaring past daarom totaal niet bij de gemiddelde omvang van een praktijk en is dan ook niet uitvoerbaar.  

Administratieve lastenverzwaring 

Tevens dienen alle zorgaanbieders ook nog jaarlijks een aanvullende vragenlijst in te vullen die betrekking heeft op diverse onderdelen van de bedrijfsvoering. Deze informatie is volgens de overheid van belang voor de data-analyse voor het risico gestuurde toezicht op de financiële bedrijfsvoering van zorgaanbieders. In combinatie met de hiervoor genoemde verplichtingen zorgt dit alle bij de praktijkhouders voor een enorme toename van de administratieve lasten. 

“Naar verwachting moeten praktijkhouders in de toekomst rekening houden met een toename van de totale kosten van de jaarverantwoording van € 6.000 tot € 10.000” 

Financiële lastenverzwaring 

Maar naast de administratieve lasten zorgen de geëiste soort van jaarverantwoording en bijbehorende accountantsverklaring voor een enorme financiële lastenverzwaring. Op dit moment zal niet iedere zorgaanbieder de jaarverantwoording laten verzorgen door een accountantskantoor.  

Indien de concept ministeriële regeling niet zal worden aangepast, dient iedere zorgaanbieder in ieder geval te moeten overstappen naar een accountantskantoor. Aangezien een accountantskantoor te maken heeft met meer wetgeving en verplichtingen zal deze overstap al vaak gepaard gaan met een toename van de kosten. Indien de verplichting voor een controleverklaring ook niet zal wijzigen, zorgt dit voor nog eens extra verhoging van de jaarkosten.  

Naar verwachting moeten praktijkhouders in de toekomst rekening houden met een toename van de totale kosten van de jaarverantwoording van € 6.000 tot € 10.000. U ziet dat de administratieve lasten en hoge kosten die de verplichtingen uit deze ministeriële regeling voor kleinschalige eerstelijnszorgaanbieders met zich meebrengen, dan ook volledig uit de pas gaan lopen en niet in verhouding staan tot de tijd die deze zorgaanbieders hebben voor patiëntenzorg. 

Deze wetgeving draagt dan ook niet bij aan het doel om de administratieve lasten en kosten te verlichten voor de praktijkhouders. 

van helder accountancy voor de zorg

Van helder accountancy, belastingadvies en consultancy voor de zorg heeft de uiterste zorg besteed aan de totstandkoming van deze uitgave. Voor informatie die nochtans onvolledig of onjuist is opgenomen, aanvaardt Van helder geen enkele aansprakelijkheid. Voor eventuele verbeteringen van de opgenomen gegevens houdt zij zich aanbevolen.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx